Categoriearchief: Vrerigheden

Dingen uit mijn leven, die niet specifiek met (bijv) Latijns-Amerika te maken hebben.

Chueca

picture-3.png

Is de naam van de Madrileense holebi-wijk. Maar ook van een gay café in het centrum van Utrecht. Ik was daar afgelopen zaterdag met Jochem. Het café doet inderdaad in positieve zin denken aan de Chueca: hippe jongens en meisjes in redelijk vrolijke stemming.
Ik waande me zelfs zodanig in Madrid dat een barvrouw die even buiten kwam me wel heel sterk deed denken aan Carla Antonelli. Hét gezicht van de Spaanse transgenderbeweging (nuja, beweging: er is van alles maar men kent elkaar maar deels en de opvattingen lopen mijlenver uiteen). Carla is actrice en houdt er al jaren een internationaal nieuwsblog op na. Voor de Spaanstalige wereld is haar site dé nieuwsbron over transgenderzaken.
Maar om haar nu in Utecht in de Chueca te zien.. is toch wel een luchtspiegeling.

Verder is de Madrileense Chueca niet echt heel boeiend en net als alle gay wijken in ‘Gay Capitals’ veel te duur. Daarom riepen we twee jaar geleden ook

“Manos arriba
Chueca es un atraco”

“Handen omhoog! Chueca is een overval”

carla_antonelli.jpg

Mijn helden

Gisteren college gegeven aan Amerikaanse Studenten van de Council on International Education Exchange over Trans in Holland what’s hot, what’s not. Daar kregen Bastiaan en ik de vraag of we ook transgender rolmodellen hebben buiten de binary. Ik moest even denken en kwam toen uiteindelijk op drie mensen uit.

Kate BornsteinAls eerst en belangrijkste Kate Bornstein, the queer and pleasant danger. Vanaf het moment dat ik Gender Outlaw in handen kreeg en ben gaan lezen viel er een hoop z’n plaats. Al was het maar door de humor die ze gebruikt. Een heerlijk boek. Daarna heeft ze nog My Gender Workbook geschreven, maar dat had ik niet erg nodig Volgens de test die ze daar gebruikt ben ik ongeveer genderqueer vanaf het moment dat ik ter wereld kwam of nog eerder. (Aan het andere eind van de schaal staat Captain James T. Kirk)

Ondertussen bedenk ik mij dat het eigenlijk alle drie ‘vrouwen’ zijn, mijn helden. Hoewel vrouwen .. Kate Bornstein ziet zichzelf meer als queer en voorbij gender – maar wel bij dat ze haar lichaam heeft vervrouwelijkt. Butler ziet zichzelf nog wel als lesbisch maar “vrouw” is een verhaal apart. En Preciado: die beweegt zich in hoge theoretische sferen.

Judith ButlerHeld nummer 2 is beroemd geworden met het doorvoeren van de deconstructie van gender. Als taal performativiteit is, is alles wat we met taal doen dat ook. Dus gender ook, want gender is een talig iets. Gender is ook geleerd door imitatie van voorbeelden. Iets wat we gezamenlijk doen en waar geen oorzaak of eerste dader is.  Ze schrijft niet alleen over gender, maar ook over taal: “Excitable speech” gaat helemaal over Opgefokte taal (titel van de Nederlandse vertaling.) Judith Butler (over haar heb ik het) is een ‘lesbische’ ‘vrouw’ en professor retoriek en vergelijkende literatuurwetenschap in California.

Beatriz Preciado

Held nummer 3 is in Nederland volslagen onbekend. Ik leerde van haar bestaan halverwege mijn Chili-fietsreis toen ik van een vriend in Osorno een exemplaar van het nulnummer van Torcida (Queer) kreeg. Daarin was haar Tegennatuurlijk Manifest gepubliceerd. Ze schrijft in het Frans en in het Spaans, Haar boeken zijn wel in het Duits, maar niet in het Engels vertaald. Wat ik weer een leuke zet vind. Morgen koop ik haar nieuwste boek Testo Yonqui (Testo[steron] Junkie). Preciado is ook het meest consequent: zij neemt testo en is nog steeds een zij. Ze gaat voor die extra  en reconstrueert zichzelf. Ik heb er over gelezen en gezien maar nog niet genoeg om er echt en vinger achter te krijgen. Hoop haar te ontmoeten wanneer ik eens in Parijs of Madrid ben.

veel te doen

Zo blog je je het schompes, zo blog je in geen tijden meer. Omdat er gewoon even te veel dingen gebeuren die belangrijker zijn. Maar resultaat van één van die drukke activiteiten is wel dat ik nu eindelijk de baan heb waar ik al zeker een half jaar achteraan joeg. Komende maand ergens ga ik beginnen bij het Transgender Netwerk Nederland. Het worden twee dagen met empowerment activiteiten en antidiscriminatiewerk. Empowerment van mijn waarde transgenoten. Kijken hoe we middels overleg en activiteiten met de netwerkpartners en anderen de hames en deren politiek activeer krijgen voor hun eigen rechten. Zoals Jamison Green al zei:”Een onzichtbare beweging bestaat niet”, dus je zult toch op enigerlei manier je moeten uiten om te krijgen waar je recht op hebt en je leefsituatie te verbeteren. Daarbij  komt nog een taak als discrimination officer: signaleren van discriminatie, samen met groepen die daar veel beter voor uitgerust zijn.  Heb daar wel (wilde) ideeën voor. Nu nog zien dat ik dat allemaal in twee dagen kan proppen. Lees verder →

Recht vs. volkswoede

De laatste dagen is er in Nederland weer een internetstorm opgestaan. Een “pedojaagster” heeft een website opgezet waarop de namen en adressen van veroordeelde pedoseksuelen staan. En 57% van de bevolking vind dat een goed idee. Zij willen ook de namen en adressen van moordenaars en verkrachters publiekelijk online hebben. Ondertussen heeft de hoster om technische redenen de kwestie afgesloten: te veel traffic en een gericht botnet doen de hele server plat gaan.

Wat de enquête van Eén Vandaag opleverde is typisch voor de populistische stemming van tegenwoordig. De goegemeente heeft emoties en daar moet maar naar geluisterd worden. Gelukkig heeft ook Nederland een rechtssysteem dat zegt (net als het familielid van een inmiddels afgestrafte man) dat iemand recht heeft op een tweede kans. En het volgens goed recht geldt dat las je je straf hebt uitgezeten, dat je dan ‘afgestraft’ bent. Dan is het over. Ik hoop vurig dat politie en justitie niet toegeven aan de volkswoede maar aan volksopvoeding gaan doen. Kennelijk heeft een groot deel van de bevolking geen kennis van basisbeginselen van ons rechtssysteem. Het OM roept terecht dat sommige acties een element van aan de schandpaal nagelen hebben.

schandpaal.jpg
Mijns inziens is dat een van de gevolgen van het sinds Pim bon ton zijnde populisme. “Ik zeg wat ik denk en ik doe wat ik zeg” was zijn motto. Nou was Fortuyn iemand die in elk geval afentoe nog echt dacht. Als academicus was hij gewend zijn gedachten te formuleren. Al waren dat dan vaak conservatieve gedachten. Deze mensen die een botnet inzetten, die zelfs ramen inkegelen: hoeveel stappen is dat van lynching verwijderd? Ze denken ook niet na wat de gevolgen voor hen zouden zijn als zij in een ongeval iemand hadden gedood en als er dan mensen woedend op hen af zouden komen. Ik zou een straf willen suggereren voor deze mensen: verplicht leren. Kennis en inzicht op doen. Of een simulatiespelletje waarin zij de opgejaagde zijn. Kijken of ze dan nog zo fanatiek zijn.

Sophie en gender

Wat de boer niet kent, dat ziet ie niet

Toen ik in de jaren 1990 aan de bibliotheek- en documentatieopleiding (HBO) studeerde, had ik een docent die filosofie gaf. Hij vertelde over een neger die uit een dorp kwam zonder veel infrastructuur. In een grote stad mocht ie rondlopen en de reporter vroeg hem: was er iets dat u herkende? “Ja,” antwoordde de man, ik zag bananen. Allerlei andere dingen neonreclame bijvoorbeeld) waren hem geheel niet opgevallen. Dat viel compleet buiten zijn referentiekader.  Al had de reporter hem gevraagd goed op te letten: de weinige overeenkomsten met thuis, waren  wat hem opviel.

Daaraan moest ik vandaag denken toen ik de opnames bijwoonde van Sophie op 3 over transgender. De opnames zijn geslaagd, nu afwachten wat de operatieresultyaten zullen zijn. Er zal flink worden gesneden. Voor een uitzending van een drie kwartier is pakweg twee uur footage opgenomen. En op zich waren alle belangrijke elementen voor een goed gesprek en een goed programma. Het zal dus uiteindelijk van de regisseur afhangen. Lees verder →

Queer activisme en humor

[singlepic=23,320,240,,center]Er is veel queer activisme al jaren lang. En veel activisten zijn heel serieus en zijn in hun strijd voor de juiste terminologie nog erger dan de ergste zeloten. Vandaag kwam ik echter een fraai afgekorte kritiek daarop tegen: de schrijver (m/v/a) vindt dat velen lijden aan AADD (Activist Attention Deficit Disorder).

No wonder we can’t seem to get anything accomplished. I’ve learned over the years that the liberal leanings of our community often lead to “Activist Attention Deficit Disorder.” We can’t focus long enough on our own collective problem to get anything done. Because everyone must be an idealist and “live [their] convictions” we are constantly hamstrung.

Wijze woorden. Vervang voor Europa dat liberal overigens maar even door radicaal.

In ditzelfde blog (sesw, south east south west) wordt via een verwijzing naar wikipedia’s lemma over LBGT een andere geweldige afkorting gesuggereerd voor het grote conflict over TGLB, LGTB, GBLT etc. De schrijver refereert aan het acronym FABGLITTER (from Fetish, Allies, Bisexual, Gay, Lesbian, Intersexed, Transgender, Transsexual Engendering Revolution)”. Dat is ooit gesuggereerd door het tijdschrift Anything that moves. Dit tussen 1990 en 2002 in San Francisco verschenen bi-blad noemde zichzelf naar het vooroordeel dat bi’s alles achter aan lopen dat beweegt (if only!). De wikipedia schrijver vermeldt nog even fijntjes dat ATM geen seks met dieren propageerde evenwel.

Of het FABGLITTER collectief een collectief kan zijn of moet zijn is een vraag die nog heftiger bestrden zal worden dan de vraag of dat voor LBGT geldt (zie bovengenomed AADD ;o). Ik kan me argumentn voor en tegen voorstellen en zal me waarschijnlijk – ingegeven door mijn dwarsheid, vooral aande pro-zijde opstellen (niet zonder hen gevoelig te willen maken voor de contra zijde overigens). Ben toch best een beetje een peacenik dan: geen ruzie maken alsjeblieft!