Wel en niet

“Voor wie ik liefheb wil ik heten”
(Neeltje Maria Min)

“Maar ik kan van je houden zoals niemand anders kan …”
(De Dijk)

Een liefdesverklaring

Ik wil van je kunnen houden in alle vrijheid. Ooit heb ik twee lijfspreuken opgedaan Don’t take me for granted, en Don’t fence me in. Ze komen uit de Darkover verhalen over Renunciate vrouwen, buitenaardse Amazones. Geen officiële banden tenzij uit noodzaak en desgewenst hebben we hebben onze eigen rituelen voor wat wij belangrijk vinden.

Ik wil geen relatieroltrap* met huwelijksachtige toestanden, met aanspraken Omdat [omdat dat nou eenmaal zo gaat, dat er nou eenmaal bijhoort, want we hebben een Relatie]. Aanspraak op afspraak, omdat wij dat zo hebben afgesproken.

Ik wil niet samenwonen, ik wil welkom zijn bij wie ik liefheb. Ik geef je mijn sleutels wel, voor whenever. Je bent altijd welkom tenzij je dat (op dat moment) niet bent.

Ik zoek geen ‘echte’ romantische relatie. Ik wil romantische momenten omdat de gelegenheid zich ertoe leent. Omdat samen een mooie/spannende/romantische dag doorbrengen leuk is. Seks kan leuk zijn, maar whatever. Er is geen kers (want there is no spoon 😉 ). Veel meer stel ik affectie op prijs, in welke vorm ook. Als geliefden zijn we idealiter vooraleerst ook vrienden. Als je vraagt of ik een partner heb, is mijn antwoord dat ik op andere manieren relateer, mij op andere manieren verhoud.

Misschien realiseer ik me je acts of love niet als zodanig. Als je het me niet letterlijk laat voelen of vertelt kan ik het over het hoofd zien, niet als zodanig waarderen. Als neurospicy figuur koppel ik dingen niet altijd op de gewenste manier. C’est la vie 🙂

Blijf vooral afentoe slapen, dat is knus. En ik heb een electrische denken voor als je het gauw koud hebt 🙂

Photo by Zackary Drucker as part of Broadly’s Gender Spectrum Collection. Credit: The Gender Spectrum Collection. Made available to media outlets via Creative Commons. No derivatives, no commercial use. See guidelines here: broadlygenderphotos.vice.com/guidelines

Polymorf

Ik wil in groot en klein liefhebben, polymorf pervers** (dat laatste is nog wat lastig in deze cishet-normatieve wereld). En enkele mensen daarin heel dicht bij me hebben. Hoe dicht, dat wijst de praktijk en de tijd uit. We moeten ook tijd hebben voor onze andere mensen. Van dichtbij en verder. In vriendschap en in de strijd.

Ik wil elkaar bewonderen in hoe wij met lef het leven omarmen en zo de krachten van het duister een kushandje toewerpen, lachend en draaiend met ons achterwerk.

Zó wil ik van je kunnen houden.

*Het idee van de relatieroltrap gaat ervanuit dat een relatie begint met een date en eindigt met samenwonen, hypotheek, kinderen enzovoort. Zie ook hier (eng heteroplaatje!)

** polymorf pervers: zo noemde Freud de toestand van et nog ongedresseerde kind. Queers hebben dit opgepakt als verwerping van monogame en hetero stelletjesnorm

TOESPRAAK VREDESWAKE 24 10 2024

Beste mensen, goed dat jullie hier zijn.

Ik ben vreer en ik werk bij BDS Nederland. Ik ben ook een BIJ1er en trans activist, maar vandaag sta ik hier met een BDS pet op. Ik kom jullie vertellen wat je kunt doen om, samen het afgrijselijk wrede kolonialisme van Israël, met zijn apartheid en genocide, te stoppen.

VS levert bunkerbommen

Al 76 jaar is de staat Israël bezig met een wrede bezetting van het land Palestina. En al voor 1948 waren er zionistische milities die Palestijnen verjaagden en vermoordden. De ellende begon niet op 7 oktober vorig jaar. Dat was het moment van een heftige gevangenisuitbraak die Israël gebruikt als rechtvaardiging om nu de Palestijnen in Gaza uit te roeien, het gebied etnisch te zuiveren. En ze zijn dat nu ook aan het doen op de Westoever van de Jordaan en in Zuid-Libanon.

De beelden en verhalen zijn verschrikkelijk. Hind Rajab, een meisje van zes, werd begin dit jaar als enig overlevende in de auto van haar familie op zichtafstand door een tank, met meer dan 350 kogels vermoord. De VS levert Israël bunkerbommen. Die blazen hele flatgebouwen op. Door de drukgolven spatten de hoofden van kleine kinderen uit elkaar, of worden ze onthoofd. Alleen in Gaza zijn meer kinderen vermoord dan elders in de hele wereld sinds het begin van de 21e eeuw. Israël richt een inferno aan in Gaza en in Libanon. Valt ook Syrië en Iran aan. Dit moet stoppen en dit kunnen we helpen stoppen.

Van klimaathulp naar oorlogsgeld

De illegale staat Israël (illegaal want het proces van totstandkoming in de VN is verlopen met druk en smeergeld) kan zijn militaire campagnes alleen maar blijven uitvoeren dankzij de ongelimiteerde steun van de VS. Die presteren het zelfs rampengeld voor de overstroming door de orkanen Helene en Milton weg te halen bij de rampenorganisatie FEMA en het te verschuiven naar militaire steun aan Israël. Dat gaat om negen miljard dollar. Nog nooit zijn de uitgaven van de VS aan Israëls krijgsmacht zo torenhoog geweest. En dat geld moet allemaal aan Amerikaanse bedrijven worden besteed.

Naast de VS is de EU ook een grote financier, met Duitsland en Nederland die kwijlend kijken of ze misschien nog meer kunnen doen om Israël te helpen. Gelukkig zijn Spanje en Ierland dissidenten.

Geweldloze verzetsbeweging

Internationaal is er sinds 2005 een steeds sterkere burgerbeweging die geleid wordt door Palestijnen die zich hiertegen verzet. De beweging voor Boycot, Desinvesteringen en Sancties tegen Israël is opgezet in het jaar dat het in Den Haag gevestigde Internationaal Gerechtshof de Apartheidsmuur illegaal verklaarde. Naar voorbeeld van de campagne die uiteindelijk apartheid Zuid-Afrika op de knieën dwong. Toen waren dit belangrijke campagnes:

Een grote fruitboycot van Granny Smith appelen en Outspan sinaasappelen met de grafische poster “Pers geen Zuid-Afrikaan uit”.
Een culturele en academische boycot die veel stof deed opwaaien.
Een olie- en wapenboycot, zoals nu door het Westen tegen het agressieve Rusland na de brute inval in Oekraine.

Door de zeeblokkade vande Jemenitische Houthi is de haven van Eilat, aan de Rode Zee is nu failliet. Bijna geen schip naar Isarael komt nog door de Straat van Hornous, sw \wwwngte bij Jemen.

De beweging voor BDS is een van de redenen dat Israël nog harder gilt. Want economisch staat het water ze aan de lippen. Er is een enorme brain drain gaande. Ook zien grote bedrijven als Intel zien af van nieuwe investeringen. Puma trekt zich terug als voetbalsponsor van de Israëlische voetbalassociatie.

Steeds meer universiteiten verbreken de banden met hun Israëlische evenknieën. Wapenfabrikant Elbit wordt constant aangevallen en maakt heel lage winst. Israelische staatsobligaties hebben bijna junk status, zijn nauwelijks wat waard.

Wlakout van studenten en perosneel van de RAdboud universiteit Nijmaegen. Bron: WSW

Het Israëlische fruit dat – nog – hier in de winkels ligt, mag geen Israëlische fruit heten want het komt uit bezette, gekoloniseerde gebieden. Het is bewuste mislabeling die gedoogd wordt, in elk geval in Nederland.

Iedereen die meer dan de officiële media volgt kan weten dat er overal acties worden gevoerd tegen Israël. Op universiteiten over de hele westerse wereld worden kampementen opgeslagen, zijn protesten tegen onderwijs en onderzoekssamenwerking. Acties die hard uit elkaar worden geslagen.

Kneejerk

Die knee jerk reacties van westerse regeringen zijn er natuurlijk niet voor niets. Hun kameraden en opdrachtgevers van de fossiele industrie willen zo hard mogelijk hun momentum uitmelken nu we op peak oil zitten. Wat wil zeggen dat er weinig makkelijk bereikbare olie onontgonnen is. En vergeet de wapenindustrie natuurlijk niet. Vroeger werden wapens gemaakt om oorlogen te winnen. Nu worden oorlogen gecreëerd om wapens te verkopen.

Schop in het kruis

Als Israël valt is dat een schop in het kruis van het kapitalisme. Daarom is de reactie van des westerse staten zo erg. De VS spelen een alles of niets spel met de de belangen van de fossiele industrie als belangrijke factor – meer dan 50 federale senatoren hebben overigens dikke banden met de olie-industrie. Palestina is een issue waar heel veel van onze strijden samenkomen.

Zoveelste koloniale project

Met alleen al boycots en desinvesteringen hebben we Israël en het Westen in hun hemd gezet en laten merken dat degenen die voor gerechtigheid zijn, die geen genocide voor het zoveelste koloniale project willen, sterk zijn. En hoe meer druk via consumentenboycots of via Apartheidvrije zones. Via desinvesteringen en ook sancties. Des te eerder gaat Israël door de knieën.

Momentum

We hebben een enorm momentum. Totnutoe is de druk van regeringen en sponsors op bijvoorbeeld de Olympische Spelen en de FIFA nog groot, maar die brokkelt af. Overal is zoveel steun voor boycot, desinvesteringen en sancties dat het mede verklaart waarom Israël nog harder gilt. De bezetting is hun bestaansrecht. Zonder bezet land geen Israël.

Verplichting

Het beëindigen van iedere steun aan Israël is een morele verplichting. En voor bedrijven, instellingen en staten is het ook een wettelijke verplichting. Dat heeft het Internationaal Gerechtshof duidelijk laten weten.

Logo campagne apartheidvrije zones BDS beweging

BDS Nederland voert en aantal specifieke campagnes:

We focussen nu op Albert Heijn als marktleider, zodat ze stoppen met Israelische producten.
Overal waar de Israëlische busmaatschappij EBS een concessie probeert te krijgen, zijn wij actief dat tegen te gaan
Campagne tegen Booking.com dat in bezet Palestina onteigende huizen en in illegale steden en dorpen verhuurt.
En onze nieuwste campagne: we gaan apartheidvrije zones creëren. Plekken die actief aan BDS doen, dat ook propageren.

Samen komen we er

En samen kunnen we veel doen. Wanneer genoeg mensen zich verzetten, kunnen Israël en de VS niet doorgaan, stopt ook de EU. Als jullie ook meedoen en ieder twee mensen overtuigt dat ze ook moeten stoppen met Sabra humus en Israëlische aardappelen te kopen, dan is de beweging in no-time nog groter en Israël nog sneller door de knieën.

Van de rivier tot aan de zee, Palestina zal vrij zijn!

Polari – a queer tongue

This is a talk that I recently held in the Taalhuis Amsterdam as an introduction to queer tongues, Polari and specifically Dutch Trans Polari. Amidst of some thirty queer and linguistically interested people there were talks about queering Hebrew, Spanish, Farsi, and about (Trans) Polari.

Good evening y’all.

Varda the naff hommie with nante pots in the cupboard
Look at this unsightly wretch with the appalling dentistry

Get that bona jarrie down the screech
Eat that wonderful food

I had bona arva off the hommie back at the lattie
My masculine gentleman friend shagged me senseless in my house

You just saw the Polari song “Bona eke”, Nice face. I will tell you a bit about what Polari is and how it works, and then give Dutch and English examples. And about the hitherto probably totally unknown “trans Polari”. A variant that my Noodly friends and I invented in the 2000s.

The other speakers will talk about their own languages in which I am usually not versed enough so I leave that to them. Also, more speakers means more fun

Origins

Polari comes from Parlyaree, Palari, Parlare. Of course it reeks strongly after the Italian parlare, to talk, to speak. Its roots however are diverse than just Italian and range from 1600s English, a mixture of Molly slang (Regency England men who dressed in drag and coined words like “bitch” and “trade”), thieves cant (the Elizabethan rigmarole of criminals, circus travellers, and other undesirables), East London cockney slang, and Italian brought home by sailors in the Mediterranean. Thus states the world’s pre-eminent scholar on Polari, Paul Baker, whose book “Polari -the lost language of gay men”, I can recommend if you want to know a lot more about Polari. He talks about the language system for instance and of course also about the uses of Polari.

Foto van panleisten in Taalhuis sessie over queer taal in de Mediterranee

Panel over queer taal in de Meditaerranee

In the heydays of Polari, early 20th century until well after the decriminalization and relative destigmatisation of homosexuality, the queer community had a strong need of being able to understand each other, without being understood by the mainstream. So, slowly people developed a special “dialect”. An “anti-language”, part of an “anti-society”.
This anti-society has to do with repression and oppression. If this language or jargon, slang that belongs to repressed groups, then is anti-language.

Anti-language

Usually we incorrectly equate anti-language, underground language, to subculture in general, but that is too general. Subcultures can also be affirmative of societal developments. Back in the not so far away days and again now – sometimes still – queer people belong to the societally undesired populations.
Anti-language is thus minority language. Street language like Bargoens belongs to it. Or the Travelers’ languages Terrachu or Rotwelch. Youth language. And thus also Lubunca (from Turkish labunyaca) and Hijra Farsi (which is not Farsi like, but more Hindi based).
Polari and underground language also possibly have an identity forming aspect. It is a language that is in use by a certain group of people, leading to affirmation of group identity. I recognise that in the case of the Trans Polari. It definitely helped stimulate the group identity of a small trans community in Amsterdam 🙂

Glossary

An interesting and linguistically important feature of Polari is that it is more than a vocabulary, more than a glossary. It has all kinds of weird types: substantives, adjectives, adverbs, verbs …
Most other queer tongues are more slang than a true developed language. Dutch trans Polari is also more a glossary than a language, but you will find out. Using a certain strictness, one could say there is Polari and and there is slang. As often the difference gets elided a bit in daily use.

As far as I know and I could trace, Dutch Polari is mostly a glossary, a vocabulary. I am not aware of a special grammar. In English Polari that is different. That has developed into a Language. Every slang knows core and fringe vocabularies. Core words are often known in the general population too after some time, fringe vocab not so much, it is even only known to certain groups of users within the scene. Words like bona (great), i (see), i (face), (legs or knees), i (hair) are known to the bigger audience. I consulted a book titled “The queen’s vernacular” that starts with i – camp for embarrassing; and with Abigail – nickname for a middle aged conservative gay man. Abigails are close to aunties, closet queens and piss elephant faggots but there are subtle differences. The book ends withi (after hours establishment) and i, rubber shower shoes. In between are two hundreds pages of entries. The index only counts 40 pages of fine print.

Mainstream

Polari probably came to the mainstream audience in the 1970s. There is a 1973 Doctor Who titled,”Carnival of Monsters”. You may know Morissey’s song “Piccadilly Polari”, and in 2016 David Bowie had a whole song in Polari on his album “Black Star”, called “Girl loves me”

Alamo

Some nice English Polari words are also

“Emptying the cage”, eating pussy;
Alamo! He’s attractive, from LMO, Lick Me Out.
Sharda! What a pity!
“I’ve got you number, ducky.“: I know you’re gay, what you’re up to, friend
Napkin ring aka cockring
Omi-palone, feminine gay man
Riah zhoosher (hari dresser)

Some Nice Dutch examples of gay slang are

Fallocraat (a very sexual gay),
Franse ambassade (French embassy, a gay brothel)
Janet (Flemish for faggot)
Utrechtenaar (a gay man, presumably Utrecht is veeeery gay)
Trutmiep (swear word or euphemism for a gay)
Uilenhol (straight bar).

Presenter and teacher Dor about Queering Hebrew

Lesbiaans

For women there is “Lesbiaans”, which is featured in. Now wu y.o. dictionary

Kipje (the youngest in a lesbian couple)
Burniertje (after Andreas Burnier, lesbian author)
Stonebutch (nothing dutch in here)
Schuurmeid (Surinamese for a lesbian)
Lesbo desperado (desperately searching for her true love to settle down with)
Uit je broekje glijden (becoming sexually very excited). 2024 that would be “I could eat that girl for lunch”

There are four professions that are mostly referred in Polari are sex work, the police (“Betty Bracelets”, “Hilda Handcuffs” “Lily Law”), show business and hair dressing (riah zhoosher, hair dresser). Polari also does a lot of she-ing, feminising which makes more familiar, while it sexualises and makes more anonymous

Trans Polari

Dutch trans Polari as I know it is a 2000s invention. It is the time when the first non-self help group for trans people (in those days called transsexuals, later transgender people) was founded. They, we, called ourselves the Noodles, because we are as diverse as one can get noodles. Both in the hardcore dry noodles as in dishes 🙂 There are noodles for everyone 😉
The Noodles had a cafe afternoon every third Sunday of the month. And a monthly two hour radio show. Some of us were more culturally interested, others like me were more hardcore activists, worried about losing the political angle.
As we were not only some form of trans but also some form of gay, we were familiar with the existence of gay slang and then of Polari. Most of us were moving in circles of people transitioning from one gender to another, sharply observing trans trends. So we found new – not always nice and respectful, and in that sense true to Polari, ways and words.
The way the vocabulary came to life was that we observed phenomena and that we found our own words for it

PIllenbrug

DIY (doe het zelf) trans, They buy their meds on the black market and have their surgeries abroad, or in Dutch private clinics, paying out of pocket.
De pillenbrug – de zwarte markt. After the bridge after Damstraat here where one could buy all one’s recreational drugs. These days the whole internet of the whole Darkweb is the black market
Ready made = an endosex (non intersex) cisgender person. Someone whose body is not bespoke
Non-binaire = non-binary. We used that in a radio show apparently. Before it got daily parlance. Did we invent it?
Handtasjesmafia (handbag mafia) = a trans woman who is convinced one is only a true woman with long hair, high heels and .. a handbag
De ombouwprinses = de endocrinoloog?
Kipfilets: chickfillets, breast augmentation prostheses
Blije doos – Happy box. This refers to the pussy of a trans man who does not want bottom surgery. The context is here that in Rotterdam where the word originates from, people who just had a baby, got a box with all kind of useful stuff, that was called De Blije Doos, The Happy Box.
Gevorderden (as in “Dames, Heren en Gevorderden”): Advanced (ladies, gents and advanced people)
Gender agent = conservatve audience/person
Voor / na de oorlog (het transitieproces) Before/after the war. Surely in the old days transitioning meant being at ‘war’ with one self and with society<>

So, you see how much we queer people contribute to language, and in humoristic way too.

Speech at Dyke March Amsterdam 2024

Hello dykes of all genders 🙂

I am very happy being in the Amsterdam Dyke March again. And even having been asked to address you about last Thursdays anti-trans youth health care conference at Amsterdam Free University and its context. My affiliation for today is with TransZorgNu coalition.

A couple of very wealthy old white cisgender heterophiliac [cishet in short] men including the Vatican are behind this wave of cishet normativity. Spending all their money on destroying our world by fighting climate deals, supporting Israel to destroy Palestine, the destruction of Congo for cheap minerals. And the destruction of our our protections, our rights and our livelihoods just because it doesn´t serve their fucking reactionary WASP beliefs and interests..

When you read the media you may think things aren’t that bad, it is good science to have everybody in scientific research about the effects of medical transitional support. The thing is: not when it is a form of blackmail: either you join the research or you won´t be able to get your health care. That is not granting someone their right to health care. Again that is blackmail. But it is the proposal for the UK and it is standing practice at Amsterdam University Medical Centre here in Amsterdam.

vreer in e pink shirt and ligth hat end traousers reading their speech at the Homomonument in Amsterdam
Then there is – not strongly here in the Netherlands yet, but they are trying – the very problematic concept the pseudoscientists are plugging. At that conference and elsewhere. Hilary Cass of the UK? infamous Cass Review that ditched some 90% of valid research in favour of a few that would be high quality. But everything she called substandard was positive for trans people. And the minister of public Health of the UK issued an order – an hour before the closing of the last health care committee debate before election closure of Parliament — that practically all trans kids are to be bereft of their hormone blockers prescriptions. Officially only in the private sector, but the NHS is practically dead in this respect. So a so-called scientific evaluation report that was called out of issues with the only trans youth clinic in London, led to a more or less total closure of health care for trans youth. No new patients allowed. Unless for ¨evaluation¨, which equals conversion therapy. England is a hellhole for trans youth these days.

Then this conference by the centre for family law also had the Wicked Witch of the North. Sorry for the true witches here 🙂 Riitakerttu Kaltiala is a doctor from Tampere Finland who does everything in her capabilities to take care that your child will not get trans health care. She is said to even call child protection service if you go to another team instead of her hostile team.
And then we have Chris Verhaak from the Nijmegen gender team, her in the country. A child psychologist who believes in the crap that goes with the ludicrous and scientifically torpedoed conspiracy theory of Rapid Onset of Gender Dysphoria. This absurd idea entails that trans people, and mostly “girls” are the victim of a social contagion. They tell each other through memes and videos how cool it is to be transgender.

Adhering parents hide under the flag of “4th wave now” 4th wave of white feminism they mean. And these parents are the ones dr Litmann who came with the idea of this Rapid Onset of gender dysphoria, got her affirming answers from.

The shitstorm we are in started eight to ten years ago in the USA where now hundreds of anti-trans bills are being proposed to the State Houses. And from 2020 the UK Tories started to create their own shitstorm. And now we will have an extreme rightwing government with real fascists here in the Netherlands. With an anti-trans agenda. An anti-queer agenda. And a racist agenda, and ableist of course.

That is why TransZorgNu called for a protest at the conference.We were some hundred people who joined the last minute protest. We made it very clear that we want self determination, not control. Our bodies, our choices. As trans people form different generations and as parents of trans kids and as allies and accomplices, we made noise, held speeches and promised to look after each other.

That conference is a great justification for the upcoming government to curtail budgets for trans health care. As good fascists they first aim for the most vulnerable ones. The undocumented people, the young queer and trans people, people with disabilities and chronic illnesses, the sex workers. All our siblings. For us, because we are not only standing in solidarity. We are those black and people of colour, sex workers, queers, young trans people, people with disabilities. That is why dykes need to be revolutionary, We have had years of relative calm and progressive policies for some. But others – our black and brown siblings and children have always faced racism and sexism and other evil. We stand for trans rights, for dyke rights. In my opinion we need to fight for equity and justice, for all of us. So we can all fuck and frolick around. Down with the default of the monogamous nuclear family. Down with compulsory hetrosexuality and compulsory cisness. And down with Israel and the USA. Up with Palestine. Up with queerness. Up with free consensual love and sex.

We stand for love and passion in any consensual form and do not accept when society tries to force us back in a closet. We will not have it. Not on our watch.
Aluta continua! No pasarán!

Speech on Israel’s pinkwashing, at the Eurovision Song Concert 2024

Hello everyone. Great that you turned up. We desperately need you all, as mass media and right wing money are creating a tidal wave against us all. Not that we are losing,
but power wants us to be invisible. And inaudible.

Because: How dare we disturb a party that is all about peace and love and understanding and fun. We are such nasty people to want to spoil the ultimate gay party next to or maybe even more cheerful than Canal Pride. That the Song Festival organisers kicked out one participant – ruthlessly – for starting a war against another member of European Broadcasting Union a couple of years ago, is no reason to demand accountability and an end to hypocrisy, to propaganda, to pinkwashing.

Accountability is not of these days. Neither in our case of Palestine, nor in trans affairs. Just yesterday a destructive and very opinionated official report on trans health care for youth saw the light in the UK, with the aim of making medically supported gender transition impossible for youth. And that has everything to do with why we are here. Because the fight for queer rights and the fight against Israeli colonialism, the last settler colony, are connected. There are queer Palestinians who suffer under occupation, who cannot live a free life because the occupation hates any and all freedom or liberty. No one is free until everyone is free.

The occupation needs conservative morals to keep people subdued. And they portray themselves so bravely as the Middle Eastern Rainbow Nation … but in the meantime oppression of LGBT people is still a big issue in this conservative society, that warring state. Maybe they accept you if you are a gay soldier who happily joins in the killing; maybe you are accepted as perverted but still a good patriot further. As you do your task in exterminating the indigenous Palestinians, Bedouins, Druze …Regardless how gay friendliness is employed internally in the colonial war state, LGBTI rights are used in a foul play to convince the rich and influential countries in the West, that Israel is a great country that deserves our love. Do you see how great all these young gays and girls are doing? How accepted and respected they feel?
Look at the beach parties. Even a trans woman has won the Eurovision song festival!
Who else dares to send a trans woman who then also wins! Surely not this ever more
reactionary country we are in.

In all those stories about Israel’s greatness, politics and media always forget the premise: that it is a state on stolen land, the last settler colony. That as far as you might be able to live a fruitful gay life, that is on the condition that you are a brave racist, that you accept unquestioningly the Apartheid and the fact that there are 2d class citizens on a racial, ethnic basis. Israeli propaganda wants us to believe that queer Palestinians are better off in Israel than in occupied Palestine. Their fellow Palestinians are all vicious gay haters, veiled and bearded villains instead of people who are mostly being oppressed. The sole fact of being an openly queer Palestinian makes you suddenly an asset for the occupier? I don’t think so. When you’re Palestinian and gay or Palestinian and trans, and often dis_abled which happens very regularly—and in 95% of the cases the dis_abled people have been made dis_abled by the Israeli Occupation Forces who count the amount of knees they shoot in a day.

Gaza is painted as a very grim place for gays and trans people. As if we are being hunted and killed by fellow citizens. But in all of Gaza there are gays, lesbians, bi- and pansexual people. Trans people. Intersex people. If they are hunted, it is the all-knowing Israeli Occupation Forces. Painting Gaza and Palestine as a place where LGBTI People have no life, is as vicious as how we used to paint the First Nations in the Americas. Or as antisemites paint Jews. Totally absurd, negative and with a purpose of inciting to hatred.

We are here at AFAS live where the Eurovision Song Concert will take place. Because the European Broadcast Union is a hypocritical organization. When Russia invaded Ukraine two years ago and started a long and dirty war, European Broadcasting Union was fast in kicking them out. It was Neo-czarist Russia after all, a political renegade to be conquered for our markets, not to form an opponent. We brought the USSR to its knees for a reason.

Israel however is a completely different story. That state is our watch dog in South West Asia. We (the West) created it as a bridge head. Empire cannot work without cheap fuel for industry and the army. Israel must exist for our hunger for raw materials. And then you use everything you can to show a great friendly image. The aim is to picture Israel as a great holiday destination, surely for rich white gays and lesbians. If portraying yourself as the most pet friendly country in the world would have a similar effect, they would use that too of course.

Pinkwashing is using the gays, the lesbians, the trans people for the purpose of painting a rosy picture, for the purpose of putting a beautiful, biblical and still modern Western, luxury decor in front of an ugly rotting exterminating, ethnically cleansing and genocide committing state. Gay friendly Israel is the crown on a rotting tooth and the tooth will rot until the crown will fall off. What we are seeing is the death agony of the last settler colony of the West. May it be done soon. And may a glorious luxury queer feminist crip communism rise from its ashes. Because, frankly, We are DONE with all this shit of hating, exterminating, profiting. Let us be the love
we need in the world.

VIDEO

Once upon a time

I had the honour to kick off the speeches of Athens Pride 2023 this June 10th on Kotzia square, Athens. I had been invited to do so by Proud Seniors Greece, of which group I am an honorary member.

The original Pride video is also about Once upon a time. In a Cinderella themed short, she runs through the streets, loses a pump, and tells “in my reality we have to run to survive” . More people join running and say : “We take to the streets to be called by my proper name, to love in freedom, to be truly accepted, so that my family truly accepts me, so I can live in safety, to survive. So that we can say one day: I fought and I won.”

I interpreted the images of people running with TL lamps flickering as a metro station, also because they talk about going and the 12 o’clock reference. No coach these days, must be a metro. Slightly beyond the story, but hey: artistic creativity 😉

Once upon a time .. Cinderella almost missed her train back to the future because some ridiculous cis guys were bothering her thinking they had a right to harass her. Once upon a time Cinderella was fighting the fucking cops in Exarchia because they murdered Zackie Oh.

Hello Athens Pride

I am so happy that we are here.

With so many.

In all our colours, in all our sexes,

in all our genders, in all our sexualities

And in all our gender expressions.

Demanding and celebrating.

Celebrating that we still exist.

Demanding justice for all who are attacked or killed.

Demanding accountability from the state. From the church.

From the population.

Because we have rights.

I am vreer. I represent Proud Seniors Greece.

I also represent Transgender Europe, the European and Central Asian Trans peoples Rights Organisation. Transgender Europe is a network of organisations of trans and non binary and gender diverse people. We fight in the international political theater.

Al over the world trans people are in a very bad situation. In many places we hardly have any recognition. In many places we cannot live our true lives.

Thanks to the religious right and to stinking rich bastards, states try to push us back. They want to go back to a past that has never existed. They attack on all fronts with the speed of light.

In Greece trans people are practically without rights. We get beaten up and we are hated by many people. We are not understood and we are hated even more as non-binary and gender diverse people..

When you are both queer and older, that poses a lot of other issues. Many of us are afraid we have to go back into the closet when we are old. Will be treated badly, be forgotten by our straight cis families. Here I want to ask Athens Pride organisation: why are there only young people in your campaign ? Include older people! We have been fighting for the rights you now have. And we are part of the community anyway. Or do we only count if we are considered fuckable? If you only knew …

We are here to demand our rights. It should not matter which government is in power. Also prime minister Mitsotakis has to obey international treaties. Rights Are Rights and rights apply to everybody. Greece has subscribed to many European and international treaties, but it costs ship loads of energy to get any equality as trans, non-binary and gender diverse people.

(Instead of banning Pride from Syntagma square because of their fucking kiosk, ND better had guaranteed our rights. Not we need to change squares! They do! We should have just surrounded that fucking blue kiosque)

Once upon a time Cinderella almost missed the train to the future. She lost her shoe because she had to fight off some cis guys who thought they had a right to her body. Once upon a time Cinderella was fighting the fucking cops in Exarchia because they murdered Zackie Oh.

We need to fight together and that means that the well-off among you have to support the sex workers, the migrants and refugees, the trans, non-binary and gender diverse people.

Once upon a time we will be recognised as who we are, the most despised, the undocumented refugee and the sex worker will be the first to mount the train towards that future. Other trans and non-binary people will follow directly.

Pride was always a protest. And these big donors are not our friends. These days we should hold large marches full of anger, and build power together. Organise a queer strike: I can’t come to work today, I’m queer! Fuck this capitalist shit

We need queer joy as an answer. Living our lives to the fullest that we can, flouting the straights embarrassment, is the best/sweetest revenge.You can try to cut all the flowers. But you cannot detain Spring.

Once upon a time is NOW.

Fighting the anti-gender movement with academic feminists

On April 19, 2023 I gave a reflection on an elaborate written introduction to the theory group of the CCINDLE project. The abbreviation stands for “Co-Creating Inclusive Intersectional Democratic Spaces Across Europe”. The project aims to contribute to the strengthening and re-invigorating of intersectional feminism and European democracies through theoretical and practical feminist theories, coalitions, and strategies. It assumes that feminist theories and activism are vital and essential sources of resisting anti-gender discourses and undemocratic politics, and to re-kindling citizens’ engagement with democratic institutions and values. They recognize that the increasing challenges posed to European democracies and the escalating dynamics of anti-gender, homophobic and xenophobic mobilizations require a combination of excellent academic research and well-informed practical solutions which: a) are clearly feminist, anti-homophobic and anti-racist, b) could efficiently support high quality democratic governance, c) may strengthen responses to authoritarian and anti-gender efforts.

So when project leader prof. Mieke Verloo invited m to speak – as a valued activist, I didn’t hesitate and wrote (and spoke) the following.

Good afternoon everyone.

Logo of the Ccindle (pronounced "Co cindle) project

I want to thank the organisers for inviting me and granting me the opportunity to reflect on the CCINDLE project and the statement of the project at hand. The project couldn’t be timelier with the anti-gender movement winning state by state in the USA and also getting stronger every time here in Europe. My reflection will be a personal one, as I have been invited as an activist. I still read my share of academic work, one or two articles a week; I used to read chunks of monographs and dissertations over lunch and dinner, but I have left that habit. This just serves to show I am not ‘just’ a street activist, I once aspired to be a rogue scholar [emphasis on rogue] 😉 Part from founding several trans groups, organisations and some board memberships, I do research into What constitutes good trans health care.

I want to thank the WP1 [Work Package; many projects are chopped up in sub-projects these days] preparation group for their elaborate document that I will use to reflect on. In the panel I will pay more attention to some questions posed to the panellists.

I will give a more personal political story (an oxymoron in a sense, as the personal is always political and vice versa). I am from the days that in Europe transgender meant someone who was uncomfortable with the mainstream medical, social and legal approach that a trans person had to change their body “as far as possible”. It was a rare phenomenon in the early nineties, but got more attention every year. It was a typical normalisation process with an aim of acceptance for both the medical interventions and the people undergoing them because of their gender identity issues.

For lack of better words, I used to consider myself a lesbian transsexual. Never a woman, as a woman was submissive according to Monique Wittig. Only with the reading of Kate Bornstein’s “Gender Outlaw” did I get a first glimpse of what was possible. Soon after I discovered Sandy Stone’s “The Empire Strikes Back, a Posttranssexual manifesto”. This manifesto was a reaction by Sandy Stone on Janice Raymond’s “The Transsexual Empire, the making of the she-male.” Raymond is the transphobic goddess that the author of Harry Potter prays to. They may even be friends. Raymond – Godmother of TERF – was responsible for the closing of many “experimental” trans clinics in the USA in the 1980s. Raymonds denials of her influence on this are decently dissected by Cristan Williams on transadvocate.com. The O.T., Original Terf, doubles down on her terfiness in her most recent book “Doublethink” that saw the light end 2021, and of course works with social contagion and “Rapid Onset of Gender Dysphoria”. Those stories haunt me in my nightmares and nowadays during the days too. So I am pretty familiar with all the rhetoric of the anti gender movement.

Title and author of the text on a whote page with a drawing of men in rococo clothing studying the legs of a statue

The Empire strikes back: a Posttransexual manifesto

I am one of the first trans political activists in the Netherlands, as someone who politicised being trans. In the early 1980s we had a group of trans women petitioning the government for a real regulation for legal gender recognition, and they were very brave for accepting to be interviewed on TV news, while everyone had their medical assistance abroad, mostly in Casablanca, later USA or Thailand. Some found a decent surgeon in Germany but everything was quite complicated in the days before legal gender change was really possible. Before the 1985 law trans people depended on judges accepting an “Oops, different sex development” argumentation from doctors, as we were mostly using legislation meant for intersex people whose sex development turned out differently than expected from a passing glance at the baby’s genitals.

Having started in the trans inclusive lesbian scene of Amsterdam early 1990s and thanks to the starting public and then still web-less internet with its Usenet discussion groups, many of the contemporary “discussions” are old to me. Only Rapid Onset Of Gender Dysphoria is a new kid on the block, but actually just a cloning of the age old adage “But Ze Childrenz!” that we know from the homophobic conservatives, secular and religious.

Simpsons styled meme "WOn't somebody please think of the children"

One of the ideologies and political practices this work package of CCINDLE looks at, is fascism. To that I want to add something I very recently found out thanks to someone bringing it to my attention on social media.
In the wake of ISIS genocides in Iraq, an enormous grassroots interest in ending the cycle of violence and promoting a lasting peace, became visible. For the Iraq Project for Genocide Prevention and Accountability that was the reason to change their name to Lemkin Institute for Genocide Prevention. Among their projects is an Ukraine project, one on Somaliland, on Iraq, Arenia. But also a Transphobia project. That must have been a reason for them to issue their November 29. 2022 statement equating the “gender critical” movement in the USA with a fascist movement with genocidal intentions. The institute is not affiliated with big human rights players as Amnesty or HRW, not cooperating with the UN, but they work form a clear vision of the intention of Rafal Lemkin’s work on the Genocide Convention.

I give you two quotes

The Lemkin Institute believes that the so-called “gender critical movement” that is behind these laws is a fascist movement furthering a specifically genocidal ideology that seeks the complete eradication of trans identity from the world.”

And

While members of the gender critical movement may argue that they do not seek to kill the physical bodies of transgender people, they do openly seek to eradicate transgender identity from the world, following a genocidal logic similar to the US, Canadian, and Australian boarding schools that sought to “kill the Indian, [and] save the man.”

So I think it is pretty clear what kind of a danger we are dealing with here. For trans people and anyone not conforming to the WASP ideal. And that means we have a bigger fight than ”just” the anti gender movement to engage with. That is visible in the fact that those who try to whip up the masses to speak out against gender non-conformity in any form, also against drag queens like last Sunday in Rotterdam, are indeed plain fascists. And TERFs are the National Socialist Women’s Movement.

I put an emphasis on this because I think it does help. If we reason with the comparison of roughly a hundred years ago, we may see some developments clearer. Though we should not fall in the trap of seeing it as history repeating itself. Fascism was always already very gender reactionary. Of course we must look further and deeper, as the passing of time and this new iteration of never really defeated fascism can highlight hitherto less invisible tendencies. Also, we should ot stop by highlighting its ugly racist and sexist face, it is a whole restructuration for a mega profit capitalist 0.00001%. Not in a mechanistic way of course. That ias the surplus value of this CCINDLE project to do feminist knowledge and strategy production on this.

I often feel like the old woman of the memes saying “I can’t believe we have to fight this shit again”. That has everything to do with the current day capitalist crisis – weirdly enough I find the word capitalism only once in the statement where it is the main protagonist of the whole shit we are going through.

The only way out of this gendercide crisis that we are in, is to fight for a human and planetary rights solution, for queer, feminist, antiracist, anti ableist luxury space communism. I sincerely hope this CCINDLE project will be able to develop tools to effectively battle the gender fascists and related capitalist fellow traveller ilk like Tories everywhere.

Aluta continua,
Adalet, özgürlük, ekmek.
Hasta la victoria siempre.

Thank you

(19-4-2023, Amsterdam. CC v4.0, vreer)

Anarcuul

Tja. Familie. Chosen Others. Opgelopen mensen. Hoe sta ik ertegenover, hoe ga ik ermee om. Wat haal ik er uit, wat wil ik er van, ermee. Hoe zou het moeten verrijken? Hoe wil ik leven. En ken dat ook?

Dit blog is een reflectie op gevoelens en ontwikkelingen rondom relaties/vriendschap/liefde en wat dies meer zij. Een update over mijn persoonlijke leven en gevoelens. Een reflectie op ideeën. Rekening houdend met wat ik materiële realiteit noem. Niet om met de billen bloot te gaan, wel duidelijk makend dat we allemaal onze issues hebben. (Ondertussen schreeuwt Ska-P “Sexo! Libertad!”)

Queer families

Aandacht voor queer families gaat meestal om queers (in mijn hoofd veelal PoC [people of colour, mensen van kleur]) die een kind willen en omdat ze niet hetero getrouwd zijn niet door de staat worden gefaciliteerd en gesubsidieerd. Die groep bestaat vaak uit mensen die moeten puzzelen hoe ze deze wens voor elkaar krijgen. Die vaak zo’n wens hebben weggestopt als onhaalbaar, onrealistisch. En om trans* mensen die eerst zonder zaten, hebben zich al door zoveel heen moeten vechten, dat het echt mentaal op zolder staat. Tot ze merken dat het ze echt iets doet, ze het toch willen. Via lichamelijke weg of als co-ouder, niet-bio ouder.

Of mensen die tegen hun “biologische klok” aanlopen en nooit de juiste partner hebben gevonden ervoor. Die wel willen, maar ja, hoe?, met wie, van wie? Op welke manier?

De keuze om al dan niet een mens op de wereld te zetten is in de huidige technokapitalistische context ook voor queers een heel persoonlijke. Zij moeten ook niet hierover bevraagd worden zoals cishets [cisgender hetero mensen]) dat wel moeten. Dat je kúnt voortplanten betekent niet dat je moet. De kans op emotioneel gezonde kinderen is door het sterke keuze-aspect bij queers veel waarschijnlijker. Dus als je vragen zet bij procreatie, doe dat dan vooral bij cishets, die bij wijze van spreken onnadenkend fokken als de konijnen. Maar er is ook nog een ander aspect. De focus op alleen mensen en menselijke natuur beperkt wordt vaak ook erg bijziend gemaakt. Iemand als Donna Haraway toont ons de noodzaak van verknoping met de natuur. De vraag naar draagkracht van de wereld gaat niet om overbevolking, maar om uitputting van de aarde in de huidige technokapitalistische natuurvernietigende constellatie die ten gunste komt van de witte westerse agrogiganten en waarbij de zwarte/bruine mens onder de dieren wordt geschikt. Werklast, werkkracht, lastdier. Probleemloos uit te buiten. En waar we met dieren en planten ook onmenselijk omgaan. “Make kin. not babies” is Haraways motto in het Chthulhuceen – een cryptische en hoopvoller naam voor het Kapitaloceen.

Make kin, not babies

Ik houd me zelf compleet aan Haraways leus. Zodoende houd ik er tegenwoordig een familie op na. Ik ben geadopteerd als moeder van een beeldige, nu 35-jarige dochter. Twee Pride Walks geleden vond de huidige co-ouder dat ik haar echt zou moeten leren kennen. Hen kan vrij overtuigend zijn als hen echt iets wil 😉 Zo gezegd, zo geschied. Aangezien co-ouder in kwestie een van mijn liefste actievriendingetjes is, was dat natuurlijk ook geen opgave. Toen ontmoette ik een cute queer persoon met een bloem in haar korte geblondeerde haar en met in haar handen een bord “Jews for BDS(M)”. Dat leidde tot gegrinnik bij mij natuurlijk. Die eerste keer dacht ik: leuk, excentriek. Later ontmoetten we elkaar wat vaker gedrieën. Ergens in het late voorjaar wordt duidelijk dat ze eigenlijk mensen zoekt om intenser mee om te gaan, bij thuis te komen, familie zoekt.
Het past perfect bij mij: Nooit echt aan kinderen maken willen beginnen, geen echte behoefte aan full-time kinderen opvoeden. Voor de “oorlog” het er wel over gehad, toen ik nog poogde als cis-man door het leven te gaan (bij gebrek aan mogelijkheden). Àls we er aan zouden beginnen dan zou ik sociaal wel de moedertaken op me nemen, en mijn vriendin de vadertaken. Fysiek heb ik nooit de mogelijkheid gehad de truuk van een mensenmuis te doen groeien te realiseren. Wel nieuwsgierig naar geweest vaak, maar behoefte noch mogelijkheid dienden zich aan. Dus ben ik maar auntie van een stel prachtige nifjes her en der.

Antlers at Pride Walk 2022Antlers at Pride Walk 2022Antlers at Pride Walk 2022

Co-ouder – ik duid hen zo aan omdat we geen partners of zo zijn; hooguit plaag ik hen met “hubby” – ken ik al een aantal jaar tot mijn grote blijdschap. Met ons drieën vormen we the house of Antlers. Want we hebben alle drie zo ons dingen met herten en geweien. We are or love queer deers 😉 Of met een knipoog naar een oude beroemde vampierenfamilie: The Antler family. Alleen hebben wij geen Wednesday 😉

Ik zat eind januari na een herdenking met een kameraad in het café en zij vroeg me hoe het staat tussen mij en m’n vriendin. Ze had me eerder op een bijeenkomst heel enthousiast gezien met vriendingetje. En ik was blij met de gelegenheid daar meer helderheid over te verschaffen. Omdat dat in de materiële praktijk lastig blijkt. Iedereen veronderstelt maar wat. En ik nog niet zo lang voor mezelf kon bevestigen hoe ik verknoopt zit of wil zitten.

Familie

Dat ik nu een klein jaar in een gekozen familie zit, is voor mij zonder twijfel een zegen. En alle drie noemen we het ook een familie. Al hebben we vast allemaal onze eigen blik erop. Zoals eerder gezegd, zijn beide ouders dus door het kind geadopteerd. Ik vind dat een heerlijke hilarische omkering. Zeker ook omdat ik gekozen ben (nadat ik had aangegeven daar beschikbaar voor te zijn). Vriendingetje ook. Hier voltrekt zich vervolgens een beetje wat je in relaties vaak ziet, wanneer er een kind komt. De verhouding tussen de ouders verandert. Je bent niet uitsluitend met elkaar bezig en er komt een gezamenlijke focus bij, en soms ook zorg. Van een wat kwetsbare lijn ga je naar een sterke constructie van een driehoek. Divine(s) intervention heeft een kans gecreëerd.

Ik geloof dat ik eindelijk snap waar ik benauwd van werd: Heb geen moeite met geslaagde focus op een persoon voor een tijdje, historisch is het bij mij toch niks of alles. Ik wil in principe niet op 1 persoon zo sterk focussen. Dat ik het deed? Ja. Waarom? Dunno. Enchanted denk ik. Onze Derde heeft er een Driehoek van gemaakt. Komt meer energie bij, en die kan dan wel lekker rondrennen.

Ik ben zielsblij dat ik van m’n (hyper)romantische focus af ben. Die werkte niet. Als we weer intensiever met elkaar omgaan (nu is het winter) dan ontdek opnieuw hoe geweldig ik hen vind, droom ik weer hoe mooi het zou zijn om met een mooie groep mensen een pand te bewonen, of een stuk land te hebben of zo … maar dus niet met hen (meervoud) alleen. Zoals met mijn laatste potentiële liefje- het is door omstandigheden nooit wat geworden – het dat (in principe) ook niet was. We hadden de scheiding zo goed geregeld dat we aan de relatie niet eens zijn toegekomen.

Anarcuul

In de wereld van de non-monogamie, het principieel niet bij één partner willen houden, zijn er verschillende vormen van samenleven. Die uiteraard ook niet alle feministisch of intersectioneel goedgekeurd zijn. In een feministisch (westers) perspectief gezet vind je het een en ander op Feminism and polyamory en bij Simon(e) van Saarloos hun “Playing monogamy”. Veel non-monogame relaties kennen een hiërarchie met primaire en secundaire relaties. Er is vaak sprake van een primaire partner (Met wie je bijv. kinderen hebt, of een huis) en een of meer secundaire. Soms is er een polycuul van gelijkwaardige relaties maar dan met mensen). En dan heb je daarbinnen variaties van hoeveel mensen ook met elkaar een relatie hebben (mono-poly) en je hebt de in principe meest gelijkwaardige en radicale vorm relatie-anarchie. De auteur van het artikel noemt het ook wel een anarcuul en omschrijft het aldus

[S]imilar to a polycule, but not limited to partners; a network of relations that is not bound by imposed order or other assumptions, but forms through mutuality, alignment of values & interests, & collaborative agreement. An anarcule could include romantic partners, lovers, chosen family, platonic partnerships, nesting-mates, friends, non-human companions, and more.

Er is geen hiërarchie tussen de deelnemers. Ze zet er zelfs niet-mensen in. Haraway zou daarmee vol instemmen. Haar cyborg doet nu aan companion species. Je bent bevriend, soms heel sterk, soms wat minder. En met sommigen heb je – al dan niet langdurig – een Relatie, of beter nog: je hebt met diverse mensen een intense band zoals dat in Heteroland vooral in relaties voorkomt. Ik heb dat altijd te bekrompen gevonden en me er – soms wederzijds en soms met wederzijds weten – nooit zo erg aan gehouden. Dat was op zich wel grappig. M’n eerste “naoorlogse” liefje. kon dat niet hebben, non-monogamie. Tot ze het zelf ook ging doen. Nooit besproken, gewoon zo gegroeid. Na haar feitelijk opzeggen was ik even in de war, maar al snel voelde het als vrijheid. Zij deed ook alleen maar wat ze moest doen voor zichzelf, Kon niet anders, te belangrijk. Vraag me soms nog wel eens af wat ik niet weet 😉

Magoed, ik heb het liefst ook dat ik goede vrienden heb (en minder goede/diepe) en af en toe met hen de koffer in kan duiken, zoals met vrienden op vakantie kunt gaan, naar een concert, uit eten (wink). Dat die koffer zo vaak ontbreekt, is een ongelukkig bijproduct. En desperaat roepen “Hook me up! Grab me!” werkt nog niet heel erg 🙂

De bijeenkomst over queer families en dekoloniale constructies viel me best tegen omdat het alleen over jonge queers en hun kinderwens ging. Een van de presentatoren gaf ook zijn vers ontdekte kinderwens aan.

It takes a village to raise a child” is soms ook letterlijk: een pasgeboren kind wordt liefdevol gedeeld zo dat het echt realiteit, diverse vrouwen geven het kind ook te drinken en het wordt collectief opgevoed. Dit werd even aangeroerd, maar al gauw verval je weer in de hervernieuwde versie van het aloude huisje-boompje-beestje maar dan met cis/trans lesbo’s/homo’s/pannen.

WG’tje

Ergens droom ik wel van het samenwonen (in eigen kamers/appartementen) maar daar is wel genoeg ruimte voor nodig. En idealiter een zonniger plek, maar daar zitten ook weer allemaal haken en ogen aan vast. Tenzij hier in de stad, is dat iets voor over een aantal jaren. One can dream. Eigenlijk droom ik dan ook van een veel grotere gemeenschap. Als we heel groot worden noemen we het de Commune (naar die van Parijs, met hopelijk een beter uiteinde), en anders is het een WG’tje (Wohn Gemeinschaft). Maar het ideaal van communal living vind ik nog steeds prachtig en de moeite waard. Helemaal in de gay/queer manier zoals beschreven in The faggots and their friends between revolutions van Larry Mitchell. De auteur beschrijft op allegorische wijze (De mannen, De vrouwen, De flikkers, …) hoe de Mannen altijd de Flikkers verachten en hun flikkerdom proberen te vernietigen. En hoe de flikkers elkaar helpen, veerkrachtig zijn en soms hun steun zoeken bij de Vrouwen die hen begrijpen en helpen – zij zijn er al veel langer. Dit flikker is dus nadrukkelijk positief, een geuzennaam zoals in de jaren 1970/80/90

Voor(ui)tgang?

Ik was recent op een dating app in gesprek met twee mensen. Eén uit mijn eigen stad, die mij bijna een koffieafspraak opdringt. In de zin dat ik in mijn profiel mijn gewenste koffie heb opgegeven en zij zegt: Waar en wanneer. Ik had geschreven: als jij eerder bent en mijn koffie al bestelt, levert dat bonuspunten 😉

Nummer twee is een cis vrouw elders in het land die mij liket wegens mijn activisme. Blijkt gezellig stevig op Het Spectrum (neurodivergent) te zitten. Voedt nog drie anderen op van wie twee Het ook hebben 😉 Daarmee ben ik vrij uitgebreid aan het kletsen, de koffiedame laat al een paar dagen niets van zich horen *snuift boos*. We gaan het allemaal wel zien wat het oplevert, maar voor iemand die tot voor kort wanhoopte over intimiteit, liefde en wat dies meer zij, is dit wel een slok op een borrel beter 🙂

Terugkijkend naar mijn praktijken en mijn hoop is mijn (retorische) vraag: hoe nu verder. Het zal met levensfase te maken hebben en met cultuur, maar het is nog een aardige puzzel voor mij hoe ik de broodnodige emotionele nabijheid (co)creëer. Ik ben zelf al een einde verwijderd van de jeugd qua leefjaren, veel mensen hebben een gezin of een relatie en een baan. Veel straatactivisten zijn jong of emotioneel te bezet, hebben “andere keuzes genaakt met hun leven”. Misschien moet ik gewoon hard werken, zwoegen, zodat ik geen tijd of energie meer over heb voor al die emo-shit. Filosoferen is voor rijken, vrijgestelden en werklozen met meer tijd dan geld. Als je werk weet dat leuk, nuttig is en goed betaalt zonder dat het me totaal sloopt: hook me up. Maar ja, mijn leven kenmerkt zich al een eeuwigheid als een zoektocht naar witte raven, dus ..

Dank voor uw aandacht voor mijn uurtje educatief klagen. Wijze en mooie reacties zijn welkom:)

Trans safety in Amsterdam

Presentation written for the occasion of the publication of the Subjective Atlas of Amsterdam, 21-3-2023 at Pakhuis De Zwijger , Amsterdam

Fifty-one weeks ago a workshop took place at IHLIA, the International Gay and Lesbian (Trans* and Queer etc) Archive in the Amsterdam Public Library. I got invited, as long time trans* rights activist here in town and elsewhere. Notwithstanding previous information the concept was new and unfamiliar to me so it took a while to come up with something. On the other hand By seeing that the concepts of most others didn’t really apply to my idea, I developed my own concept. I was the only trans* rights activist present so, if you invite me and want a significant contribution to a map from below the city as seen by people who live there, this is what you get.

The conceptualisation more or less needed to be this way. We live in a transphobic town in a transphobic country in a transphobic region. That in all is as hetero normative, as it is transphobic. The Dutch pride themselves in being tolerant. Fuck tolerance. We deserve to be treated as well as anyone else.We have rights. Trans people have relatively little to lose – except their lives or health – so maybe we are a bit more vocal: we demand our rights, we don’t ask nicely anymore.

My map is born out of anger. This anger of still not having the right to unencumbered existence. The map is an indication of – relatively personal – experience of discrimination, fighting against it. It also contains the stories of others known to me. It is not just discrimination, quite a bit of the map is in green, signifying OK, good, great. At the green end you see “vreer HQ”, my home and office. That should of course be a very safe place in general, for trans* people. Also TNN (Transgender Netwerk Nederland), the national trans rights organization and COC, the national LGBTI rights organization are green. An average gay bar is indicated slightly more positive than autonomous social center Vrankrijk. As many queer people and trans* people prefer them over a sometime raunchy punky bar. On Wednesdays though and several Saturdays it should be different, as the queers then take over and Vrankrijk becomes more and more home for the displaced, the undocumented the really queer people. Others can have a better experience at Vrankrijk and worse in gay bars, it is a relatively subjective map, it is my selection and it concerns indicators for safety.

Parks can be lovely, great place to cruise (well, cruising is a bit old fashioned but OK). To meet up with others. At the same time there are enough stories of queers, and women being assaulted in the city parks. So next to being green(ish) you see a red glow on the bottom, indicating there is also risk connected.

Regular people, with a residence status, a job, a house, an accepted gender identity go to the police when a crime has been committed against them. For many of us that is risky, and the Pink in Blue LGBT cops are often still clueless about trans lives. The Amsterdam police has at least one trans woman working there, but that doesn’t tell a lot about the safety of people outside the police force. Plus the single fact of being trans isn’t an assurance. We saw that with Margaret Thatcher in the UK, the Iron Lady. First female prime minister, responsible for the introduction of neoliberalism in the UK. We all would have preferred someone else who hadn’t. Or look at Obama, the first black president. Who didn’t use much of his power to improve life for people in chronic distress, started wars like no one else, didn’t lift black people out of poverty … A Black Democratic president yes, of great symbolic value, but beyond that… not so much. We have to judge public institutions and people therein by what they do to get human rights accepted. All these people don’t do that that much. IN general also the Dutch police is under ever more scrutiny for misbehaviour and not behaving to their best.

Workplace protection or not, for many out trans and gender non conforming people, the job, the office is not a safe place. In a social climate where the radical right, the extreme right and outright fascists are given an ever stronger voice, life for non normative people gets dangerous. Colleagues will feel free top ask us all kind of questions we don’t want to answer, because we value our privacy, like they would.

So, Where on the one hand experiences are individual, they are not just individual. The are intersubjective, and in social work and when looking at safety, you have to look at who is left behind. Trans* people, the more young, gender non conforming, trans* people who don’t look that cisgender to you, who are of colour and with visible or recognisable dis_abilities and neuro-divergence.. we all run risks. It is up to y’all to help us, and in the end everybody on this planet, survive, flourish.

The Noodles – who were they, what did they want

Queer Community Collective The “Noodles”

for everyone who takes eating noodles for granted

In December 2001, on the last day of the Transgender Film Festival in Amsterdam, a number of transgendered individuals and kindred spirits decided to go out for a meal to make up for the lack of any kind of closing party for the festival.
By the time the plates were empty, a group had been formed born. The restaurant was Wagamama, and thus our name.

As well as the lack of a party, most of us had been missing a group such as The Noodles, for some time. For one thing, we didn’t always feel at home in existing groups, and for another thing, we weren’t always made welcome in those groups.

We aim to break down, or at least broaden the pigeonhole mentality in homo/lesbo and heteroland. Enthusiasm and involvement are the main ingredients in the ‘noodle dish’ we want to share amongst ourselves and with others.

We were inspired to become The Noodles not just by the array of noodle specialties on offer in Wagamama but by the way in which they reflected what we ourselves have to offer. The common ground: almost anything can be included (Diverse and colourful), what’s on your plate is a mix of saple items and extras (familiar and varied) and the result hits the spot (nourishing and stimulating).

We want to move the whole Transgender/Queer issue away from being regarded as pitying and/or pseudo-scientific ways and are working on the following projects.

an on-going discussion of Transgender/Queer in which both theoretical development and personal experience have a place.
following-up and archiving other expressed opinions and publications that refer to Transgender/Queer.
following social developments around Transgender/Queer issues, noting the effects of these such as discrimination and responding in ways which can can range from the seriously indignant to thew playful and celebratory.
Maintaining contact with the existing groups mentioned above such as the COC, the Boys’ Hour, the Humanitas men’s group, groups from the women’s movement and groups associated with those working in the field of Fay/Lesbian, gender and women’s studies.
Organising a monthly “Noodles Café” where transgenders, queers, soulmates and other interested parties can make contact.
We made our wider debut with a discussion at the Pink Film Days in December 2002, an attempt to stimulate discussion and debate around Transgender/Queer.
This year we hope to reach a wider public, partly through the writing and distribution of a leaflet.

We are organising a party for all Transgenders/Queers and their friends during the 2003 Transgender Film Festival

To put it briefly: The Noodles, a lively mix of research, study and friendly contact. A combination of ideas and practice.

(2002)