Ik moet iets bekennen. Ik ben chronisch gendermoe. Ik heb het helemaal gehad met gender als serieuze categorie, als iets van Belang. Buiten werktijden heb ik geen gender meer, of waait het echt alle kanten op, ik houd mn gender niet meer binnen, het waait maar lekker rond.
Die gendermoeheid ligt deels bij de maatschappij als geheel die nog steeds helemaal doordesemd is van het roze en blauw en andere vormen, kleuren en smaken van gender. En zeker ook aan de reaguurders. De halve garen, de borrelende, stinkende onderbuik van talloze mensen die hun diarree laten lopen zodra er iets positiefs voor gendercreatieve mensen komt. Of het nou de melding van de NS betreft dat die per januari overgaat op “Beste reizigers” i.p.v. het oeroude beperkte en suffe “Dames en heren”. Of de gemeente Amsterdam met “regenboogtaaltips”, en nu weer de HEMA die voortaan genderneutrale kinderkleren gaat verkopen. Zodat meisjes niet meer allen roze en/of bloemetjes ondergoed hoeven kopen of semi clandestien naar de jongensafdeling. Wat een opluchting zal dat zijn voor ze! Dat ze niet meer in dat keurslijf worden gedwongen.
Maar ik heb nog wel wat te verhapstukken met dit “genderneutraal” dan wel “androgyn” (die term is geloof ik aardig uit de mode aan het raken). Want de zeer terechte kritiek op androgyn is dat het vooral gaat om slanke, jonge witte mensen van ideaal (niet te lang niet te kort; niet te dik, vaak wel te dun) formaat en dan vooral jonge (cis)vrouwen die een wit overhemd en een strop omdoen. Doe mar eens een search nar plaatjes met androgyn als sleutelwoord: tenenkrommend wit en slank en ‘neutraal’ (not really). Dat geldt ook wanneer ze zwart zijn (zoals hier bij Huffington Post: http://www.huffingtonpost.com/anita-dolce-vita/beyond-ruby-rose-5-androg_b_8094084.html). Genderneutraal, androgynie is zelden een dikke butch, een grote vrouwelijke man. Die laatsten worden sowieso niet geacht vrouwelijk te zijn, uit een vaag soort biologisme. Mensen hebben geen idee wat het kost om een groot lichaam zo straight te houden! Veel gemakkelijker lekker te swayen, met die lengte. Zullen vast wel TERFs (Trans Excluding Radical Feminists, veelal oudere witte cisfeministes die in navolging van Janice Raymond vinden dat transvrouwen slechts omgebouwde mannen zijn als list van het patriarchaat) zijn die dat vinden. Kortom: genderneutraal kan en moet veel gevarieerder. Opheffen die grenzen tussen kledinghokjes (figuurlijk dan) En te beginnen bij kinderen ook mogelijk maken dat jongens wel gebloemde en roze hartjes onderbroeken dragen. En hemden met spaghettibandjes en kantjes eraan. Wat is er tegen jongens met een pistoolloze roos en glitter of pailletten op hun shirt? Met lang haar en een vriendelijke uitdrukking? Wat is er tegen jongens die eigenlijk niet zo erg jongensachtig meer zijn (sorry, SIRE)
En voor wie erg makkelijk is hun denken: nee, dit betekent niet het einde aan trans of aan trans-medisch ingrijpen. Misschien wel het tegendeel. Het betekent wel het normaliseren van vrouwelijkheid, meer zachte, vriendelijke, invoelende jongens en anderen. Trans is net zo’n constructie als man of vrouw of homo en hetero. Historisch bedacht, gegroeid en uitgewerkt. Tuurlijk de rolafwijkende gevoelens en gedragingen blijven bestaan en bestonden altijd al. Maar iedere tijd en plaats heeft er een eigen naam voor. Dus die VU-keuringspsychologen hebben nog wel even werk 😉
Magoed, HEMA dus. En de NS. Leuk hoor, goed hoor, maar is alleen stoer niet wat te weinig? Had je eigenlijk niet nog meer ook aandacht moeten geven aan meisjeachtige niet-meisjes? En het hebben over jongensachtige niet-jongens? Er zijn zoveel soorten gender! He is eigenlijk ook zinloos om dat bij te houden, te registreren, te codificeren. Ik moest laatst zelfs m’n eigen gender opzoeken! Had geen idee meer – het was “elissogender”overigens. Want gender, schmender. Who gives a fuck for gender these days? Behalve de onderbuiklopers dan.
Kunnen we nou weer praten over hoe we het fascisme en de het racisme internationaal de kop indrukken? Hoe we een queer, antikapitalistisch, dekoloniaal, non-validistisch solidair en inclusief verzet tegen de voortdurende beroving van de werkenden, de studenten en de uitkeringsgerechtigden organiseren? Fijn!