Ik ben net terug van een kleine week Kopenhagen waar de mensenrechtenconferentie van de Outgames plaatsvond. Daar heb ik vooral met de Latijns-Amerika clan opgetrokken. En dan vooral met Andrés Rivera, mijn ‘broertje’. Van alles beleefd weer maar dat is meer voor etentjes en kroegavonden geschikt.
Categoriearchief: Vrerigheden
Trots
Eind juni is de tijd van de Prides, de Orgullos, de LGBT Trots. Los van de Bi Transdag in Nederland (13 juni jl, http://bitranshyves.nl) was het in Nederland zoals gebruikelijk redelijk pet, ernstig tam.
Maar mijn ‘vriendinnetje’ in Madrid maakt me bijna stinkend jaloers: een radicale Orgullo (Roze Zaterdag dus) met als thema: “geen Trots met grenzen” (Con fronteras no hay orgullo). Een fukking 700 mensen trok dat. Nou is Madrid vele malen groter dan Amsterdam maar toch… Lees verder
Inspiratie
Inspiratie is erg belangrijk in het leven. Maakt alles een stuk zonniger. Vorige week kreeg ik al weer inspiratie voor kleermaken, nu nog voor schoenen. Of een hoed (wie suggereerde dat toch?).
Maar wat ik belangrijker en leuker vind: ik heb eindelijk inspiratie om een groter coherent, uitgebreid en ‘moeilijk’ verhaal te schrijven over transzaken. Niet meer alleen van die blogpostjes, oprispingen, maar een boek-achtig iets (misschien wel een boek!)
Het idee (voorlopig): uitgebreid schrijven over gender als historische constructie, als archief van woorden en dingen, als vertoog dat mensen in twee hokjes duwt, soms in drie, maar dan nog afgeleid van twee vaak. Met die bril kijken naar hoe trans is geconstrueerd in Nederland, welke consequenties het heeft (gehad) op persoonlijk politiek, medische en juridisch gebied. Enige geschiedschrijving ook van trans in Nederland. Ik wil laten zien wat die vertogen die constructies met echte mensen doen.
Dit is natuurlijk heel uitgebreid en tamelijk vaag. De bedoeling ervan is dat ik een aantal zaken voor het voetlicht breng die nu erg verborgen liggen. En het moet enigszins te begrijpen zijn voor niet academisch aangelegen mensen. Misschien komt er ook een politiek pamflet uit. Weet ik allemaal nog niet. Maar ik voel me er wel erg ‘jumpy’ bij. En da’s goed. Nieuwe liefdes en nieuwe hobby’s hebben dat effect op mij.
Nu vraag ik me alleen nog af ik er een apart blog van ga maken, of dat het grotendeels offline doe met een goed schrijfprogramma. Risico van blog is dat mensen er gebruik van gaan maken. Dan kan ik beter stukjes neerbloggen en reacties zien te vangen. Want het co-creatie idee spreekt met toch ook wel aan. Of wel bloggen (kan ik het op mijn eigen domein houden hoef ik geen google docs te gebruiken) en dan sommige postjes privé, ander publiek. We zien wel wat het wordt maar ik ben blij om weer es een ei te kunnen leggen en uitbroeden.
Kleermaken
Sinds kort geeft artgrrl een naaiklasje. Ik heb laatst stof gekocht ook daarvoor, maar was daar vervolgens geheel niet blij mee. Ook niet met het broekpatroon dat ik aan het maken was. Dus vorige week was – naast dat m’n arm stuk as en ik dus überhaupt niet echt wat kon doen – ik niet erg in de stemming ondanks de aanwezigheid van diverse leuke mensen. Maar zoals wel vaker leidt onvrede tot creativiteit en borrelde het idee van een mannenrok weer naar boven.
Vandaag eindelijk rondgekeken en ook wel wat gevonden wat ik zelfs met die ‘lelijke’ stof kan maken. Ik heb bij Amok in Bern heel fraaie ontwerpen gezien waarvan ik er een ga klonen – min of meer. Ik wil er wel meer hebben en /of maken maar begin bij de leukste die ik mooi ook met mijn gekochte stof kan maken.
Wellicht dat ik wel verder ga met een aantal andere modellen. Ben helemaal niet tevreden met mijn regelmatig te mannelijke look. Maar daar wordt dus nu aan gewerkt :o)
Amnesty International jaarboek
Uit het nieuwe Amnesty jaarboek:
“De economische crisis maakt eens te meer duidelijk dat schendingen van economische, sociale en culturele rechten vaak samengaan met schendingen van politieke en burgerrechten. Amnesty vindt het dan ook belangrijk dat regeringen zich inspannen om alle rechten te respecteren, beschermen en bevorderen. Daarom roept de organisatie de twee grootste economieën van de wereld, de Verenigde Staten en China, op een krachtig signaal af te geven door belangrijke mensenrechtenverdragen te ratificeren. De Verenigde Staten accepteert de notie van economische, sociale en culturele rechten niet, terwijl China politieke en burgerrechten niet respecteert. De VS zou het Internationaal Verdrag voor Economische, Sociale en Culturele Rechten moeten ratificeren, en China het Internationaal Verdrag voor Burgerrechten en Politieke Rechten.”
Opvallend genoeg zijn er op gebied van LGBT mensenrechten veel positieve ontwikkelingen:
Frankrijk zegt transseksualiteit niet meer als geestesziekte te gaan zien en organiseerde wereldcongres mensenrechten en seksuele gerichtheid en genderidentiteit.
Zweden haalt bijna alle transgender uit hun ICD-versie
Nederland is bezig de wet op geslachtsverandering aan te passen
In Canada is een initiatiefwet ingediend ter bescherming van T*-mensen …
Er gebeuren Goede dingen. al zijn er ook beroerde ontwikkelingen. In Burundi is homoseksualiteit voor het eerst expliciet strafbaar gesteld. In de Filipijnen is een eerdere mogelijkheid om je geslachtsregistratie aan te passen door het hooggerechtshof geblokkeerd tot er een expliciet wet voor komt. In Chili wil de regering wel een aantal zaken rond anti-discriminatie aanpakken, maar o.m. abortus blijft voor 500% verboden.
Het lijkt er ernstig op de dat de economische crisis tot extra onverdraagzaamheid en kregeligheid leidt bij overheden. Nog een reden om te zorgen dat het roer radicaal om gaat. Te bedenken dat premier Bakellende nog relatief positief is .. *gruwel*
Ik heb het Amnesty-jaarboek nog niet goed doorgekeken maar ik hoop dat ze ook netjes de LGBT mensenrechten aanhalen. Anders hebben ze een probleem met LGBT Nederland … I am nesty 😉
Sponsor talk at Transgenderfilmfestival 2009, Amsterdam
Sponsor talk TNN at NTGF 5 May 22 2009
Good evening everyone. Sparkling persons, genders and genitals.
As community sponsor the Transgender Network Netherlands is proud to present the movie, “Los travestis también lloran”, “Transvestites also cry.”
Transgender Network Netherlands is an organization you might see as the political wing of the dutch transgender movement to be. “To be” because there are several organizations and a few companies with T* as its core business, but there is up to now not much of a movement.
TNN strongly supports this festival as an excellent example visibility, being one of our core projects these years. Together with better legislation, better health care and anti-discrimination.
I am particularly happy to introduce this movie because it tells of those of us who are in the most marginal positions: immigrant transvestites with no legal status, no other means of existence than sex work.
For me at least the existence of groups like these shows we cannot stop when dutch or european transgenders have their rights secured. Until we all are free no one is really free. This theme touches on immigration, poverty, discrimination, injustice.
We will not be free until the European fortress has opened its doors, until justice is done to everyone. We’ve got a long way ahead of us, but times seem to be favorable for us.
Until we come out of the closet and people get to know us, we will still suffer from transphobia. We are here and we want to recruit you for the transgender revolution. A very practical start is to all come out to at least one person who doesn’t know who we REALLY are. Like Harvey Milk said for the gays and lesbians of his days. You can not have an invisible movement and visibility really works. So out of the closet and into the streets everyone.
Thanks and enjoy the movie
Allerhande IDAHO & Pride nieuws
Het gaat goed plotseling op het gebied van trans. Er is ook nog heel veel te doen en voor velen zullen de veranderingen niet erg veel inhouden nog maar er is beweging.
Afgelopen dagen was er een menigte aan NGO’s, ambassadeurs en (LGBT)-mensenrechtenactivisten in het Assemblee Nationale van Parijs te vinden. Buiten LGBT-activistenkringen of Nederlandse diplomaten lijkt het stil te zijn hierover in Nederland, maar de Franse regering heeft via staatssecretaris voor de mensenrechten Rama Yade, de eerste zwarte staatssecretaris in Frankrijk, een wereldconferentie georganiseerd over mensenrechten en seksuele gerichtheid en gender identiteit (SOGI). Samen met Nederland en Noorwegen. Noorwegen stuurde hun minister, Nederland stuurde Frans Timmermans (PvdA), staatssecretaris voor Europese zaken. Hij hield een gepassioneerd betoog over hoe een boek van Marguérite Yourcenar hem in zijn jeugd liet inzien dat liefde tussen twee mannen helemaal geen probleem is. Het leek er
ernstig op dat ie uit de kast aan het komen was. Boeit me verder niet zo, maar het was een mooi en persoonlijk betoog. De openingsspeech was natuurlijk voor Rama Yade die het doel van de conferentie aangaf: meer handtekeningen verzamelen voor de VN uitspraak tegen SOGI discriminatie en een strategie bedeken om de strijd in de internationale arena verder te voeren: op naar een echte Verklaring van de VN, die gezag heeft en diplomatiek gewicht heeft.
Wegens dit IDAHO (Internationale Dag tegen Homofobie en Transfobie) zijn er ook een paar prachtige toezeggingen gekomen vanuit de regeringen. Minister Verhagen van Buitenlandse Zaken heeft nogmaals nadrukkelijk gezegd dat de huidige Nederlandse wetgeving moet veranderen omdat ie in tegenspraak is met beginsel 18 van de Yogyakartaprincipes van de SOGI mensenrechten: recht op vrijwaring van wrede medische behandeling. Hij gaat bij Hirsch Ballin (Justitie) druk uitoefenen er werk van te maken. Wat betekent dat in elk geval sterilisatie niet meer nodig zal zijn en mogelijk wel meer niet. Afwachten wat het parlement er van brouwt en of er nog helden zijn die willen dat we weer vooraan gaan lopen.
Het activistencontingent op de conferentie was heerlijk divers. Er zaten zelfs een aantal hetero’s bij – transhetero’s. Wat ook logisch is: er zijn talloze hetero’s onder de transen. Heerlijk om een groep zwarte homo’s en lesbo’s te zien die zich prima vermaakten en zich even geen drukte hoefden te maken over hun sociale situatie en risico’s op dat moment. Ook was de inmiddels beroemde Sunil Pant uit Nepal aanwezig: hij heeft er voor gezorgd als openlijk gay parlementslid dat homoseksualiteit niet meer verboden is, en zelfs is er nu een derde sekse. Over de vraag of je als ’transgender’ je móet voegen in de derde sekse is geen jurisprudentie over, dus het hoeft niet. Een wet is er überhaupt nog niet over.
Een maleisisch aactiviste was boos dat veel westerse onderzoekers trans sex werkers indelen in de MSM categorie: mannen deie seks hebben emt mannen. Volslagen ridicuul natuurlijk dat idee. Een Filippijnse was zeer scherp op de keuzemogelijkheid: jij bepalt wie en hoe je leeft en hoe je lichaam moet zijn. Een idee dat hier langzaam ook begint door te dringen, nu we het meer over gender en minder over geslacht hebben.
Overal over der wereld zijn ook acties geweest, inclusief in Amsterdam (dUh ;o) waar een vijftig tot zeventig mensen vanaf het (sic!) naar de Dam gingen om tegen transfobie en homofobie te zoenen.
Wat het voor mij persoonlijk extra gezellig maakte is dat mijn Chileense broer ook over was en we samen Parijs onveilig zijn gaan maken. Hij had nog een fles heerlijke Chileense wijn meegenomen en een boek over de geschiedenis van de Chileense homobeweging – dat laatste op verzoek. Geschreven door “el Che de los gays”.
Op de internationale IDAHO site vind je verslagen en foto’s van vele acties over de wereld. Ik ben blij en trots mee te heben georganiseerd aan de internationale activistenbijeenkomst en de Amsterdamse kiss in waarin we ook nog een paar gristenen probeerden te bekeren dan wel hun duivel uit te drijven. Gekke mensen.
IDAHO toespraakje
Gisteren bij de IDAHO demo en Kiss In heb ik een kort toespraakje gehouden. Dit is wat ik heb gezegd.
Morgen is het 19 jaar geleden dat de wereldgezondheidsorganisatie besloot dat homoseksualiteit geen geestesziekte is. Dat is mooi. Inmiddels zijn we ook zo ver dat homoseksuele relaties erkend worden. En er is wettelijke bescherming als je gediscrimineerd wordt.
Goede wetgeving is enorm belangrijk. Dat bleek gister ook op het wereldcongres tegen homofobie en transfobie in Parijs. Maar wetgeving is alleen nuttig als ie goed gehandhaafd wordt.
Ondanks de redelijk goede wetgeving in Nederland lopen transgenders, homo’s en lesbo’s hier nog steeds regelmatig risico op geweld en discriminatie.
Nog steeds wordt lesbische vrouwen soms promotie geweigerd omdat ze zo zijn.
Transgenders worden ontslagen omdat hun werkgever het niet aandurft .
Potenrammers zijn bang dat ze niet mannelijk genoeg zijn en rammen dus maar homo’s in elkaar.
Biseksuelen durven geen keuze te maken en worden qua relaties nietvertrouwd, door homo noch door hetero’s.
En als transvrouw wordt je uitgescholden, bedreigd of in elkaar geslagen.
Maar wij zijn niet eng. Wij zijn mooi. En we zijn veel. Veel meer dan er nu bij elkaar staan. Vijf procent van de bevolking is niet zonder meer man of vrouw. En zeker vijf procent van de bevolking is homo- of lesbisch.
We zijn zeker ook boos. Boos dat je in Rusland als holebi of trans geen leven hebt.
Boos dat we in Riga op het laatste moment pas zeker wisten dat we de straat op kunnen.
Boos dat je op zoveel plaatsen niet zelf kunt uitmaken wie je bent zonder dat een psychiater of psycholoog eerst moet vaststellen dat je niet gek bent,
Laaiend dat transgenders en interseksuelen nog steeds geen zeggenschap hebben over hun lichaam.
Maar bovenal zijn we mooi. We willen bovenal ook laten zien dat we er zijn.
Zoveel mensen die ons niet kennen en niet weten wat ze missen. Die doordat ze ons niet kennen zich allerlei rare denkbeelden in het hoofd halen over ons.
Onbekend maakt onbemind. Dus komen we vandaag naar buiten. En onze leuze dit jaar is: WIJ ZIJN MOOI. ’t Is maar dat je het weet.
Wij zijn best anders dan anderen, maar we zijn geen aliens. Je hoeft ook niet hetzelfde te zijn al alle anderen dat is ook eigenlijk maar saai. Wij hebben hebben het recht om anders te zijn het recht om hetzelfde te zijn heb je toch wel.
Trans, bi, lesbo, gay: WIJ ZIJN MOOI
En dat komen we uitdragen.
Over een maand vieren we dat ook heel nadrukkelijk in het begin van de Roze Week in Den Haag. Dan houden we een Queer KickOff van de Roze Week. Speciaal voor en door bi’s en transgenders. Met workshops, debat en feest. Alle andere anderen zijn ook welkom.
imperfecte vrouw? In wiens ogen, lieverd?
De Spaanse transbreoemdheid, activiste en actrice Carla Antonelli (foto zie twee postjes terug) is al dan inet imperfecte vrouw uit de video Mujer iperfecta”. Het is Spaans, maar de beelden spreken redelijk voor zich. Heb de lyrics nog niet gechecked om hier neer te zetten. Komt wel eens een keer. In de tussentijd: ¡disfrute!