Nog welgeteld vijf werkdagen (over twee werkweken verspreid) scheiden mij van het afscheid van mijn werk. Dan ben ik echt boventallig, overbodig en afgedankt.
Vandaag was ik vrij, althans: ik had wel m’n eerste outplacement-afspraak bij Randstad HR. Contact was wel goed geloof ik. De adviseur keek niet echt op dat ik mij ook sterk op transzaken focus. Randstad heeft ook de naam dat ze erg op diversiteit letten. Dat zei mijn ex-interim hoofd HR bij XS4ALL, die daar vandaan kwam in elk geval. Met haar hebben we uiteindelijk gender ook nadrukkelijk in het diversiteitsbeleid gebracht. Het outplacementtraject bevat een assessment, gesprekken, workshops en zoektochten door de krochten van het banenwezen. Ben benieuwd. Ik heb er vast wat aan, in elk geval om scherper te kunnen focussen.
Verder vanavond Noodlesvergadering gehad die wel lang duurde en waar veel aan de orde kwam. Maar volgens mij ben ik toch vooral bekaf en doodop van het feit dat ik morgen weer naar kantoor moet. Ik heb vantevoren steeds grotere weerzin, wil ook steeds minder doen als ik er ben. Zal blij zijn als het volgende week zondag is. Dan ga ik eind van de middag mijn computers formatteren, default accountje erop en klaaaii.
Het moet maar eens over zijn met het werk daar bij XS. Als het zo slopend is, dan is het niet goed. Misschien maar nog een of twee extra dagen eruit slopen. Alleen nog een keer komen om opvolger beetje in te werken.
Naar buiten toe verandert er weinig, binnen is het nog een tijd bikkelen en hopelijk is het dan weer relaxed daar. Vooralsnog dan wel ohne mich. Ik heb het wel gehad. Laatste loodjes slopen me nu.
Lieve Judith,
Dat je de laatste loodjes zwaar vindt, is logisch. Maar het gewicht
van deze loodjes bepaal je ook zelf. Probeer die neg. gevoelens
af te zwakken. Je hebt alleen jezelf ermee. Focus je op nieuwe
kansen! “Kijk omhoog, Sammy!”
Liefs van ons.