We moeten van de term “transitie” af zoals we eerder van de term “transformatie” af moesten. Transitie legt een te groot belang bij de voor de buitenwereld fascinerende verandering en wordt ons ook door die buitenwereld opgelegd. Terwijl we zelf liever – zoals iedereen – aan onszelf werken, worden hoe we ons voelen.
Via de Facebook pagina van de IFGE kwam ik net een belangrijk thema tegen: transitie. En een aantal mensen commentariëren daar dat transitie ook geen goede term is. Het is wederom een term die uitgaat van het standpunt van de cisgender mensen, het is de niet-trans bril waarmee gekeken wordt.
Belang hechten aan transitie, aan de term transitie ook, is belangrijk in een wereld die trans niet als gelijkwaardig ziet, maar als afwijking. Zoals Andy Jonathan zegt:
I *really* hate the term “transitioning”. The notion of “transitioning” is cissexist as everyone whether they are trans or cis “transitions” throughout their lifetime. So why make it a big deal for a trans person?
Dat wil natuurlijk niet zeggen dat het zinloos is om je gevoelde genderidentiteit in de praktijk te brengen. Het zegt vooral dat er een veel te groot belang wordt gehecht aan de die overgang. Er zijn zoveel – grote – transitie in het leven: gaan studeren, uit huis gaan, een gezin vormen, chronisch ziek worden, emigreren … allemaal transities. En die éne transitie wordt als veel essentiëler gezien dan de andere. Raar eigenlijk.
We zullen er voorlopig nog niet vanaf zijn, maar de realisatie dat er een veel te groot belang wordt gehecht (door de niet-trans buitenwereld vooral) geeft de mogelijkheid je meer op je leven te concentreren, hoe je het wilt inrichten, en minder op de vragen van de overgang.
Ik ben het niet eens met je stelling dat de term “transitie” ons door de buitenwereld wordt opgelegd, volgens mij is het een term die transen juist zelf zijn gaan gebruiken omdat het een betere term is dan het woord “transformatie” (wat volkomen terecht in onbruik is geraakt).
Als transseksuele vrouw heb ik ook niet zo’n moeite met die term, het is inderdaad een transitie die ik aan het ondergaan ben. Het grote voordeel van deze term is ook dat het juist aangeeft dat het om veel meer gaat dan simpelweg een “sex change”. De term “transitie” geeft veel duidelijker aan dat er meer tijd voor nodig is om van geslacht te veranderen en in de andere genderrol te gaan leven, en dat het niet slechts een kwestie is van even bij een kliniek langs lopen.
Ook voor onszelf is het handig dat er een term is om dit proces aan te duiden. Ik zou zo snel ook geen betere term weten.
Overigens kan je jezelf ook afvragen of het echt zo’n ramp is dat de buitenwereld vooral belang hecht aan die transitie. Ik zou het pas echt erg vinden als men na mijn transitie nog steeds belang zou hechten aan het feit dat ik als transseksueel ben geboren. Het enige dat ons eigenlijk onderscheidt van andere mensen is dat wij zo’n transitie ondergaan, maar buiten die periode hoop ik dat men onze trans achtergrond gewoon negeert en ons gewoon net als iedereen behandeld.
Het gaat mij vooral om het belang en de fascinatie van de buitenwereld. Het probleem ligt voor mij het verbijzonderen. Waarom is een gendertransitie zo veel belangrijker dan een andere transitie? Waarom is deze zo enorm streng begrenst door nauw omschreven protocollen? Dat hoeft helemaal niet, kijk naar bijvoorbeeld de VS.
Ik pleit overigens niet voor het geljkschakelen van alles en idereen, zodat we allemaal gelijk zijn en passen binnen de matrix die ons gegeven is. Dat hele raamwerk moet weg. Ik wil een wereld die uitgaat van gelijke rechten in grote verscheidenheid. Gelijkheid in deze kapitalistisch klotewereld is een absoluutminimum (en onmogelijk). Tijd voor een koevoet onder deze wereld om hem te kantelen. Onder andere qua gender. Ik weet dat er veel meer mensen zijn die zich niet “gewoon” man of vrouw voelen en iets willen doen qua genderexpressie en meer recht doen aan hun identieit. WIj zijn hip en cool. En als we samenwerken krijgen we die wereld wel om. ;o)
Op het punt van die verbijzondering ben ik het met je eens. Ik wil op een gegeven moment ook gewoon door met mijn leven, zonder dat de blikken op mijn transitie blijven gericht. Maar om diezelfde reden is de term ook waardevol: er is sprake van een overkant, waar de lieslaarzen uitgetrokken kunnen worden. Ik weet ook wel dat dat niet voor iedereen geldt ( 😉 ), dus het is niet goed om die term op iedereen toe te passen, maar ook niet om anderen een bruikbaar instrument te ontzeggen.
Weet je waar we echt van af moeten? Van de term “transgender” ;-P.
Of in ieder geval van de tendens om die maar “gemakshalve” toe te passen op iedereen die zich “ooit (geheel of gedeeltelijk) niet thuis gevoeld heeft of niet thuis voelt in het geboortegeslacht” ….
Ik parafraseer hier eea uit de uitnodiging voor een onderzoek van het SCP, waar ik me heel boos om maak, o.a. vanwege hun absurde wervingsmethode: ze bieden vergoedingen voor het aanleveren van email adressen van “andere transgenders”.