Ik heb ontdekt dat ik toch best veel boeken koop. Vooral als ik in het buitenland zit. Parijs, Berlijn, Madrid … Ik ga niet weg voor ik minstens voor 50 euro aan vakliteratuur heb aangeschaft. Lang niet alles is via Amazon te vinden of te koop bij Vrolijk. Sowieso is er geen Amazon Spanje! Daarnaast: er gaat niets boven het grasduinen door stapels en planken vol boeken. Gelukkig lees ik maar een handjevol talen ;o)

Dit is wat ik de laatste tijd heb aangeschaft:

• Beatriz Preciado: Kontrasexuelles Manifest
  Geruchtmakende eerste boek van Spaans queer filosofe
   
• Monique Wittig: Les Guérillères en Le corps Lesbien
  Wittig is beroemd geworden in de lesbische jaren zeventig en tachtig met haar uitspraak dat lesbiennes geen vrouwen zijn: ze onttrekken zich aan de onderwerping door de man (c.q. het hetero-systeem). Uiteraard in het Frans aangeschaft: waar mogelijk moet je de poëzie van het origineel proeven (en je zoekt je de pleuris naar Nederlandse vertalingen). Heb nog ergens in het Nederlands haar roman De Opoponax staan waar ik destijds niet doorheen kwam. Maar deze grondlegster van het lesbisch vertoog blijft van belang.
   
• Victor Hugo Robles (“El Che de los Gays”, Chili) Bandera Hueca, historia del movimiento homosexual en Chile. Must have voor ‘chilofielen’ ;o)
   
• Judith Halberstam: In a Queer time and place; transgender bodies, subcultural lives. Nog weinig in gekeken, maar soort voortzetting van zhaar eerder boek Female masculinity waarin zhij kijkt naar hoe ‘vrouwen’ mannelijkheid incorporeren in hun lijfstijl. Queer time and space kijkt nu verder naar trans kunst en cultuur en de trans-‘blik’ (gaze)
   
• Leo Bersani: Homos. Al uit 1995. Over de risico’s van groep-identificatie: je “homo” verklaren is niet zonder politieke en filosofische risico’s. Beetje voortzetting van Foucaults politiek van “niet zeggen maar doen”. Maar dan anders. Op advies van Halberstam aangeschaft.
   
• Robert McRuer: Crip theory Standaardwerk dat op zeer leesbare wijze aangeeft wat het belang van een Queer Color Crip alliantie is. Crip is hier geuzennaam van gehandicapten,  “kreupelen”. Queer, handicap, gender, seksualiteit en culturele logica zijn absoluut verstrengeld. Queer denken zoner oog voor “alternatieve lichamen” gaat fout en vice versa ook. Aangeschaft op advies van Halberstam.
   
• Virginie Despentes: Teoría King Kong. Spaanse editie (vert. B. Preciado). Over de abjecte vrouwen: eerder KingKong dan prinsesje. Hoe vrouwen ‘gemaakt’ worden. “Ik spreek als proletariër van de vrouwelijkheid”, als “sister outsider”. Boos en boeiend boek dat veel vrouwen die zich afvragen waarom ze zich toch zo gemankeerd voelen, een hart onder de riem kan steken. (origineel: King Kong Théorie, Eds Grasset, 2006)
   
• A qui appartent nos corps? Féminisme et luttes intersexe (Nouvelles Questions Féministes , revue internationale francophone; Vol XXVII,1/2008)
  Zeer goed nummer over feminisme, trans en intersekse. Ieder die Frans leest en zich afvraagt hoe dat nou zit, moet dit lezen eigenlijk. Over medicalisering van lichamen (bekend feministisch thema!), twee seksen is te weinig, wat trans en intersekse bindt … Zeer lezenswaardig, zeker in het hier erg achterlopende Nederland.
   
• Beatriz Preciado: Manifiesto contra sexual en Testo Yonqui. Haar twee boeken over sekse en gender op haar zeer eigenwijze manier geschreven. Manifiesto Contrasexual heb ik al in het Duits en gaat om het onttreken van sekualiteit en gender aan het heterosysteem, filosofisch en praktisch.
  Testo Yonqui is haar relaas over “vrijwillige zeflintoxicatie op basis van synthetische testosteron van de gevoelens en het lichaam van .P. Dit is een fysieke essay, een autopolitieke fictie of een autotheorie “(voorwoord). “Preciado nodigt ons uit in Testo Yonqui om de gangen van het framacopornografische regime door te lopen: een vorm van heet psychotroop punkig kapitalisme.” (achterflap). Klinkt zeer ingewikkeld, maar als je de terminolgie ontleedt en enig abstract genderdenken gewend bent, is het een prachtig zeer queer boek, niet alleen in thema maar ook in schrijven.
   
• Paco Vidarte Ética marica; proclamas libertarias para una militancia LGTBQ Een boekje dat uit woede is geschreven in een drie weken tijd. Vidarte heeft het gehad met de krachteloosheid van de ‘homobeweging’ en stelt een radicale ‘nichten-ethiek’ op, voor alle LGTBQ. En i.t.t. veel anderen let hij wel degelijk op vrouwen en trans-eisen. Belangrijkste doel is de lezers (m/v/a) aan het denken te zeten hoe we uit de impasse van de homopolitiek van tegenwoordig komen.