Tja, en dan kom je na een lange busreis in Arica aan. Nog half ziek van een opgelopen voedselvergiftiging (de enige gelukkig) stap ik in het Estación de Autobús van Arica uit. Geld opnemen en me een beetje inlezen in de omgeving is mijn eerste prioriteit.
Categoriearchief: reisblog
De altiplano
Mijn aanvankelijke – hooggestemde – plan was om met de bus naar Oruro te gaan,met de trein door naar het stadje Uyuni en dan de grote zoutvlakte over te steken. In La Paz was ik al naar de Estado General gegaan, het militaire hoofdkwartier, waar de geografische dienst van Bolivia gevestigd is. Goede gedetailleerde kaarten vinden in Latijns Amerika is sowieso al een verhaal apart.
Maar ja, omdat er om de haverklap gestaakt wordt in Bolivia, ze gaan meteen over tot hongerstakingen, ging dat plan niet door. Ik heb een dag later maar de bus gepakt naar Arica dan. En zo kwam ik dan in Noord-Chili aan.
Gegeven mijn conditie – kortademig en niet teven de ijle lucht bestand bij forse inspanning – zat alles fietsen er dus niet in.De Salar de Uyuni overfietsen is daarnaast ook nog eens een avontuur op zich. Die zoutzee is meer dan 100 x 100 km met alleen in het midden (ongeveer) een eiland. Het lijkt me mooi die expeditie een keer te doen, maar dan ook met een groep. Een mooi voorbeeld van het expeditie-karakter vind je bij Over Zoutgrenzen
La Paz
Ik ben nu ongeveer twee maanden teurg uit Latijns-Amerika. Langzaam tijd om mijn indrukken te verwerken. Dat doe ik via mijn blog. allemaal terug te vinden onder de “reisblog” categorie. We beginnen in La Paz.