Ik had het idee opgevat om als in Buenos Aires ben, ook een aantal travestis op te zoeken. Niet dat ik er ook maar één ken – dat maakt het wat lastig. Maar het is ook om andere redenen complex.

Zodra je in een macho-maatschappij op zoek gaat naar transvrouwen, kom je onherroepelijk in aanraking met prostitutie. Ze hebben doorgaans geen andere mogelijkheid zich in leven te houden. De maatschappij discrimineert, ze zijn al op jonge leeftijd uit huis en van school getrapt en hebben dus geen opleiding om wat anders te doen. Vandaar ook de empowerment-projecten zoals in Rio de Janeiro waar hoeren een modehuis opzetten via DAVIDA, een Braziliaanse sekswerkers organisatie. En verder moeten ze in het werk goede toegang tot gratis condooms hebben uiteraard. En schone naalden. Want welke moraal je ook aanhangt: zeker degenen onderaan de seksmarkt doen veel aan gevaarlijke seks en gebruiken (hard)drugs.

De oplossing voor hun problemen ligt het maken en hardnekkig uitvoeren van beleid dat Anders zijn de-problematiseert, machodom tegengaat. En zelforganisatie. Dat heeft al geholpen. Een mooie film over zulke zelforganisatie is Hotel Gondolín. Dat is een hotel voor ‘verse’ travestis in Buenos Aires. Die draaiden we vorige maand ook in het Latijns Amerika Centrum in Amsterdam op een trans in Latijns Amerika avond waar ik een praatje hield.

Ik merk dat ik mij afvraag hoe intelligente vragen te stellen en welke. Vragen die aangeven dat ik begrijp in wat voor situatie ze zitten: tamelijk uitzichtloos vaak en als ‘lompenproletariaat’ aan de onderkant van de onderkant van de samenleving. Zie bijv. dit artikel op Noticias.nl. Misschien is dat mijn probleem ook wel: ik weet het wel, maar begrijpen is wat anders. En ik geloof dat ik ook wel genoeg ‘onderkant’ heb gezien zelf, van vrij dichtbij.

Ik zou eigenlijk verder ‘couleur locale” nodig hebben: details uit hun levens. Maar hoe doe je dat. Die schrijfster maar eens porren en evt. anderen die zich hiermee bezighouden. Zien of ik viavia aan contact met activisten kan komen. Dat is eigenlijk veel belangrijker dan de (helaas) arme menigte.