Categoriearchief: Latijns-Amerika

Opmerkingen, stukjes artikel, links over Latijns-Amerika. Voornamelijk het heden, maar soms ook over het verleden

El beso – Susy Shock

Besarse en los rincones oscuros
besarse frente al rostro del guarda
besarse en la puerta de la Santa Catedral de todas las Canalladas
besarse en la plaza de todas las Repúblicas
(o elegir especialmente aquellas donde todavía te matan por un sodomo y gomorro beso)
besarse delante de la foto del niño que también fuí
(y sentir que me hace un guiño para que siga, que no pare, que no interrumpa, porque le gusta ese beso…)
besarse sabiendo que nuestras salivas arrastran besos denegados/ opacados/ apagados/ cercenados/ mutilados/ hambrientos/ que no son solo los nuestros
que tu labios y los míos mientras rajan la tierra la construyen
y hay una historia de besos que el espanto no ha dejado ser
y que por eso te beso
lxs beso
me besás
besaremos
por eso el beso
beso

De zoen

Elkaar zoenen in donkere hoekjes
Elkaar zoenen in het zicht van de bewaker
Elkaar zoenen voor de deur van de Heilige Kathedraal van Alle Smeerlapperijen
Elkaar zoenen op het plein van alle republieken
(of juist die kiezen van de republieken waar ze je nog steeds afmaken voor een Sodom en Gomorra zoen)
Elkaar zoenen voor de foto van het kind dat ook ik ben geweest
(en voelen dat ie knipoogt, opdat ik niet stop, niet onderbreek, omdat ie die zoen lekker vindt)
Elkaar zoenen wetende dat ons speeksel geweigerde, overschaduwde, uitgedoofde, beknotte, verminkte, hongerende zoenen meesleept, die niet alleen de onze zijn
dat jouw lippen en de mijne ondertussen de aarde opensplijten en haar weer opbouwen
en er is een verhaal van zoenen die de doodsangst niet heeft laten zijn
en daarom zoen ik je
zoen ik jullie
zoen je mij
zoenen wij
daarom de zoen
zoen

 

 

Chili en de aardbevingen

Het is goed mis in Chili om het vriendelijk te zeggen. Rond 27 februari vonden forse aardbevingen plaats rond Concepción aan de zuidkust. En nu in het midden van het land. Honderd kilometer rond de hoofdstad Santiago. Wat betekent dat de grootste haven van het land Valparaíso, die deels beschermd werelderfgoed is voor de UNESCO, met z’n stadsdelen op de heuvels, en ook in het zuiden op 90 km van Santiago de stad Rancagua waar mijn transbroer Andrés Rivera woont, stevig getroffen zijn. Santiago zelf lijkt vrij onbeschadigd te zijn Lees verder →

Thalassa!

Toen de 10.000 Griekse huursoldaten, die na de mislukte oorlog tussen Cyrus en Artaxerxes als ontheemden door Klein-Azië zwierven de zee zagen riepen zij ??????? ??????? (thalassa, zee).Vanuit een ver verleden herinner ik het mij als kreet , bij het zien van de zee. Toen ik dus in Chili na dagen woestijn de zee weer zag, borrelde bij mij die kreet weer op ..

Lees verder →

IDAHO toespraakje

idaho-2009

Gisteren bij de IDAHO demo en Kiss In heb ik een kort toespraakje gehouden. Dit is wat ik heb gezegd.

Morgen is het 19 jaar geleden dat  de wereldgezondheidsorganisatie besloot dat homoseksualiteit geen geestesziekte is. Dat is mooi. Inmiddels zijn we ook zo ver dat homoseksuele relaties erkend worden. En er is wettelijke bescherming als je gediscrimineerd wordt.

Goede wetgeving is enorm belangrijk. Dat bleek gister ook op het wereldcongres tegen homofobie en transfobie in Parijs. Maar wetgeving is alleen nuttig als ie goed gehandhaafd wordt.

Ondanks de redelijk goede wetgeving in Nederland lopen transgenders, homo’s en lesbo’s hier nog steeds regelmatig risico op geweld en discriminatie.

Nog steeds wordt lesbische vrouwen soms promotie geweigerd omdat ze zo zijn.

Transgenders worden ontslagen omdat hun werkgever het niet aandurft .

Potenrammers zijn bang dat ze niet mannelijk genoeg zijn en rammen dus maar homo’s in elkaar.

Biseksuelen durven geen keuze te maken en worden qua relaties nietvertrouwd, door homo noch door hetero’s.

En als transvrouw wordt je uitgescholden, bedreigd of in elkaar geslagen.

Maar wij zijn niet eng. Wij zijn mooi. En we zijn veel. Veel meer dan er nu bij elkaar staan. Vijf procent van de bevolking is niet  zonder meer man of vrouw. En zeker vijf procent van de bevolking is homo- of lesbisch.

We zijn zeker ook boos. Boos dat je in Rusland als holebi of trans geen leven hebt.

Boos dat we in Riga op het laatste moment pas zeker wisten dat we de straat op kunnen.

Boos dat je op zoveel plaatsen niet zelf kunt uitmaken wie je bent zonder dat een psychiater of psycholoog eerst moet vaststellen dat je niet gek bent,

Laaiend dat transgenders en interseksuelen nog steeds geen zeggenschap hebben over hun lichaam.

Maar  bovenal zijn we mooi. We willen bovenal ook laten zien dat we er zijn.

Zoveel mensen die ons niet kennen en niet weten wat ze missen. Die doordat ze ons niet kennen  zich allerlei rare denkbeelden in het hoofd halen over ons.

Onbekend maakt onbemind. Dus komen we vandaag naar buiten. En  onze leuze dit jaar is: WIJ ZIJN MOOI.  ’t Is maar dat je het weet.

Wij zijn best anders dan anderen, maar we zijn geen aliens. Je hoeft ook niet hetzelfde te zijn al alle anderen dat is ook eigenlijk maar saai. Wij hebben hebben het recht om anders te zijn  het recht om hetzelfde te zijn heb je toch wel.

Trans, bi, lesbo, gay: WIJ ZIJN MOOI

En dat komen we uitdragen.

Over een maand vieren we dat ook heel nadrukkelijk in het begin van de Roze Week in Den Haag. Dan houden we een Queer KickOff van de Roze Week. Speciaal voor en door bi’s en transgenders. Met workshops, debat en feest.  Alle andere anderen zijn ook welkom.

Commissaris Raad van Europa: "het moet uit zijn met transgender discriminatie"

Zeer goed nieuw lijkt me: Thomas Hammarberg, de Commissaris voor de Mensenrechten van de Raad van Europa (de ‘Europese ruimte’, groter dan de EU) heeft in een statement nadrukkelijk gezegd dat het nu eens over moet zijn met de discriminatie van transgenders.
 In de Nederlandse pers heef het geloof ik verdomd weinig aandacht gehad. Er was gelukkig wel enige aandacht voor het feit dat Nederland achter een verklaring stond in de Algemene Vergadering van de VN ten gunste van LGBT. Netjes ook dat minister Verhagen de ambassadeur van de paus (de nuntius) op het matje heeft geroepen in Den Haag over de gedragingen van het Vaticaan t.a.v. seksuele oriëntatie en genderidentiteit.
Lees verder →

Chileense HLBT Trots

In het vorige bericht stelde ik al dat je moet uitgaan van de betrekkelijkheid van je plannen als je in Zuid-Amerika zit. Dat is soms ook positief. Bij mijn vrienden in Osorno (Z-Chili, maar niet zo heeeeel zuid) hoorde ik van de alternatieve Orgullo die zaterdags zou plaatsvinden. Daar pas je natuurlijk je plannen op aan.
Lees verder →

Terug

Ben net een dagje terug van een kleine maand Chili (fun) en een kleine week Engeland (“werk”). Chili zeker was de moeite waard.

Zoals eerder geschreven ben ik van Zuid naar Midden gegaan. Over land en over zee (erheen door de lucht). In Patagonië (het diepe zuiden dus) was het nog winter: koud en nat en soms besneeuwd. Dat laatste was ook de bedoeling – ik wilde graag in een overwegend wit Chili aankomen. Ik houd van alle seizoenen, ze hebben alle hun mooie kanten – zelfs de Hollandse herfst met z’n regenbuien en wind. Voorwaarde is wel dat ik goed gekleed ben tegen het weer. Hoewel het land aan de koude Humboldt golfstroom ligt, is ook daar de opwarming van de aarde niet ongemerkt gebleven. Foto’s van een wit Natales zijn toch meestal een paar jaar oud.

Torres by night

Torres by night

Als altijd wanneer je naar Patagonië gaat, bleken de plannen maar betrekkelijk. Anda tranquilo is een vaak gebezigde uitdrukking daar: “rustig aan maar”. De natuur heeft zo haar eigen wil. En de mens past zich aan. Al is het ook uit economische overwegingen: In de winter zijn de dorpen hartstikke doods. Wat zich helaas ook in verminderde culinaire aandacht uit: eigenlijk geen enkele keer Echt lekker gegeten. De laatste dag in Santiago heb ik pas m’n eerste Echt lekkere congrio (kabeljauw-achtige vis) gegeten.
De natuur echter was echt heeeel mooi. Veel sneeuw nog in de Torres del Paine, zo veel dat je niet het hele circuit mocht lopen alleen de W aan de zuidzijde. Wat met ca. 20 kg bepakking in de winter en alleen oude loopervaring over een behoorlijk technisch terrein sowieso al een uitdaging was. Technisch betekent: matig gemarkeerd, smalle geitenpaden if any, soms de weg krijt raken en moeten zoeken waar dat verdomde pad ligt. Maar moooooi dat het was. Ik heb veel grote foto’s (3-6 MB) genomen en zal de beste ook online gaan zetten binnenkort.

Na de bergen ben ik over zee gegaan, van Puerto natales naar Puerto Montt. Met het vrachtschip de Puerto Eden. Langs ijsbergen. geltschers, beboste en onbewoonde eilanden on ijskoud water. En over de oceaan met huizenhoge golven waar de helft van de opvarende passagiers kotsmisselijk van werd. Ik evenwel niet. Vond het wel gaaf. Oook in gierende storm vanaf de boeg foto’s genomen tot de brug met terugriep. De fotos daarvan komen iets later want zijn stukgeraakt.

Over mijn queer ervaringen aldaar zal ik binnenkort wat posten.

Maar ook weer niet zo koud …

“Winter in Patagonië is koud” schreef ikals vorige titel. Maar zo tegen het einde van de winter valt het best mee. Je krijgt prachtige verschijnselen als volop sneeuw bij temperaturen van boven de 5 graden Celsius. In de bergen van de Torres del Paine zakte ik op weg naar de toppen rustig een half been diep weg in de sneeuw (Door de Chilenen consequent “ijs” genoemd). Vooral de wind die afentoe´s nachts opstak was vervelend; mijn tent is nl. niet winddicht blijkt. Niet genoeg in ieder geval. Maar es een bivakzak ofzo aanschaffen daartegen. Een nieuwe tent is ookweer zowat.

De tocht in de Torres was mooi maar erg zwaar voor iemand die al in geen jaren serieus aan trekking heeft gedaan. Anderzijds: hoe langer ik liep hoe beter het ging. Het was ook onwennigheid dus. Door de weersgesteldheid kon ik maar de helft van mijn plan uitvoeren: de noordzijde van de bergen was nog zeker een meter diepe sneeuw. Dat doen we dus maar niet (mag ook niet).

Dus heb ik nu een week over en ga ik nog maar even de grens over naar Argentinië, stukje wandelen in Chalten. Daarvoor moet ik wel weer over Calafate waar ik nu zit te typen. Ze hebben daar wel een goede infrastructuur gelukkig. Morgen verder naar Chalten,stukkie trekken langs refugio´s (hutten) als dat wil.

Paar dagen later weer in twee dagen terug naar Natales, Chili en dan met de boot noordwaarts. De zee is redelijk rustig, maar ver buitengaats toch afentoe ook wel onstuimig. Zal dus op een geven moment wel over de reling hangen. Maar dat hoort erbij. Anders heb je niet echt gevaren 😉

Ow en de lokale internetcafé-hond (lag buiten te slapen) doet de groeten, kwam even aaien halen binnen net.

 Ik heb heel veel foto´s en geen mogelijkheid ze makkelijk te uploaden dus dat komt straks wel.

 Ya. Es todo para hoy. Nos vemos.

Winter in Patagonië is koud

Pueto natales, 31-08-08, 18:45h

Pueto natales, 31-08-08, 18:45h

Het is bijna zover. Nog even en ik reis af naar spookachtig, wild Patagonië. Nu ga ik weliswaar in eerste instantie naar de bewoonde wereld, twee steden in het zuidelijkste stukje Patagonië, maar het doel is wilder. Ik ga lopen in de Torres del Paine. En dan met de boot naar Puerto Montt. En dan treinend denk ik een eind richting Santiago. Eerst een stuk naar Osorno, naar Franco. Daarna door naar Rancagua, naar Andrés.

Op het moment is het om 19 uur al donker daar. En erg vroeg licht wordt het ook niet. Winter dus. Wel het einde van de winter. En ik ga daarheen. Lopen in de bergen. Als het lukt ga ik de Q doen. Wat niet veel anders is dan het Circuit (de hele ronde) met een stukje extra eraan.

Als alles meezit maak ik drie uitstapjes (vanaf een vast kampeerplek in het ‘park’), naar een paar Miradores, uitzichtpunten. En ik moet sowieso de Paso John Gardner oversteken. Dat is langs de Glacier Grey. En die pas is berucht vanwege z’n enorme wind. maar dat zou – naast het feit dat het weer vier seizoenen op een dag kent meestal – het ergste moeten zijn. Ik heb me vele vragen gesteld: hoe is het weer, de temperatuur, hoeveel daglicht is er (“heliofanie” geheten). Gaat er regulier vervoer heen? (ja). Zijn de hostels enzovoort alle open? (geen idee, nog geen antwoord op e-mail).

Puerto Natales 31-08-08, 19.15h

De boot zal het meest er om houden: geheel afhankelijk van de zee, gaat ie wel, niet, later, dagen later, wordt ie gewoon ‘afgezegd’, gaat ie stuk … alles kan. maar als het goed is hebben ze een nieuwe boot en die moet het beter doen. We gaan het zien.

Mijn rugzak is voor zo’n 90% gepakt, weegt behoorlijk veel maar is prima draagbaar. Blij dat ik een nieuwe heb gekocht van iemand. Die oude van mij had dit niet lekker getrokken.

Puerto Natales 31-08-08, 19.15h