Gisteren college gegeven aan Amerikaanse Studenten van de Council on International Education Exchange over Trans in Holland what’s hot, what’s not. Daar kregen Bastiaan en ik de vraag of we ook transgender rolmodellen hebben buiten de binary. Ik moest even denken en kwam toen uiteindelijk op drie mensen uit.

Als eerst en belangrijkste Kate Bornstein, the queer and pleasant danger. Vanaf het moment dat ik Gender Outlaw in handen kreeg en ben gaan lezen viel er een hoop z’n plaats. Al was het maar door de humor die ze gebruikt. Een heerlijk boek. Daarna heeft ze nog My Gender Workbook geschreven, maar dat had ik niet erg nodig Volgens de test die ze daar gebruikt ben ik ongeveer genderqueer vanaf het moment dat ik ter wereld kwam of nog eerder. (Aan het andere eind van de schaal staat Captain James T. Kirk)

Ondertussen bedenk ik mij dat het eigenlijk alle drie ‘vrouwen’ zijn, mijn helden. Hoewel vrouwen .. Kate Bornstein ziet zichzelf meer als queer en voorbij gender – maar wel bij dat ze haar lichaam heeft vervrouwelijkt. Butler ziet zichzelf nog wel als lesbisch maar “vrouw” is een verhaal apart. En Preciado: die beweegt zich in hoge theoretische sferen.

Held nummer 2 is beroemd geworden met het doorvoeren van de deconstructie van gender. Als taal performativiteit is, is alles wat we met taal doen dat ook. Dus gender ook, want gender is een talig iets. Gender is ook geleerd door imitatie van voorbeelden. Iets wat we gezamenlijk doen en waar geen oorzaak of eerste dader is.  Ze schrijft niet alleen over gender, maar ook over taal: “Excitable speech” gaat helemaal over Opgefokte taal (titel van de Nederlandse vertaling.) Judith Butler (over haar heb ik het) is een ‘lesbische’ ‘vrouw’ en professor retoriek en vergelijkende literatuurwetenschap in California.

Held nummer 3 is in Nederland volslagen onbekend. Ik leerde van haar bestaan halverwege mijn Chili-fietsreis toen ik van een vriend in Osorno een exemplaar van het nulnummer van Torcida (Queer) kreeg. Daarin was haar Tegennatuurlijk Manifest gepubliceerd. Ze schrijft in het Frans en in het Spaans, Haar boeken zijn wel in het Duits, maar niet in het Engels vertaald. Wat ik weer een leuke zet vind. Morgen koop ik haar nieuwste boek Testo Yonqui (Testo[steron] Junkie). Preciado is ook het meest consequent: zij neemt testo en is nog steeds een zij. Ze gaat voor die extra  en reconstrueert zichzelf. Ik heb er over gelezen en gezien maar nog niet genoeg om er echt en vinger achter te krijgen. Hoop haar te ontmoeten wanneer ik eens in Parijs of Madrid ben.