Sinds het weekend heb ik er een ‘broer’ bij. Totnogtoe was hij een vriend. Maar we hebben zoveel gemeen en we kunnen het zo goed vinden dat ik hem als broer heb geadopteerd en hij mij als ‘vroer’ [< vreer + broer = vroer]. Dus sinds zondagavond ben ik zijn grote vroer. Hoe hij heet? Alex, the Unicorn. Hij schudde mij wakker in november over de Transgender Remembrance Day. Daardoor heeft de eerste Nederlandse Transgendergedenkdag toch afgelopen jaar kunnen plaatsvinden. En sindsdien hebben we steeds vaker contact, komt ie ook op #vreer langs.
Naast nog een officiële broer van drie jaar jonger, heb ik nog een zelf geadopteerde broer van negen jaar ouder. Die wonen allebei in Nijmegen. De een echter in vrijheid (m’n officiële), de ander niet.
Unicorn is niet m’n vriendje. Ik wil wel een vriendje (of een vriendinnetje), maar dat lukt even niet. Misschien moet ik ook gewoon een vriendinges zoeken, maar dat zien we wel. Dit is een plaatje van mijn ‘broertje’.
Hey big vroer!
… Ik wou eerst big vrother schrijven maar dat klinkt zo horror-monsterig, en je hebt ook wel tanden …
maar eigenlijk ben je stiekem best een lieve vroer. Dank voor dit postje. 🙂
Ik vind \’t erg leuk om een vroer te hebben, precies wat een eenhoorn / (ex?-)kluizenaar nodig heeft.
Een paar dagen eerder vorige week had ik juist zitten bedenken dat ik wel een \”broer ofzo\” zou willen hebben,
maar dan wel een die zo queer en dwars is als ik! Et voilà, ik wordt meteen geadopteerd!
Je lijkt inderdaad wel een grote versie van mij, maar dan omgequeerd. 😉