Dat klinkt misschien vreemd maar ik meen het wel. De reden is dat ze na het accepteren dat ze ook een T*-poot hebben in de belangenbehartiging daar nog niet goed mee omgaan.Het heeft een behoorlijke tijd geduurd voor het COC het idee kreeg dat ze openstaan voor T*’s – ook voor de niet homosuelen onder ons dus. Maar aan twee belangrijke dingen is te merken dat ze nog een behoorlijke weg te gaan hebben:

• De m/v verplichting bij aanmelding
  Ze werken niet samen

Wanneer je je aanmeldt bij het COC, dan moet je ook daar aangeven of je man of vrouw bent. Voor een organisatie die in feite zich bezig houdt met gender-rechten is dat slordig. Vooral nu ze zich dus ook met transgender-rechten bezig houden. Dat doen ze door bij de emancipatie-minister aan te kaarten dat het onrechtvaardig is te eisen dat transen gesteriliseerd moeten zijn voordat hun geslachtsregistratie mag wijzigen. Ook heeft het COC heel terecht geprotesteerd tegen het voornemen van het CVZ (College van Zorgverzekeraars) om vergoedingen voor transseksuelen te schrappen. Ook toen een transdame werd ontslagen nadat ze feitelijk “om” was, heeft het COC fel geprotesteerd.Maar als een organisatie zich zo goed met de trans(gender) zaak bemoeit, zou ik zelf in elk geval verwachten dat ze er in het geheel over hebben nagedacht. Maar ja, hoewel er in Amsterdam bij het COC (op afdeling en landelijk) twee T*’s werken, zit er niemand die zich buiten de categorieën man en vrouw plaatst. En zoals wel vaker heb je zeker in het begin zo iemand nodig.De praktische oplossing is overigens simpel: in plaats van een verplichte keuze (“radio-buttons”) het invullen facultatief maken (“check box”) en toevoegen “anders/nvt”. Er zijn meer en betere manieren om de voorkeur van je leden te weten te komen.Mijn tweede grief m.b.t transgender-activiteiten van het COC is ernstiger. Overigens ook redelijk goed te verhelpen, al vergt dat misschien een andere interne werkwijze.In alle acties die ze hebben ondernomen (waar ik nog steeds blij mee ben) hebben ze niet vaak met anderen uit de doelgroep overlegd. En totnutoe lijkt het er ernstig op dat het Transgender Netwerk Nederland dat met veel enthousiasme is opgericht, in diep coma ligt. De individuele deelnemende groepen echter worden ook niet of nauwelijks betrokken. Op dit vlak in elk geval maakt het COC zich blijkbaar niet druk om coalitievorming, om netwerken en verbreden van je basis. Terwijl ik dat toch alleen al een kwestie van politiek fatsoen vind. En met nieuwe taakterreinen waarbij je een groep gaat vertegenwoordigen die voor de buitenwereld wezensvreemd lijkt, is het goed om daar wat aan te doen.Je zou bijvoorbeeld kunnen vragen of anderen er voor voelen mee te werken. Je zou je ideeën kunnen delen. Helaas. Totnutoe niets van dit alles. Ik weet: er is eigenlijk maar één iemand die zich met beleid op dit gebied bezig houdt, naast allerlei ander gebeuren. Dus het klinkt er naar het in de organisatie niet goed belegd is. En dat is jammer. Vooral omdat als niemand anders begint, we een goede kans missen om de HLB-beweging een echte HLBT-beweging te maken. Nu kan het. Nu moet het ook.