Auteursarchief: vreer

Anselm, philosophy and US law

For one time an entry in English. I just read Helen Boyd’s entry on the Connecticut Supreme Court ruling on “gay marriage”. The CT court’s ruling makes me go back to be first year in theology, beginning of the 1980s.

We were studying then medieval proof of the existence of God. Ontological arguments. Of which right wing, conservative, christian, you name it, reasoning makes me think. Anselm reasoned that God necessarily exists because we can think of him. To put it very shortly. Wikipedia has a better version. The parallel between the (thank reason) refuted position is sloppy and tricky reasoning. Like Anselm actually created a beautiful mind trick, but still: a trick, no sound reasoning.

The religious right say: “because marriage historically has been between a man and a woman, it has to be this way”. Which the court cleverly and clearly refuted by saying this is sloppy reasoning. And they have a legal ground for it also. “A classification, however, cannot be maintained merely ‘for its own sake’ [Romer v.Evans, supra, 517 U.S. 635]”. Ha! There you got it.

Sadly we have to be grateful there are still judges that prefer sensible reasoning over sonsensical statements. That this is not usually the case. Hopefully this is a positive sign for mrre sensible reasoning in US courts, like maybe awareness is spreading that so much legislation and jurisdiction is bullshit and prejudiced, they feel they have to improve the quality of their work?

inch’allah or better: thank reason.

Pirates

“We are gender pirates , drawn to the furthest edges of uncharted waters, testing our courage and convictions over and over, inventing ourselves through sheer force of will. We capsize conventions and take no prisoners.”

Deze tekst staat op de muur in Mediamatic Bank waar veel foto’s van de franse fotograaf Kael T. Block hangen in een donker labyrint en waar je leuk met je gender kunt spelen. Een ander mooi citaat luidt: “You are only limited by your phantasies”. Oftewel je kunt zover veranderen als je durft.

Ga daar!

Chileense HLBT Trots

In het vorige bericht stelde ik al dat je moet uitgaan van de betrekkelijkheid van je plannen als je in Zuid-Amerika zit. Dat is soms ook positief. Bij mijn vrienden in Osorno (Z-Chili, maar niet zo heeeeel zuid) hoorde ik van de alternatieve Orgullo die zaterdags zou plaatsvinden. Daar pas je natuurlijk je plannen op aan.
Lees verder

Terug

Ben net een dagje terug van een kleine maand Chili (fun) en een kleine week Engeland (“werk”). Chili zeker was de moeite waard.

Zoals eerder geschreven ben ik van Zuid naar Midden gegaan. Over land en over zee (erheen door de lucht). In Patagonië (het diepe zuiden dus) was het nog winter: koud en nat en soms besneeuwd. Dat laatste was ook de bedoeling – ik wilde graag in een overwegend wit Chili aankomen. Ik houd van alle seizoenen, ze hebben alle hun mooie kanten – zelfs de Hollandse herfst met z’n regenbuien en wind. Voorwaarde is wel dat ik goed gekleed ben tegen het weer. Hoewel het land aan de koude Humboldt golfstroom ligt, is ook daar de opwarming van de aarde niet ongemerkt gebleven. Foto’s van een wit Natales zijn toch meestal een paar jaar oud.

Torres by night

Torres by night

Als altijd wanneer je naar Patagonië gaat, bleken de plannen maar betrekkelijk. Anda tranquilo is een vaak gebezigde uitdrukking daar: “rustig aan maar”. De natuur heeft zo haar eigen wil. En de mens past zich aan. Al is het ook uit economische overwegingen: In de winter zijn de dorpen hartstikke doods. Wat zich helaas ook in verminderde culinaire aandacht uit: eigenlijk geen enkele keer Echt lekker gegeten. De laatste dag in Santiago heb ik pas m’n eerste Echt lekkere congrio (kabeljauw-achtige vis) gegeten.
De natuur echter was echt heeeel mooi. Veel sneeuw nog in de Torres del Paine, zo veel dat je niet het hele circuit mocht lopen alleen de W aan de zuidzijde. Wat met ca. 20 kg bepakking in de winter en alleen oude loopervaring over een behoorlijk technisch terrein sowieso al een uitdaging was. Technisch betekent: matig gemarkeerd, smalle geitenpaden if any, soms de weg krijt raken en moeten zoeken waar dat verdomde pad ligt. Maar moooooi dat het was. Ik heb veel grote foto’s (3-6 MB) genomen en zal de beste ook online gaan zetten binnenkort.

Na de bergen ben ik over zee gegaan, van Puerto natales naar Puerto Montt. Met het vrachtschip de Puerto Eden. Langs ijsbergen. geltschers, beboste en onbewoonde eilanden on ijskoud water. En over de oceaan met huizenhoge golven waar de helft van de opvarende passagiers kotsmisselijk van werd. Ik evenwel niet. Vond het wel gaaf. Oook in gierende storm vanaf de boeg foto’s genomen tot de brug met terugriep. De fotos daarvan komen iets later want zijn stukgeraakt.

Over mijn queer ervaringen aldaar zal ik binnenkort wat posten.

Maar ook weer niet zo koud …

“Winter in Patagonië is koud” schreef ikals vorige titel. Maar zo tegen het einde van de winter valt het best mee. Je krijgt prachtige verschijnselen als volop sneeuw bij temperaturen van boven de 5 graden Celsius. In de bergen van de Torres del Paine zakte ik op weg naar de toppen rustig een half been diep weg in de sneeuw (Door de Chilenen consequent “ijs” genoemd). Vooral de wind die afentoe´s nachts opstak was vervelend; mijn tent is nl. niet winddicht blijkt. Niet genoeg in ieder geval. Maar es een bivakzak ofzo aanschaffen daartegen. Een nieuwe tent is ookweer zowat.

De tocht in de Torres was mooi maar erg zwaar voor iemand die al in geen jaren serieus aan trekking heeft gedaan. Anderzijds: hoe langer ik liep hoe beter het ging. Het was ook onwennigheid dus. Door de weersgesteldheid kon ik maar de helft van mijn plan uitvoeren: de noordzijde van de bergen was nog zeker een meter diepe sneeuw. Dat doen we dus maar niet (mag ook niet).

Dus heb ik nu een week over en ga ik nog maar even de grens over naar Argentinië, stukje wandelen in Chalten. Daarvoor moet ik wel weer over Calafate waar ik nu zit te typen. Ze hebben daar wel een goede infrastructuur gelukkig. Morgen verder naar Chalten,stukkie trekken langs refugio´s (hutten) als dat wil.

Paar dagen later weer in twee dagen terug naar Natales, Chili en dan met de boot noordwaarts. De zee is redelijk rustig, maar ver buitengaats toch afentoe ook wel onstuimig. Zal dus op een geven moment wel over de reling hangen. Maar dat hoort erbij. Anders heb je niet echt gevaren 😉

Ow en de lokale internetcafé-hond (lag buiten te slapen) doet de groeten, kwam even aaien halen binnen net.

 Ik heb heel veel foto´s en geen mogelijkheid ze makkelijk te uploaden dus dat komt straks wel.

 Ya. Es todo para hoy. Nos vemos.

Winter in Patagonië is koud

Pueto natales, 31-08-08, 18:45h

Pueto natales, 31-08-08, 18:45h

Het is bijna zover. Nog even en ik reis af naar spookachtig, wild Patagonië. Nu ga ik weliswaar in eerste instantie naar de bewoonde wereld, twee steden in het zuidelijkste stukje Patagonië, maar het doel is wilder. Ik ga lopen in de Torres del Paine. En dan met de boot naar Puerto Montt. En dan treinend denk ik een eind richting Santiago. Eerst een stuk naar Osorno, naar Franco. Daarna door naar Rancagua, naar Andrés.

Op het moment is het om 19 uur al donker daar. En erg vroeg licht wordt het ook niet. Winter dus. Wel het einde van de winter. En ik ga daarheen. Lopen in de bergen. Als het lukt ga ik de Q doen. Wat niet veel anders is dan het Circuit (de hele ronde) met een stukje extra eraan.

Als alles meezit maak ik drie uitstapjes (vanaf een vast kampeerplek in het ‘park’), naar een paar Miradores, uitzichtpunten. En ik moet sowieso de Paso John Gardner oversteken. Dat is langs de Glacier Grey. En die pas is berucht vanwege z’n enorme wind. maar dat zou – naast het feit dat het weer vier seizoenen op een dag kent meestal – het ergste moeten zijn. Ik heb me vele vragen gesteld: hoe is het weer, de temperatuur, hoeveel daglicht is er (“heliofanie” geheten). Gaat er regulier vervoer heen? (ja). Zijn de hostels enzovoort alle open? (geen idee, nog geen antwoord op e-mail).

Puerto Natales 31-08-08, 19.15h

De boot zal het meest er om houden: geheel afhankelijk van de zee, gaat ie wel, niet, later, dagen later, wordt ie gewoon ‘afgezegd’, gaat ie stuk … alles kan. maar als het goed is hebben ze een nieuwe boot en die moet het beter doen. We gaan het zien.

Mijn rugzak is voor zo’n 90% gepakt, weegt behoorlijk veel maar is prima draagbaar. Blij dat ik een nieuwe heb gekocht van iemand. Die oude van mij had dit niet lekker getrokken.

Puerto Natales 31-08-08, 19.15h

Los … en door!

Aanvankelijk was dit een draft voor een postje over chaos en keuzeproblemen. Net als Alexander de Grote duidelijk demonstreerde, moet je lastige knopen soms niet ontwarren maar doorhakken. Bij deze dan. Twee van de drie lastige punten zijn nu opgelost. Ik dubde over werk, reis en een kast. Daarvan blijft alleen werk nog onzeker.
Lees verder