Auteursarchief: vreer

Drugs

Hard drugs zijn evil. Dat weten we allemaal. Sommigen met gebruikers ervaring, andere omdat ze het om zich heen hebben gezien. Aanleiding voor dit schrijven is dat ik op mijn laatste fietstocht “Turn away” luisterde van Justin Sullivan en Dave Blomberg. En ik moest heel hard denken weer aan mijn “broer”. Negen jaar ouder, we kennen elkaar sinds 1989 via studie.

Ik denk dat ik hem een jaar of vier geleden voor het laatst heb gesproken, op z’n verjaardag ergens in september. En eerlijk gezegd kwam daar niet zo heel veel uit. Hij zou me schrijven, wat dan ook, hoe dan ook. Er is niets van hem dat mij bereikt heeft sindsdien (en eerlijk gezegd voor die tijd ook niet sinds ie gevangen gezet was).

Lees verder →

Chileense nieuwtjes

Ik ben net terug van een kleine week Kopenhagen waar de mensenrechtenconferentie van de Outgames plaatsvond. Daar heb ik vooral met de Latijns-Amerika clan opgetrokken. En dan vooral met Andrés Rivera, mijn ‘broertje’. Van alles beleefd weer maar dat is meer voor etentjes en kroegavonden geschikt.

Lees verder →

Trots

Eind juni is de tijd van de Prides, de Orgullos, de LGBT Trots. Los van de Bi Transdag in Nederland (13 juni jl, http://bitranshyves.nl) was het in Nederland zoals gebruikelijk redelijk pet, ernstig tam.

Maar mijn ‘vriendinnetje’ in Madrid maakt me bijna stinkend jaloers: een radicale Orgullo (Roze Zaterdag dus) met als thema: “geen Trots met grenzen” (Con fronteras no hay orgullo). Een fukking 700 mensen trok dat. Nou is Madrid vele malen groter dan Amsterdam maar toch… Lees verder →

Inspiratie

Inspiratie is erg belangrijk in het leven. Maakt alles een stuk zonniger. Vorige week kreeg ik al weer inspiratie voor kleermaken, nu nog voor schoenen. Of een hoed (wie suggereerde dat toch?).

Maar wat ik belangrijker en leuker vind: ik heb eindelijk inspiratie om een groter coherent, uitgebreid en ‘moeilijk’ verhaal te schrijven over transzaken. Niet meer alleen van die blogpostjes, oprispingen, maar een boek-achtig iets (misschien wel een boek!)

Het idee (voorlopig): uitgebreid schrijven over gender als historische constructie, als archief van woorden en dingen, als vertoog dat mensen in twee hokjes duwt, soms in drie, maar dan nog afgeleid van twee vaak. Met die bril kijken naar hoe trans is geconstrueerd in Nederland, welke consequenties het heeft (gehad) op persoonlijk politiek, medische en juridisch gebied. Enige geschiedschrijving ook van trans in Nederland. Ik wil laten zien wat die vertogen die constructies met echte mensen doen.

Dit is natuurlijk heel uitgebreid en tamelijk vaag. De bedoeling ervan is dat ik een aantal zaken voor het voetlicht breng die nu erg verborgen liggen. En het moet enigszins te begrijpen zijn voor niet academisch aangelegen mensen. Misschien komt er ook een politiek pamflet uit. Weet ik allemaal nog niet. Maar ik voel me er wel erg ‘jumpy’ bij. En da’s goed. Nieuwe liefdes en nieuwe hobby’s hebben dat effect op mij.

Nu vraag ik me alleen nog af ik er een apart blog van ga maken, of dat het grotendeels offline doe met een goed schrijfprogramma. Risico van blog is dat mensen er gebruik van gaan maken. Dan kan ik beter stukjes neerbloggen en reacties zien te vangen. Want het co-creatie idee spreekt met toch ook wel aan. Of wel bloggen (kan ik het op mijn eigen domein houden hoef ik geen google docs te gebruiken) en dan sommige postjes privé, ander publiek. We zien wel wat het wordt maar ik ben blij om weer es een ei te kunnen leggen en uitbroeden.

boek

Kleermaken

Sinds kort geeft artgrrl een naaiklasje. Ik heb laatst stof gekocht ook daarvoor, maar was daar vervolgens geheel niet blij mee. Ook niet met het broekpatroon dat ik aan het maken was. Dus vorige week was – naast dat m’n arm stuk as en ik dus überhaupt niet echt wat kon doen – ik niet erg in de stemming ondanks de aanwezigheid van diverse leuke mensen. Maar zoals wel vaker leidt onvrede tot creativiteit en borrelde het idee van een mannenrok weer naar boven.

Vandaag eindelijk rondgekeken en ook wel wat gevonden wat ik zelfs met die ‘lelijke’ stof kan maken. Ik heb bij Amok in Bern heel fraaie ontwerpen gezien waarvan ik er een ga klonen – min of meer. Ik wil er wel meer hebben en /of maken maar begin bij de leukste die ik mooi ook met mijn gekochte stof kan maken.
Wellicht dat ik wel verder ga met een aantal andere modellen. Ben helemaal niet tevreden met mijn regelmatig te mannelijke look. Maar daar wordt dus nu aan gewerkt :o)

Nederland dwingt tot transseksualiteit

Het moet maar eens duidelijk gezegd worden: Nederland dwingt mensen tot operaties als ze hun lichaam anders willen bewonen dan gewoon is. Dat betekent dus dat Nederland de integriteit van het lichaam schendt en daarmee de Universele Verklaring an de Rechten van de mens schendt (UVRM art. 5). Heel boud gesproken: Nederland zou zich daarmee schuldig kunnen maken aan wrede, onmenselijke of onterende behandeling.

Wie anders is wordt niet erkend tenzij hij/zij medische behandeling ondergaat. Dat is in strijd met het recht op bestaan als persoon voor de wet. (UVRM art. 6)

Nederland schendt ook de vertrouwensrelatie tussen patiënt en arts. Alleen als je je transseksueel verklaart mag je je registratie wijzigen. En dat moet een brief van een ter zake kundig arts aantonen. Die moet ook aangeven dat je zoveel mogelijk lichamelijk veranderd bent. Nederland dwingt je dus tot transseksualiteit als je anders bent. Op straffe van niet erkenning. Lees verder →

Nieuwe vakliteratuur

Ik heb ontdekt dat ik toch best veel boeken koop. Vooral als ik in het buitenland zit. Parijs, Berlijn, Madrid … Ik ga niet weg voor ik minstens voor 50 euro aan vakliteratuur heb aangeschaft. Lang niet alles is via Amazon te vinden of te koop bij Vrolijk. Sowieso is er geen Amazon Spanje! Daarnaast: er gaat niets boven het grasduinen door stapels en planken vol boeken. Gelukkig lees ik maar een handjevol talen ;o)

Dit is wat ik de laatste tijd heb aangeschaft:

Beatriz Preciado: Kontrasexuelles Manifest
Geruchtmakende eerste boek van Spaans queer filosofe
Monique Wittig: Les Guérillères en Le corps Lesbien
Wittig is beroemd geworden in de lesbische jaren zeventig en tachtig met haar uitspraak dat lesbiennes geen vrouwen zijn: ze onttrekken zich aan de onderwerping door de man (c.q. het hetero-systeem). Uiteraard in het Frans aangeschaft: waar mogelijk moet je de poëzie van het origineel proeven (en je zoekt je de pleuris naar Nederlandse vertalingen). Heb nog ergens in het Nederlands haar roman De Opoponax staan waar ik destijds niet doorheen kwam. Maar deze grondlegster van het lesbisch vertoog blijft van belang.
Victor Hugo Robles (“El Che de los Gays”, Chili) Bandera Hueca, historia del movimiento homosexual en Chile. Must have voor ‘chilofielen’ ;o)
Judith Halberstam: In a Queer time and place; transgender bodies, subcultural lives. Nog weinig in gekeken, maar soort voortzetting van zhaar eerder boek Female masculinity waarin zhij kijkt naar hoe ‘vrouwen’ mannelijkheid incorporeren in hun lijfstijl. Queer time and space kijkt nu verder naar trans kunst en cultuur en de trans-‘blik’ (gaze)
Leo Bersani: Homos. Al uit 1995. Over de risico’s van groep-identificatie: je “homo” verklaren is niet zonder politieke en filosofische risico’s. Beetje voortzetting van Foucaults politiek van “niet zeggen maar doen”. Maar dan anders. Op advies van Halberstam aangeschaft.
Robert McRuer: Crip theory Standaardwerk dat op zeer leesbare wijze aangeeft wat het belang van een Queer Color Crip alliantie is. Crip is hier geuzennaam van gehandicapten, “kreupelen”. Queer, handicap, gender, seksualiteit en culturele logica zijn absoluut verstrengeld. Queer denken zoner oog voor “alternatieve lichamen” gaat fout en vice versa ook. Aangeschaft op advies van Halberstam.
Virginie Despentes: Teoría King Kong. Spaanse editie (vert. B. Preciado). Over de abjecte vrouwen: eerder KingKong dan prinsesje. Hoe vrouwen ‘gemaakt’ worden. “Ik spreek als proletariër van de vrouwelijkheid”, als “sister outsider”. Boos en boeiend boek dat veel vrouwen die zich afvragen waarom ze zich toch zo gemankeerd voelen, een hart onder de riem kan steken. (origineel: King Kong Théorie, Eds Grasset, 2006)
A qui appartent nos corps? Féminisme et luttes intersexe (Nouvelles Questions Féministes , revue internationale francophone; Vol XXVII,1/2008)
Zeer goed nummer over feminisme, trans en intersekse. Ieder die Frans leest en zich afvraagt hoe dat nou zit, moet dit lezen eigenlijk. Over medicalisering van lichamen (bekend feministisch thema!), twee seksen is te weinig, wat trans en intersekse bindt … Zeer lezenswaardig, zeker in het hier erg achterlopende Nederland.
Beatriz Preciado: Manifiesto contra sexual en Testo Yonqui. Haar twee boeken over sekse en gender op haar zeer eigenwijze manier geschreven. Manifiesto Contrasexual heb ik al in het Duits en gaat om het onttreken van sekualiteit en gender aan het heterosysteem, filosofisch en praktisch.
Testo Yonqui is haar relaas over “vrijwillige zeflintoxicatie op basis van synthetische testosteron van de gevoelens en het lichaam van .P. Dit is een fysieke essay, een autopolitieke fictie of een autotheorie “(voorwoord). “Preciado nodigt ons uit in Testo Yonqui om de gangen van het framacopornografische regime door te lopen: een vorm van heet psychotroop punkig kapitalisme.” (achterflap). Klinkt zeer ingewikkeld, maar als je de terminolgie ontleedt en enig abstract genderdenken gewend bent, is het een prachtig zeer queer boek, niet alleen in thema maar ook in schrijven.
Paco Vidarte Ética marica; proclamas libertarias para una militancia LGTBQ Een boekje dat uit woede is geschreven in een drie weken tijd. Vidarte heeft het gehad met de krachteloosheid van de ‘homobeweging’ en stelt een radicale ‘nichten-ethiek’ op, voor alle LGTBQ. En i.t.t. veel anderen let hij wel degelijk op vrouwen en trans-eisen. Belangrijkste doel is de lezers (m/v/a) aan het denken te zeten hoe we uit de impasse van de homopolitiek van tegenwoordig komen.

Amnesty International jaarboek

Uit het nieuwe Amnesty jaarboek:

“De economische crisis maakt eens te meer duidelijk dat schendingen van economische, sociale en culturele rechten vaak samengaan met schendingen van politieke en burgerrechten. Amnesty vindt het dan ook belangrijk dat regeringen zich inspannen om alle rechten te respecteren, beschermen en bevorderen. Daarom roept de organisatie de twee grootste economieën van de wereld, de Verenigde Staten en China, op een krachtig signaal af te geven door belangrijke mensenrechtenverdragen te ratificeren. De Verenigde Staten accepteert de notie van economische, sociale en culturele rechten niet, terwijl China politieke en burgerrechten niet respecteert. De VS zou het Internationaal Verdrag voor Economische, Sociale en Culturele Rechten moeten ratificeren, en China het Internationaal Verdrag voor Burgerrechten en Politieke Rechten.”

Opvallend genoeg zijn er op gebied van LGBT mensenrechten veel positieve ontwikkelingen:
Frankrijk zegt transseksualiteit niet meer als geestesziekte te gaan zien en organiseerde wereldcongres mensenrechten en seksuele gerichtheid en genderidentiteit.
Zweden haalt bijna alle transgender uit hun ICD-versie
Nederland is bezig de wet op geslachtsverandering aan te passen
In Canada is een initiatiefwet ingediend ter bescherming van T*-mensen …

Er gebeuren Goede dingen. al zijn er ook beroerde ontwikkelingen. In Burundi is homoseksualiteit voor het eerst expliciet strafbaar gesteld. In de Filipijnen is een eerdere mogelijkheid om je geslachtsregistratie aan te passen door het hooggerechtshof geblokkeerd tot er een expliciet wet voor komt. In Chili wil de regering wel een aantal zaken rond anti-discriminatie aanpakken, maar o.m. abortus blijft voor 500% verboden.

Het lijkt er ernstig op de dat de economische crisis tot extra onverdraagzaamheid en kregeligheid leidt bij overheden. Nog een reden om te zorgen dat het roer radicaal om gaat. Te bedenken dat premier Bakellende nog relatief positief is .. *gruwel*

Ik heb het Amnesty-jaarboek nog niet goed doorgekeken maar ik hoop dat ze ook netjes de LGBT mensenrechten aanhalen. Anders hebben ze een probleem met LGBT Nederland … I am nesty 😉

Sponsor talk at Transgenderfilmfestival 2009, Amsterdam

Sponsor talk TNN at NTGF 5 May 22 2009

Good evening everyone. Sparkling persons, genders and genitals.

As community sponsor the Transgender Network Netherlands is proud to present the movie, “Los travestis también lloran”, “Transvestites also cry.”

Transgender Network Netherlands is an organization you might see as the political wing of the dutch transgender movement to be. “To be” because there are several organizations and a few companies with T* as its core business, but there is up to now not much of a movement.

TNN strongly supports this festival as an excellent example visibility, being one of our core projects these years. Together with better legislation, better health care and anti-discrimination.

I am particularly happy to introduce this movie because it tells of those of us who are in the most marginal positions: immigrant transvestites with no legal status, no other means of existence than sex work.

For me at least the existence of groups like these shows we cannot stop when dutch or european transgenders have their rights secured. Until we all are free no one is really free. This theme touches on immigration, poverty, discrimination, injustice.

We will not be free until the European fortress has opened its doors, until justice is done to everyone. We’ve got a long way ahead of us, but times seem to be favorable for us.

Until we come out of the closet and people get to know us, we will still suffer from transphobia. We are here and we want to recruit you for the transgender revolution. A very practical start is to all come out to at least one person who doesn’t know who we REALLY are. Like Harvey Milk said for the gays and lesbians of his days. You can not have an invisible movement and visibility really works. So out of the closet and into the streets everyone.

Thanks and enjoy the movie

Allerhande IDAHO & Pride nieuws

Het gaat goed plotseling op het gebied van trans. Er is ook nog heel veel te doen en voor velen zullen de veranderingen niet erg veel inhouden nog maar er is beweging.

Afgelopen dagen was er een menigte aan NGO’s, ambassadeurs en (LGBT)-mensenrechtenactivisten in het Assemblee Nationale van Parijs te vinden. Buiten LGBT-activistenkringen of Nederlandse diplomaten lijkt het stil te zijn hierover in Nederland, maar de Franse regering heeft via staatssecretaris voor de mensenrechten Rama Yade, de eerste zwarte staatssecretaris in Frankrijk, een wereldconferentie georganiseerd over mensenrechten en seksuele gerichtheid en gender identiteit (SOGI). Samen met Nederland en Noorwegen. Noorwegen stuurde hun minister, Nederland stuurde Frans Timmermans (PvdA), staatssecretaris voor Europese zaken. Hij hield een gepassioneerd betoog over hoe een boek van Marguérite Yourcenar hem in zijn jeugd liet inzien dat liefde tussen twee mannen helemaal geen probleem is. Het leek er ernstig op dat ie uit de kast aan het komen was. Boeit me verder niet zo, maar het was een mooi en persoonlijk betoog. De openingsspeech was natuurlijk voor Rama Yade die het doel van de conferentie aangaf: meer handtekeningen verzamelen voor de VN uitspraak tegen SOGI discriminatie en een strategie bedeken om de strijd in de internationale arena verder te voeren: op naar een echte Verklaring van de VN, die gezag heeft en diplomatiek gewicht heeft.

Wegens dit IDAHO (Internationale Dag tegen Homofobie en Transfobie) zijn er ook een paar prachtige toezeggingen gekomen vanuit de regeringen. Minister Verhagen van Buitenlandse Zaken heeft nogmaals nadrukkelijk gezegd dat de huidige Nederlandse wetgeving moet veranderen omdat ie in tegenspraak is met beginsel 18 van de Yogyakartaprincipes van de SOGI mensenrechten: recht op vrijwaring van wrede medische behandeling. Hij gaat bij Hirsch Ballin (Justitie) druk uitoefenen er werk van te maken. Wat betekent dat in elk geval sterilisatie niet meer nodig zal zijn en mogelijk wel meer niet. Afwachten wat het parlement er van brouwt en of er nog helden zijn die willen dat we weer vooraan gaan lopen.

IDAHO A'dam

Het activistencontingent op de conferentie was heerlijk divers. Er zaten zelfs een aantal hetero’s bij – transhetero’s. Wat ook logisch is: er zijn talloze hetero’s onder de transen. Heerlijk om een groep zwarte homo’s en lesbo’s te zien die zich prima vermaakten en zich even geen drukte hoefden te maken over hun sociale situatie en risico’s op dat moment. Ook was de inmiddels beroemde Sunil Pant uit Nepal aanwezig: hij heeft er voor gezorgd als openlijk gay parlementslid dat homoseksualiteit niet meer verboden is, en zelfs is er nu een derde sekse. Over de vraag of je als ’transgender’ je móet voegen in de derde sekse is geen jurisprudentie over, dus het hoeft niet. Een wet is er überhaupt nog niet over.

Een maleisisch aactiviste was boos dat veel westerse onderzoekers trans sex werkers indelen in de MSM categorie: mannen deie seks hebben emt mannen. Volslagen ridicuul natuurlijk dat idee. Een Filippijnse was zeer scherp op de keuzemogelijkheid: jij bepalt wie en hoe je leeft en hoe je lichaam moet zijn. Een idee dat hier langzaam ook begint door te dringen, nu we het meer over gender en minder over geslacht hebben.

Overal over der wereld zijn ook acties geweest, inclusief in Amsterdam (dUh ;o) waar een vijftig tot zeventig mensen vanaf het (sic!) naar de Dam gingen om tegen transfobie en homofobie te zoenen.

Wat het voor mij persoonlijk extra gezellig maakte is dat mijn Chileense broer ook over was en we samen Parijs onveilig zijn gaan maken. Hij had nog een fles heerlijke Chileense wijn meegenomen en een boek over de geschiedenis van de Chileense homobeweging – dat laatste op verzoek. Geschreven door “el Che de los gays”.

Op de internationale IDAHO site vind je verslagen en foto’s van vele acties over de wereld. Ik ben blij en trots mee te heben georganiseerd aan de internationale activistenbijeenkomst en de Amsterdamse kiss in waarin we ook nog een paar gristenen probeerden te bekeren dan wel hun duivel uit te drijven. Gekke mensen.