Auteursarchief: vreer

trans* info night Vrankrijk (21-11-2012)

“identiteit kun je niet diagnostiseren” (c) Cuerpos distintos, derechos iguales

Trans info night

I will first talk about the situation in the Netherlands, since I think hardly anyone really knows about this. Then I will delve more into depathologisation of (trans*) identities.

 So, trans* in the Netherlands, what does that mean. How does trans* look here, how do I and my fellow trans* people live?

The first thing I think you have to understand, if you are from a non-Dutch background or know just a bit about trans*, is that everything trans* here is being seen through a transsexual lens, measured through a transsexual matrix. Reason for this lies in history: the Netherlands was one of the first countries in Europe to give trans specific health care. From the beginning of the 1980s a clinical centre got set up at the VU in Amsterdam, later in Groningen a second team.

And the Netherlands is country that loves to divide things up in neat categories. “Raked over”, “aangeharkt” is the comment we get from outsiders, and rightly so. “There be monsters” could have been a Dutch saying. Everything outside the categories is scary. We don’t mind monsters, as long as we can place them in a box.

Then: there is treatment for a small group of trans* people. And except maybe when working in a medical context, I loathe that word because of its “curing” aspects. What trans* people need more – next to getting rid of transphobic contexts – is psychological assistance, and maybe medical assistance if you feel that bad through all the shit of feeling different and being treated less favourable than non-trans* non LGBTI people.

 There is a law change coming up that will take care of the most flagrant human rights violation towards trans people. What will it bring?

  • The best: no medical intervention needed any more for LGR
  • Cool also: no judge, after approval directly to civil registryNeat: minimum age of 16
  • Unacceptable: expert letter
  • Unacceptable also: parent’s registration – male mothers stay fathers, and female fathers stay mothers

Then the current situation: it is shit. No murders, that is good. But because of the raked over character of Dutch society, and because of ignored but stimulated patriarchal thinking, almost 60% of the respondents abhor gender confusion when confronted with someone: people should be clearly recognisable as male or female. 20% of the respondents prefers not to have contact with transgender people, 10% would see it as a reason to disconnect, to break friendship, IRL that is.

 70% of Dutch trans people has considered suicide, 20% attempted and an unknown percentage succeeded. Has been suicided so to say by transphobic society. 40% is without a job with many in bijstand or WW (social security or unemployment benefit). Also 40% has followed high education.

Many get scolded or attacked, but fortunately: no killings here.

A very good thing is that work is being done on this. There is TNN, Transgender Network Netherlands and COC uniting their efforts, the ministry of emancipation also sees need for and work on improvement.

But that doesn’t mean things will be OK soon, as you will guess. Because all work from a reformist perspective, all have a transsexual lens through which they look. Most think from a perspective of trans as a big problem, something that can be “cured” by medical interventions. Poor trans people, that have to suffer so much.

That of course also has to do with and is caused by the pathological context that is so strong here. Dutch raked over society thinks it had erased the monsters, but actually through their biologistic legal thinking is creating new ones. And they will have trouble anyway: nature is not neatly raked over, nature is a mess. So their idea of having the birth giver registered as mother of a child, even if they are legally a father, creates male mothers, that socially are fathers. But conceding means they will have birth giving males, which fucks up their system again. And procreating, impregnating mothers also of course. All has to do with the fear for autonomous women. Poor legislators, poor believers. This fear for women also is one of the reasons for my booklet that I am presenting today here.

Practically speaking my booklet is only for people who master Dutch or who need a terrific good reason to start learning dutch. I just published a Dutch language booklet Transgender: why is that is disordered?” In English it already sounds more like my great example: the Spanish book “El genero desordenado” the disordered gender.

You never know what you've got until you read about it in the DSM-V

So I now want to delve a bit deeper into depathologisation. And mostly why that is so needed.

If we do not start real soon now with adhering to a different paradigm of pathology and of taking people serious in their stories about how they feel and what they experience we will end up with in the very small group of so called sound people and get rid of diversity, colour, an ultimately create only inbreeding. Sounds already rather eugenic. But I think that is the consequence and the expression of what is happening with the DSM 5: where the previous DSM already was huge, the new one gets even bigger. Critique is that too many phenomena get a place there, normal

 

behaviour is being pathologized. And surely where it comes to sexuality and gender it contains things that are considered bad for American morals. With trans* related issues they say it is only meant for people who experience distress, but that is a faulty explanation. Then you can just diagnose (or classify) the depression or anxiety the person has. Fetishistic cross dressing doesn’t hurt anyone. But if you get anxious because of it, then treat the anxiety. The problem is: DSM looks for psychiatric and/or psychologic solutions for problems caused by society without acknowledging society’s role in this. It prefers medication. Many authors, and surely all authors of the trans* related section, have ties with pharmaceutic industry. As have endocrinologists, at least in the US but probably not only, with the hormone sellers. That stinks.

In my booklet I write about normality (or actually I publish it): why are certain things considered normal and others pathological? I write about gender dichotomy and its idiocy, about health care and its coupling with legislation. About what is good legislation and where you can find it. Not in Europe.
I translated an article by a mainstream gender dysphoria care team psychologist in Spain, that pleads for a non binary approach of gender and actually starts founding all the trouble trans* people experience with becoming who they feel they are, in transphobic society. Bergero disproves, refutes many of the standard arguments used by pathologising gender teams.
And I end with a perspective of future trans: “Trans in your head”, as the most modern trans* movements in Spain and Ecuador create and live. If you rad Dutch, you should definitely buy ti.

Kristallnacht

Op 10 november 1938 zetten de nazi’s vele winkels , kantoren en woningen van joden in vuur en vlam, en anderse sloegen ze eenvoudigweg de ruiten in (vandaar Kristallnacht). Nu 74 jaar later is het in Europa opnieuwzover. In vele landen hier wordt anti-vluchtelingenbeleid gevoerd. Deels is dat niet nieuw: al meer dan tien jaar is er het “Dublin-kriterium” waaraan vluchtelingen moeten voldoen: het land waar je als erste binnenkomt is verantwoordelijk voor je opvang. Laat dat voor de meerderheid nou Italië en Griekenland zijn …. Als het aan het huidige kabinet ligt hebben migranten de eerste vijf jaar geen recht op bijstand.  Teeven is geen millimeter beter dan zijn voorgangers Verdonk en Leers.

In Griekenland steunt de staat de racistische acties van de Gouden Dageraad, steekt de kop in het zand ondanks veelvuldig bewijs dat het geen incidenten zijn. Wie niet goed Grieks spreekt en een kleurtje heeft dan wel tegen hun geweld protesteert, wordt in elkaar gemept. En als de fascisten het niet doen, doet de politie het wel. Vanavond zei Abdelkader Benali bij de Kritsalnacht-herdenking aan het Waterlooplein (bij het monument voor het Joodse verzet)” “De Nederlandse teolerantie heeft rafelranden.” Flinke rafelranden dan. Dat is zacht uitgedrukt.


BAP – Kristallnaach (tekst (Keuls dialect!) hier

Het lied hierboven (uit 1982) gaat niet over Kristallnacht van toen. Het gaat over  wegkijken, over een kerk met een Kafkaklok (alleen strepen, geen wijzers), en een volk dat om vergelding brult. Daar is het altijd Kristallnacht.

Weest waakzaam!

Gender .. het blijft ingewikkeld

Hoe zit dat nou met trans* zijn? Is het aangeboren? Verworven? Aangeleerd? Wanneer tel je mee als trans*? Lastige vragen waar ik zelf soms ook nog tast naar het precieze antwoord en vooral één ding heel zeker weet: heel erg veel mensen hebben het gewoon fout en de oude feministes hebben het heel wat beter begrepen dan hen erkenning toevalt. Lees verder

Amerika is het gevaarlijkste continent voor trans en gendervariante personen. In de VS, Colombia en Brazilië vinden de meeste moorden plaats. Zeker in de VS geldt dat als je zwart en transvrouwe bent, de risico’s hoog zijn. Blijkaar heef Washington DC zich dit aangetrokken en een reclamecampagne gesponsord en ondersteund waarin trans- en gender nonconforme personen zich tonen en vertellen ook deel van DC te ijn. Bekendmaken dat we bestaan en ook mensen zijn helpt. Ik hoop dan ook dat in DC het hate crime percentage sterk zal zakken.

Trans-actie op Roze Zaterdag

(Foto: (c) CC BY 2.0 Flickr /
Floris Looijesteijn)

Afgelopen zaterdag 7 juli 2012 was de jaarlijkse Roze Zaterdag in Haarlem. Omdat ik daar lang gewoond heb en het dichtbij is wilde ik toch al gaan. En toen kwam het bericht dat staatssecreatris Teeven niet voor het zomerreces met z’n wetsvoorstel  voor een nieuwe wet op de gendererkenning (ook wel “geslachtswijziging” geheten) naar de Kamer zou komen. En dat schoot menigeen in het verkeerde keelgat. Dus organiseerde ik met medewerking van TNN een transblok in de parade. Lees verder

Briefje aan staatssecretaris Teeven

Geachte staatssecretaris Teeven,

Op 3 maart jl. heeft u in een gesprek met COC Nederland aangegeven dat u het voorstel tot wetswijziging van artikel 1:28 BW (opheffing verplichte sterilisatie transgenders) nog voor het zomerreces in zou dienen bij de Tweede Kamer. Met het zomerreces voor de deur is dit tot op heden nog niets gebeurd.

Met het niet indienen in de Kamer van het wetsvoorstel blijft Nederland haar plichten aan de transgendergemeenschap verzaken en blijft Nederland in overtreding van EU en VN verplichtingen. Ook blijft Nederland in gebreke bij het zelf opgelegde nakomen van de Jogjakarta-beginselen.

 Het is een schending van onze mensenrechten dat wij pas correcte identificatiepapieren kunnen krijgen nadat we van onze vruchtbaarheid zijn beroofd. U heeft bij de presentatie het Human Rights Watch rapport over de leefsituatie van transgenders in Nederland toegezegd dit te stoppen.

Voor veel transgenders in Nederland hangt hun levensgeluk in zekere mate af van een vernieuwde wetgeving op de gendererkenning.

Ik wijs u daarom op uw verantwoordelijkheid, en constateer dat u het voorstel niet heeft ingediend. Na vijf jaar ministers die zeggen “voor deze zomer!” is ons geduld op. Mensenrechtenschendingen zijn een ernstige zaak. Ik verwacht dat u dat ook inziet als u er even over nadenkt, in onze schoenen gaat staan. Kunnen we de wet dan direct in de nieuwe Kamer tegemoet zien? Dan kunt u duizenden Nederlanders een aangenamere toekomst verzekeren.

Ik hoop op een antwoord, een belofte die iets waard blijkt en vooral op spoedige actie

Met vriendelijke groet,

J. Vreer Verkerke
Gender education and trans rights
http://www.vreerwerk.org
“Out-of-the-box is where I live”

Disability Justice: How our communities can move beyond access to wholeness

(Written by Mia Mingus for the RESIST Newsletter, November, 2010.)

spider web stretched between rocksIn my time doing social justice work, I have found that disability is something most people know very little about—and that includes seasoned, fierce and well-respected community organizers and activists. People usually think of disability as an individual flaw or problem, rather than as something partly created by the world we live in. It is rare that people think about disability as a political experience or as encompassing a community full of rich histories, cultures and legacies. Lees verder

Gender recognition legislation in Argentina

Answering to the call of the Argentinian coalition behind the new gender recognition law that is on its way to the Senate, to be part of the process, to add my voice in this joyful occasion, I wrote the following, in name of all trans* and queer activists in the Netherlands

Como respuesta a la solicitud de apoyo y participación de l*s involucrad*s en el proceso de la ley identidad de género en Argentina, hé escrito el siguiente:

Querid*s compañer*s de la coalición.

Me encuentro muy feliz que estamos tan cerca a la mejor ley de identidad del mundo. Como luchador* para mejora legislación en Holanda y otros países en Europa les felicito por este paso adelante! No se para el movimiento, vamos adelante como un elefante. No demora, identidad ahora. Ya duraba demasiado tiempo sin derechos de identidad.
En mi pequeño país estamos luchando para mejorar la legislación (que hasta ahora esta bastante atrasada). Su ley es el mejor ejemplo jamás.

En nombre de l*s activistas trans* y queer en Holanda los deseo mucha suerte en la realización de igualdad verdadera y una sociedad justa (la lógica consecuencia de nuestra lucha)

Vreer

Activista trans queer
consultor* de DDHH y igualdad de género
Amsterdam. Holanda
http://www.transwerk.org/