Ik herinner me weer iets wat me eigenlijk al tijden dwars zit. Nederland wordt repressief. Ik merk het in de kleine dingen.

Zo kwam ik woensdag nacht me de laatste dagtrein uit Utrecht naar Amsterdam toe. Op Amsterdam CS stond de controleploeg voor de nacht al klaar. Ik was met een groepje kennissen en die waren plots uit mijn zicht verdwenen. Waren dringend op zoek naar de WC. Ik loop rustig door de controle-linie heen om even verder binnen te gaan staan, zodat ze me goed zouden zien. Wordt er eerst geroepen “kaartje?!”. Nou dat heb ik, zeg ik en loop door. Even later, roept een andere vogel nadrukkelijk dat ik moet terugkomen. Terwijl ik heb geroepen dat ik geen trein hoefde te hebben en alleen maar even stond te wachten. Halve minuut later roept zijn collega redelijk agresief belerend dat ik moet terugkomen (met een “want anders…” toon). Moe als ik was luisterde ik maar en ben paar minuten later maar weggegaan: de Engelsen zouden zich wel redden.
Ik doe geen vlieg kwaad, zie er niet agressief uit (tenzij moe == agressief).
Bij de metro staan tegenwoordig glazen hekken en poortje voor een chipkaart, wordt de straat steeds blauwer. De sfeer wordt agressiever. De politieke taal wordt ook steeds agressiever en de regering weigert aan publieke zelfreflectie te doen.Het gaat niet goed met Nederland.

Al jaren wordt er ook een asociale politiek gevoerd. Het juiste antwoord op slecht functionerend sociaal werk is niet slopen, maar verbeteren. Het jusite antwoord op agressie is niet meer repressie maar kijken waar de oorzaken liggen en kijken of je die kunt wegnemen. Dat betekent niet dat je “lamlendige”” mensen die “niet willen deugen” beloont, maar dat je sociale onrust serieus neemt. Maar ja, sinds de Lubbers-jaren wordt al geroepen dat Nederand klaar is, af is. Dan kunnen we gaan afbreken anders hebben we niets meer te doen.

Niet dat het in Bolivia, Chili of Argentinië zo veel beter is. Daar is ihet in veel evallen mogelijk nog erger. Maar in elk geval is daar meer passie om iets te veranderen. Ten positieve voor degenen die lijden onder armoede, repressie etcetera. En het weer is er ook beter. Je kunt er nog ergens leven zonder gezeik van politie of andere autoriteiten. Het is er wel veel lastiger om er in leven te blijven. Ik ben niet romantisch genoeg om mijn boeltje pakken en te verkassen. Bovendien: ze zien me al aankomen. Ik hoef geen volgende Régis Debray te worden en er is hier genoeg te doen.

The enemy is not some nation far across the sea
The enemy is with us every single breathing day

So yes, I will fight for my country
The land that I love so well
Yes – for justice, a land fit for all our futures
Yes, I will fight for my country
The land that I love so well

My Country van New Model Army