Tag archieven: Muziek

Hoe heb ik het lef

Ik ben nu bijna een jaar of veertig maatschappelijk actief. Mijn eerste ‘wapenfeit’ was denk ik het meedoen aan de regionale organisatie van de Stroomgroep Haarlem-IJmond in 1978/79. IK deed mee, ging mee  naar de demo tegen opslag van hoog radio-actief kernafval in de zoutkoepels van Gasselte en Gasselternijveen in Drenthe. In dezelfde tijd was ik met mijn ouders bij een demonstratie tegen Berufsverbote (voor linkse leraren en ambtenaren) in Duitsland. IK meende dat ik ook bij een anti-Franco demonstratie ben geweest in die jaren, maar dat bestrijden mijn ouders. wel liepen we vaak in Vredesweektochten. Jong geleerd, oud gedaan zeggen ze.

Poster voor demo tegen opslaf atoomafval in de zoutkoepels

Iets ouder (begin twintig) was ik regelmatig te vinden op Woensdrecht, bevriende vredeskampen en acties in Amsterdam, van onder meer Flikkers tegen Militarisme. Het waren de jaren van de kruisraketten (weer zo’n laffe CDA actie om ze binnen te laten)

Het waren de linkse jaren in Nederland die spijtig genoeg door zware medeplichtigheid van de PvdA onder ex-vakbondsleider en later bankbestuurder Wim Kok (verrader van de arbeidersklasse) en CDA (Lubbers) Of VVD (Wiegel, Bolkestein en ander booswichten) met hun Paarse kabinetten ongedaan zijn gemaakt.

In diezelfde jonge jaren dat ik op school zat had ik goede godsdienstles die mij leerde hoe Bijbelverhalen dan wél gelezen willen worden en zo kwam ik begin twintig bij Frans Breukelman terecht van wie ik uiteindelijk achteraf meer heb geleerd dan toen ik er zat. Zijn zwaar performatieve colleges vol verkondiging vanuit de tekst zelf, leerden dat het ging om het verhogen van de laagsten. Daarmee was ik via de basisbeweging al redelijk vertrouwd geraakt.  Dus studeerde ik een tijdje theologie.Ik stopte daarmee toen ik zag dat de strijd voor het socialisme niet perse een studie theologie behoeft (en er was al Opstand, van Christenen voor het Socialisme). Zoals een medeactivist zegt: daarmee besmet raak je dat niet echt kwijt. Heb ik ook geen probleem mee. De apostel Paulus schreef al “Probeert alle dingen en behoudt het goede” 😉

Het moet halverwege die jaren ’80 zijn geweest dat ik kennis maakte met een band die hun tribe ook wel “Sons and daughters of Thunder and Consolation” noemt: New Model Army. Hoewel zanger Justin Sullivan in een recent interview zegt dat ze een gewone band zijn en niet een politieke band (à la RATM? of Crass of Public Enemy?) liggen hun wortels in de punktijd en snijden ze altijd maatschappelijke politiek thema’s aan, al is dat misschien meer Justins idee dan dat van de rest. In elk geval hebben hun politiek geïnspireerde liederen bij mij  een goed klankbord gevonden. The Charge (over de Britse mijnwerkersstaking), Here comes the war, Burn the castle, Eyes get used to the darkness zijn voorbeelden van Thunder. Consolation vind je in Autumn, Green and Grey, Vagabonds, I need more time … Eigentijdse psalmen als het ware 🙂

"Let's stop tolerating" or "accepting" difference as if we're not SO much better for being DIFFERENT in teh first place. Instead let's CELEBRATE difference becausei nthis world it takes a LOT to be DIFFERENT"

Ik heb dus eigenlijk gewoon een goede achtergrond gekregen in denken over kijken naar en handelen voor rechtvaardigheid. En kennis van geschiedenis van onderliggende groepen heeft ook geleerd dat er altijd verzet is, en dat verzet uiteindelijk loont. voor de lange adem heb je inderdaad ook kennis nodig, naast alleen maar inspiratie. Dus Marx/Mandel lezen, Franz Fanon, Audre Lorde en Maya Angelou en bell hooks over zwarte geschiedenis, literatuur en politiek, Federici en Meulenbelt voor feminisme en Judith Butler en Kate Bornstein om gender beter te begrijpen en te ontleden. Plus alles wat dit verbindt (en waar staat lezen kun je ook denken aan lijken en luisteren). Denk nou niet: jeuk wat veel. Een groot deel is ontgiften (en genieten van mooie taal) want je leert overal zoveel verkeerde zaken …

Ben ik dan een “linkschmensch” zoals raar-rechts dat tegenwoordig noemt? Yep, en proudly so. Nu met een stel andere Amsterdammers bezig de stad BIJ1 te krijgen en radicaal verbindende politiek te gaan voeren. Als je mij ziet zitten daarbij, kun je dat laten weten door op 12 maart volgend jaar op mij te stemmen, lijst BIJ1 (nummer komt in februari), nu op nr. 8.

Veel inspiratie voor een goed jaar vol verbinding, vooral buiten de instituties, maar ook er binnen. Met vegan spekjes of zo 😉

 

Vernederland

Een heet hangijzer in deze tijden van nationalistische regressie en neoliberaal kapitalistische oplichting, betreft de rechten van vluchtelingen. Vooral van afgewezen vluchtelingen die niet kunnen worden uitgezet naar het land van herkomst. Die worden vastgezet in een zeer schrale gevangenis met minder rechten dan een gemiddelde gevangene, terwijl hun enige misdaad is dat ze geen documenten hebben die hun verblijf hier legaal maken.

Al jaren is het Nederlands vluchtelingenbeleid op z’n best zo-zo, maar sinds de opkomst van rechts-nationalistische partijen als LPF en PVV hebben legaal hier verblijvende Turken en Marokkanen of anderszins “islamitisch” uitziende personen geen leven meer. En vluchtelingen die uit het Midden-Oosten en Noord-Afrika komen, dan wel uit sub-Sahara Afrika, worden dankzij het ernstig gegroeid en geïnstitutionaliseerd racisme in Nederland zeer wantrouwend aangekeken.

Wegens het mensonwaardige en zeer repressieve beleid tegen vastgenomen ongedocumenteerde vluchtelingen, zijn een aantal van hen in hongerstaking gegaan, in dorststaking zelfs. Een zeer schrijnend en goed gedocumenteerd verhaal is dat van meneer Uddin-Nessar die in detentie in honger- en dorststaking is gegaan, grof mishandeld is en na een rechtszaak eindelijk weer vrij. Hij is geïnterviewd door de NRC.

Op dit moment speelt de zaak van Guineeër Bah heel erg. Hij is mishandeld is en drinkt nu kleine beetjes. Hij is overgeplaatst naar Justitieel Medisch Centrum Scheveningen. De vertrouwensarts is in het detentiecentrum diverse malen de toegang geweigerd en kan haar werk niet naar behoren doen. Beiden overwegen een rechtszaak aan te spannen tegen de staat. De laatste tijd is zelfs Amnesty International Nederland een campagne begonnen tegen het huidige beleid dat men als onmenselijk kwalificeert. De campagnewebsite heet “Ik Schaam Mij Diep“. De vertrouwensarts van Bah heeft een open brief aan staatssecretaris Teeven geschreven met een feitenrelaas dat zijn verhaal ernstig tegenspreekt.

Ik kan niet goed genoeg aangeven hoe hard dit soort onrecht mij raakt, zonder daarbij ernstig te gaan vloeken. Gelukkig heeft een aantal mensen de strijd opgepakt en is het protest en het verzet tegen dit onmenselijke beleid groeiende. Ik vraag ieder de Amnesty campagne te steunen en zoveel mogelijk te verspreiden, eventueel zelf handtekeningen op te halen. En stem nooit maar dan ook nooit meer voor een partij als PvdA, D66 of rechtser. Enige keuzes hier zijn Groen Links (hoop dat die halal zijn) of Partij voor de Dieren (die ook de enige zijn die dit economisch model ter discussie stellen). Als je goed genoeg ter been bent, ga naar lawaaidemonstraties ter ondersteuning van gevangen vluchtelingen. Wat dan ook, Doe Iets.

Over de achtergrond van de ellende van vluchtelingen hier een song van New Model Army. Klik eventueel op het eerste icoon aan de rechterkant (links aan de rechterkant) voor de tekst.

Another Imperial Day.

Fury and redemption

So … another year turns. And of course I got a message. Another one of fury and redemprtion, thunder and consolation.  I think there is reason enought for both.  I tell it with some songs by New Model Army.

Her comes the war. It is already there. For many people here in an economic sense. But for many people in the Middle East and many other countries, the US and UK youth also in a military sense. “Here comes the war – put out the lights on the Age of Reason.”

The battle against corruption rages in each corner
There must be something better, something pure
And the call it is answered from the caves to the cities
Come the dealers of Salvation on Earth

We’ve seen the restless children at the head of the columns
Come to purify the future with the arrogance of youth
Nothing is as cruel as the righteousness of innocents
With automatic weapons and a gospel of the truth

 

We live in dangerous times where the cruel merchants of death and terror, mostly paid by states and big corporations want to impose their so called Christian agenda of a morally clean straight preferably white world upon us. Started in the 1970ies by Reagan Rumsfeld and Wolfowitz in their crusade against the Soviet Union in those days and later against  their invented Al Qaida (a bunch of too dangerous terrorists, no doubt; see the BBC documentatieries “The power of nightmares”). The environment is at danger and states nor corporations are willing to invest and use even a bit of thier enormous income (and profits). In the Netherlands a late coming chld of Reagn and Thatcher is in power now destroying what is left of the welfare state. Semi consicous and willing agents of a system that agrees on gender and sexual freedom but no real freedom and liberty, eavesdropping on the population more and more. Time for a permament revolution.

Chorus:
Revolution for ever, succession of the seasons
Within the blood of Nature, all raised to rot and die
This purity is a lie

 

Now immaculate conception in sterilised laboratories
How the vanity goes on
Or in the message of the preacher with his morals and obsessions
The wars that we wage upon ourselves

Purity is a virtue, purity is an angel
Purity is for madmen to make fools of us all
So forgive yourself my friend, all this will soon be over
What happened here tonight is nothing at all

 

Chorus:

Revolution for ever, succession of the seasons

Within the blood of Nature, all raised to rot and die
This purity is a lie

 

 And we are getting our revolution. Wikileaks, Anonymous, Occupy .. “Arab spring”, Chile, China … everywhere popele are resisting. Ity’s the season to be merry. Yep: merrily build “intelligence bombs” undermione the system by lever interventions that disempower the ratty powers that be. Refuse, resist. As Anonymous already did with Scientology: humorous, witty. Expose friendly but clearly the lies they try to use to govern us.
And still: I love the world. Take care. Of everyone you meet.

Thalassa!

Toen de 10.000 Griekse huursoldaten, die na de mislukte oorlog tussen Cyrus en Artaxerxes als ontheemden door Klein-Azië zwierven de zee zagen riepen zij ??????? ??????? (thalassa, zee).Vanuit een ver verleden herinner ik het mij als kreet , bij het zien van de zee. Toen ik dus in Chili na dagen woestijn de zee weer zag, borrelde bij mij die kreet weer op ..

Lees verder →

Drugs

Hard drugs zijn evil. Dat weten we allemaal. Sommigen met gebruikers ervaring, andere omdat ze het om zich heen hebben gezien. Aanleiding voor dit schrijven is dat ik op mijn laatste fietstocht “Turn away” luisterde van Justin Sullivan en Dave Blomberg. En ik moest heel hard denken weer aan mijn “broer”. Negen jaar ouder, we kennen elkaar sinds 1989 via studie.

Ik denk dat ik hem een jaar of vier geleden  voor het laatst heb gesproken, op z’n verjaardag ergens in september. En eerlijk gezegd kwam daar niet zo heel veel uit. Hij zou me schrijven, wat dan ook, hoe dan ook. Er is niets van hem dat mij bereikt heeft sindsdien (en eerlijk gezegd voor die tijd ook niet sinds ie gevangen gezet was).

Lees verder →

"Wij martelen niet"

Gisteren riep een verantwoordelijke van “Gitmo”, Guantanamo Bay, “wji martelen niet”. Even later roept Susan J. Crawford, een Republikeinse senator, dat de VS wel degelijk martelden: het gaat hier om al Qathani, chauffeur van de opperbaard ter wereld, Bin Laden. Let wel: Crawford zeg dat aan de wettelijke osmchrijving van marteling is voldaan. Dan zal het vast heel erg zijn.

Dit is voor wie ze gelooft: uit begin jaren 1980 een song van de Au Pairs:

We don’t torture

We’re a civilised nation

we’re avoiding every confrontation

we don’t torture, we don’t torture

Fuckers.

Muziek

Het is een beetje een wisselwerking: nu ik me weer heb opgegeven voor een cursus Spaans (erg leuke docent ook *winkwink*) kijk en luister ik weer meer Spaans.
En doordat ik meer Spaans kijk en luister heb ik meer zin in Spaans leren, om het beter te spreken en schrijven. Lezen en verstaan is manzana/huevo (appeltje/eitje).
Ojos De Brujo

Nu heb ik weer geweldige (uiteraard Spaanstalige) muziek ontdekt: “Ojos de brujo” (heksenogen). Het is een zuid-Spaanse muziekgroep die een crossover maakt van hiphop en flamenco: jiphop flamenquillo. De vonken spatten ervan af. Ze zingen met een zalig accent.
Het andalusisch /sevillaans is heel mooi. Ze gebruiken een vrij platte tongval bij de klinkers en slikken medeklinkers in. Men zegt “convertío” i.pv. “convertido”. Zelfstandige naamwoorden worden ook veranderd soms en er zit in de teksten het nodige argot (slang). Wie niet van flamenco houdt maar wel van rap (wat ze in Spanje op één hoop gooien met hiphop) zou es kunnen luisteren naar La Mala Rodriguez. Sowieso goed lied van La Mala is “Por la noche” of “la niña”. Als je op last.fm zoekt vind je van hen sowieso 30 seconden om te beluisteren (per lied). Van Tahita is een mooie clip gemaakt zeer karakteristiek.

Andere – voor mij nieuwe – geweldige muziek is de salsamuffin van Sergent Garcia (op z’n Frans; op z’n Spaans is het Sargento Garcia). Politiek getinte feestmuziek bestaand uit een mengsel van salsa en raggamuffin, die doet denken aan Manu Chao of Mala Vita.

Net op m’n ‘verhaardag’ ook weer een boek gekregen van Isabel Allende “Inés de mi alma” over de verovering van Chili. Het is de geschiedenis van Inés Suarez, geliefde van Pedro de Valdivia, de veroveraar van Chili. Er zit ook een flink stuk ook over Lautaro, de legendarische Mapuche leider. Hij leidde ten tijde van de verovering het verzet tegen de Spanjaard. Logisch, want niemand ziet haar land graag veroverd worden. En m’n Chileense broer (hermano de alma) is ook half Mapuche. Er is ook van alles aan de hand met ‘hun’. Zie bijvoorbeeld een recente blog hier. En zo is het cirkeltje weer rond.

Al denk ik niet dat mijn volgende fietsreis al weer in de cono sur (zuidelijk Zuid-Amerika) zal zijn, spaanstalig zal de omgeving hoogstwaarschijnlijk wel zijn. Ik dub nog tussen de Zilverroute of de Camino del Cid. A ver.

vreer luistert: Ojos de Brujo – Tiempo de Soleá

Voor een ieder die zichzelf respecteert

Ik heb net een heel stel oude muziekcassettes teruggevonden. Dat is echt een Fundgrube. Mijn collectie cassettes bevat zowel gewone popmuziek uit de tijd dat CD-branders (of CDs überhaupt) te duur ware, als echte juweeltjes.

Aan gewone muziek zitten daar dingen bij als Frank Zappa, Fleetwood Mac, Kiling Joke, Joe Jackson, diverse punkbands. Leuk om dat weer terug te horen. Een deel heb ik inmiddels via CDs of Internet teruggevonden en gedigitaliseerd.
Ik vind het best belangrijk om mijn verleden – wat me gemaakt heeft tot wie ik ben – weer bij me te hebben. bell hooks mag dan wel zeggen dat teksten zoveel belangrijker zijn dan beelden en muziek, maar dat ben ik slechts ten dele met haar eens. Voor de niet-kenners: bell hooks is een zwarte Amerikaanse filosofe en professor Engels in Harlem NY. Zij houdt zich bezig met kritisch denken en sociale transformatie. Op Youtube kun je een achttal korte filmpjes vinden die een hilight college vormen.Hhaar stelling is dus dat teksten essentieel zijn. Beelden zijn minder vormend. Ik waag dat te betwijfelen, maar anderzijds doet ze zichzelf wellicht te kort met die stelling.

Historisch materialistische liedkunst

Wat ik aan juweeltjes tegenkom is vooral tekenend voor mijn wording. Verleden maar doorlevend in het heden. Om met het mooiste in huis te vallen, ik kom een cassette tegen van een LP die uitgebracht was op het VARA label en heet “Voor een ieder die zichzelf respecteert” Het is een productie van Frits Lambrechts en anderen, onder wie Jenny Arean. Het album bevat liedjes over sociale strijd (vooral) maar zeker ook menselijk, Het zijn niet of nauwelijks nieuwe communistische marsliederen. Je hoort een muzikale verwantschap met Bertold Brecht, Hans Eissler,Hannes Wader …
Liederen over werkeloosheid (“Mijn geliefde is een half jaar zonder werk..”), over vrouwenstrijd (“Vrouwen kom op voor je rechten, blijf niet gedwongen in huis. Als vrouwen gezamenlijk vechten, wordt de wereld hun huis”). over outsourcing van productie, hoe mooi het ondanks alle ellende kan zijn mens te zijn. Hoe belangrijk het is pit in je donder te hebben. En uiteraard ontbreekt ook een lied over het Meisje met het Rode Haar niet. Of een lied tegen de Neutronenbom (de “N-bom”).
Ik ben zeker van mening dat de muziek die in de jaren 1970 en 1980 is voortgekomen uit de linkse beweging en vooral ook uit de post-stalinistische CPN en het VARA socialisme, prachtige “Nueva Canción” is. Het Nieuwe Politieke Nederlandse Lied. Nueva Canción analoog aan de Chileense (überhaupt Latijns-Amerikaanse) muziek uit dezelfde tijd. Toen de wereld voor ons er zonnig uit zag. Voor ons progressieve mensen. Dat viel in de praktijk en achteraf gezien vies tegen maar niettemin zijn er wereldwijd in die tijd prachtige culturele uitingen tot stand gekomen.

Internationale solidariteit

Wat veel mensen zich misschien ook nog herinneren is de muziek van het ANC uit Zuid Afrika. Er waren Nederlandse koren die niet alleen Nkosi Sikelele Afrika zongen maar veel meer liederen in het Swahili. Een mooi voorbeeld van hoe dit voortleeft is de muziek die Kees Thissen heeft geschreven voor de Canto General en voor 20 liefdesgedichten en een wanhoopslied, van Pablo Neruda.Op de genoemde elpee zingt Lambrechts “We kunnen de ogen niet sluiten voor wat in Chili is gebeurd. (..) Dit lied zal blijven klinken tot Chili is bevrijd” Nog steeds dus, want Chili is ook niet echt voorwaarts gegaan.
Opvallend was dat liederen met hoopvolle boodschap van overal over de wereld werden vertaald en gezongen. Ik herinner me ook van Huub Oosterhuis een lied over het morgenrood over een nieuw Vietnam.

Nichtenmuziek

Andere prachtige muziek die ik terugvond was mijn geliefde cassette van de Softies (nee, niet die van nu). Beeld en Gebak heet de plaat. Met liederen als ” Tussen beeld en bed” of “Jij bent een man en ik ben een nicht, wij tweeën samen is geen gezicht”. Heerlijke nichtenmuziek die net ‘herontdekt”” is rondom het COC Songfestival. Daar zongen Adje en de Swiffers (als variant op Tedje en de Flikkers) laatstgenoemde lied. Ze hebben niet gewonnen, maar wel in oude (ex) nichten als ik weer een hoop los gemaakt.

Geloof

Verder zit er nog een tweetal platen van het kooar van Antoine Oomen en de Amsterdams studentenekklesia bij. Prachtig getoonzette religieuze teksten van Huub Oosterhuis. Ik heb dan met namen de alternatief christelijk liederen. Niet het ‘modern gregoriaans’ waar hij zich later mee bezig hield. Het belangrijke van de hervonden muziek (sociaal en gelovig) is het perspectief op een beter wereld. Broodnodig in deze verdorde wereld waar het volk het visioen kwijt is. Waar de een tegen de ander wordt opgezet. Een neoliberale wereld die geen boodschap heeft aan menselijk samenleven. Die om winst en invloed en macht gaat. Wie mij kent zal het niet verbazen maar: Ohne Mich!