De laatste dagen is er in Nederland weer een internetstorm opgestaan. Een “pedojaagster” heeft een website opgezet waarop de namen en adressen van veroordeelde pedoseksuelen staan. En 57% van de bevolking vind dat een goed idee. Zij willen ook de namen en adressen van moordenaars en verkrachters publiekelijk online hebben. Ondertussen heeft de hoster om technische redenen de kwestie afgesloten: te veel traffic en een gericht botnet doen de hele server plat gaan.

Wat de enquête van Eén Vandaag opleverde is typisch voor de populistische stemming van tegenwoordig. De goegemeente heeft emoties en daar moet maar naar geluisterd worden. Gelukkig heeft ook Nederland een rechtssysteem dat zegt (net als het familielid van een inmiddels afgestrafte man) dat iemand recht heeft op een tweede kans. En het volgens goed recht geldt dat las je je straf hebt uitgezeten, dat je dan ‘afgestraft’ bent. Dan is het over. Ik hoop vurig dat politie en justitie niet toegeven aan de volkswoede maar aan volksopvoeding gaan doen. Kennelijk heeft een groot deel van de bevolking geen kennis van basisbeginselen van ons rechtssysteem. Het OM roept terecht dat sommige acties een element van aan de schandpaal nagelen hebben.

Mijns inziens is dat een van de gevolgen van het sinds Pim bon ton zijnde populisme. “Ik zeg wat ik denk en ik doe wat ik zeg” was zijn motto. Nou was Fortuyn iemand die in elk geval afentoe nog echt dacht. Als academicus was hij gewend zijn gedachten te formuleren. Al waren dat dan vaak conservatieve gedachten. Deze mensen die een botnet inzetten, die zelfs ramen inkegelen: hoeveel stappen is dat van lynching verwijderd? Ze denken ook niet na wat de gevolgen voor hen zouden zijn als zij in een ongeval iemand hadden gedood en als er dan mensen woedend op hen af zouden komen. Ik zou een straf willen suggereren voor deze mensen: verplicht leren. Kennis en inzicht op doen. Of een simulatiespelletje waarin zij de opgejaagde zijn. Kijken of ze dan nog zo fanatiek zijn.