Zoals heel de nieuwe Amerikaanse democratische provincie Nederland (53e staat van de VS, naast Engeland en Duitsland) ben ik blij met de komst van Barack Obama als nieuwe president van de Verenigde Staten van de VS.

In de geest van de CPN-spijtoptanten (met vrijwel vergeten namen als Ina Brouwer) zeg ik: Ook ik was blij en geemotioneerd over het “Yes we can” na de overwinning. Maar niet met uitgeschakeld verstand. Net als Gorbatsjow alleen kon opkomen binnen het oude Sowjet-partijsysteem, is Obama ook ondanks alles een exponent van het heersende systeem. Voor Nederland zou hij niet erg progressief zijn. Ik zou in de VS vast op een alternatieve kandidaat gestemd hebben.

Wat in Nederland bijna alleen het politiek deel van de gay community weet is dat op het zelfde moment in Californië Proposition 8 in stemming ging. Dat is ingericht om de openstelling van het huwelijk voor niet-heteroseksuelen terug te draaien. De eerste tekenen wijzen op een kleine overwinning voor Eng Rechts. Er zijn nog zeker 4 miljoen stemmen te tellen en men berust niet in een nederlaag. Het cynische “voordeel” is een enorme woede die zich van de HLBT gemeenschap heeft meester gemaakt. Een humoristische uiting hiervan vind je op bovenstaande foto. Ja, dan wil ik ook erg graag stemmen over hetero-huwelijken.  Daarbij zal ik eventuele geschiktheid zwaar laten wegen.

Obama heeft in zijn overwiningstoespraak wel als eerste president genoemd dat gays er ook bij horen en hij heeft zich her en der positief uitgelaten over ook de transgenders. Hopelijk doet ie zijn woord gestand en kunnen we straks zeggen “change has come to America”.