Oftewel: ik snap er ook geen flikker meer van (pun intended uiteraard). Een korte vakantie in het zonnige zuiden zette mijn leven redelijk op zhaar kop. En dan gaat iemand als ik doorratelen, dooranalyseren. Maargoed: ik heb een vriendinges opgelopen in Spanje en dat gaat heel goed, danku. En als ware het een domino-spel tikken allerlei stenen elkaar aan en vallen diverse signaleringen op hun plek. Aangezien dit verhaal andere vrerigen, niet-binairen dan wel overstekers kan helpen, laat ik het vooralsnog open (en de vorige is ook open nu).

Ooit begon ik mijn verhaal over mijzelf op mijn blog met “I change, I changes”. Dat blijkt nog steeds op te gaan. Ik ben nog steeds (een/de) vreer, maar wat dat inhoudt blijft veranderen. En vooral welke consquenties het voor mij heeft, voor mijn sociale interacties. Zo was het Queeristan weekend verfrissend door de grote hoeveelheid queers van alle soorten die er rondliepen. Allerlei dwarsgegenderden en mogelijk scheef belichaamden waren gezellig gezamenlijk aanwezig, discussieerden stevig over seksisme en transfobie en hoe dat in de praktijk uitwerkt, ook dan wel juist in de scene. In het algemeen allemaal in goede sfeer. En met het vetste queer feest sinds tijden. En de volgende dag een stevige workshop racisme met introspectie en een gezellige vrolijke demo waarin de dierentuin naar buiten gaat en de wereld bekijkt. Heerlijk om dat weer eens mee te maken. Kun je er weer een tijdje tegen in de standaardwereld. Dan lijkt de wereld toch weer iets meer dan een koude heteronormatieve corridor naar een ander stuk Queeristan.

Zo’n heel gebeuren van iemand vinden waar het mee Klikt, blijkt veel dingen een plek te geven. Nooit eerder zo goed gemerkt. Wat ik mij eigenlijk vandaag opnieuw realiseerde is  bijvoorbeeld dat ik mijzelf toch altijd als homoseksueel in ruime zin heb gezien. Ongeacht welk gender je daar dan weer aan vast plakt. Dat is een plausibele verklaring voor het feit dat ik damesdames van enigerlei soort (m.n. de ergens femme-inistische) altijd zeer zie zitten en het tegelijk telkens is of we nét op een verschillende frequentie zitten. Dat heb ik nou zo vaak meegemaakt dat het opvallend is. En de meest geslaagde interactie trad op toen ik en femme extrême was.
De verleiding om te zeggen dat het Daaraan ligt, Uitsluitend, weersta ik vrolijk. Er speelt vast wel meer mee, maar misschien werd ik inderdaad ook wel niet goed genoeg verstaan, mijn Lesbiaans is inderdaad minder dan mijn Queeristani 😉

Vermoedelijk ben ik weer doorgereisd en word ik weer anders gelezen dan ik dacht/hoopte. Of ik realiseerde mijn eigen queerheid niet goed genoeg: het kostte me een paar duizend kilometer reizen om iemand tegen het lijf te lopen die ongeveer op dezelfde manier in elkaar zit als ik zelf (is dat nou autovrerofilie? En mag dat nou ook een leuke transpathologie worden?)

Ook valt mij weer op dat homoseksualiteit helemaal niet te doen heeft met gelijksoortige lichamen maar met een gelijke walk in life. Dat is nog het allerbelangrijkste. En sowieso: wat men seksuele voorleur noemt en koppelt aan alles andere dan puur seksuele praktijken is toch veel meer gender. Seksuele diversiteit is voor een groot deel al genderdiversiteit: butch, femme, beer, flikker, nicht .. gewoon genders. Bij SM zou je nog kunnen spreken van seksuele voorkeur puur, maar wat nou met BDSM?

En trans wordt ook steeds anders: mijn liefje is eerst het transcircuit in gestapt met oude naam en zonder wens tot lichamelijke veranderingen. Langzaam is daarna de naam veranderd. Een ander ziet er al tijden uit als vrij butchy lesbo en blijkt zichzelf ook wel ergens “tussenin” te zien. Dan wordt het plots niet meer zo raar dat zo’n 5% van de mensen ‘soort van’ transgender is: volgens onderzoek van Rutgers Nisso 2008 in de monitor seksuele gezondheid in Nederland, valt zo’n 5% zich niet per se samen met het geboortegeslacht qua genderidentificatie. Verder zeggen ze er niets over en dit mag best uitgezocht worden. Nou is mijn omgeving maar redelijk beperkt en ik ben eigenlijk best nieuwsgierig naar hoe het in laefer klassen en niet-witte

Ow, en wat betreft mijn liefje: dat is “dus” ook een soort van vreer. En zhij is heel lief en leuk enzo. Ik verweet mijzelf wel een beetje een preoccupatie met bruine ogen en met Spaans. Drie keer raden wat ik heb gevangen … ;o)