Zo blog je je het schompes, zo blog je in geen tijden meer. Omdat er gewoon even te veel dingen gebeuren die belangrijker zijn. Maar resultaat van één van die drukke activiteiten is wel dat ik nu eindelijk de baan heb waar ik al zeker een half jaar achteraan joeg. Komende maand ergens ga ik beginnen bij het Transgender Netwerk Nederland. Het worden twee dagen met empowerment activiteiten en antidiscriminatiewerk. Empowerment van mijn waarde transgenoten. Kijken hoe we middels overleg en activiteiten met de netwerkpartners en anderen de hames en deren politiek activeer krijgen voor hun eigen rechten. Zoals Jamison Green al zei:”Een onzichtbare beweging bestaat niet”, dus je zult toch op enigerlei manier je moeten uiten om te krijgen waar je recht op hebt en je leefsituatie te verbeteren. Daarbij  komt nog een taak als discrimination officer: signaleren van discriminatie, samen met groepen die daar veel beter voor uitgerust zijn.  Heb daar wel (wilde) ideeën voor. Nu nog zien dat ik dat allemaal in twee dagen kan proppen.

Pleiten

En dan.. en dan .. dan ben ik verder nog bezig met een cursus Human Rights Advocacy, het bepleiten van mensenrechten. Daar leer ik systematisch wat ik voor een  deel wel weet, nl. hoe zet je nou een goede bewustwordings- en actiecampagne op met de insteek van mensenrechten. Ik doe het bij Human Rights Education Associates, via internet. Ben de enige queer in de groep met LGBT focus. Heb concreet ook verdomd weinig gemeen met de anderen. En de cursus(opdrachten) alleen doen is leerzaam, maar er zitten oefeningen bij de je eigenlijk in een groep moet doen. Leuk voor later zullen we maar zeggen. Als je een LGBT focus hebt, en enige ervaring met actievoeren, kun je beter een echte seksuele rechten-cursus doen. Heb je meer aan. Voor actie- en campagnetechnieken (en huhna chtergrond), voor bewustwordingsprocessen, is deze cursus wel heel geschikt, dus ik kan er wel wat mee.

Roze Week is Anders

Dan ben ik nog bezig om een mooie dag neer te zetten als opening van de Roze Week op 13 juni in Den Haag. Gaat ook best wat puzzelwerk en tijd en energie in zitten. De nadruk zal komen te liggen op de twee groepen uit de LGBT die je niet zo ziet en hoort: biseksuelen en transgenders. De heaumeaus en lesbeaus zie je wel en die laten ook wel van zich horen. De bi’s slagen daar nog erg slecht in. Ze hebben al jaren een bi-netwerk en dankzij vriendingessen hoor ik daar ook wel es van, maar veel resultaat heeft het allemaal nog niet, qua zichtbaarheid. Gelukkig timmeren de transgenders wel hard en luid en duidelijk aan de weg. Daarover zo ook nog even wat nieuws. We willen op die dag zowel een duidelijk politiek gedeelte doen als dat we aan zelfversterking doen middels het gevreesde middel van de workshops ;o)

Wat TNN totnutoe doet is vooral de organisatie opzetten. Dat houdt nu concreet als komend wapenfeit in dat as. vrijdag 20 maart het Transgender Netwerk zich in het COC pand in Amsterdam aan de buitenwereld presenteert. ’s Middags hebben we gesprekken met transgenders en betrokkenen die zich actief willen inzetten voor verbetering van onze leefomstandigheden (betere zorg, minder discriminatie, meer zichtbaarheid, betere wetgeving). Eind van de middag is er dan een forumdiscussie naar aanleding van de resultaten van de gesprekken met mensen van VUmc, Amnesty, TNN en Tweede Kamer. Aan het eind van de middag zal VVD- Kamerlid Laetitia Griffith een opdracht doen en wordt TNN de laatste levensadem in de neus geblazen zodat we geen zombie meer zijn.

lesbische angst

Temidden van dat alles was er ook nog een internetrel doordat de stichting FemFusion aanvankelijk lesbo’s met een transgenderachtergrond buitensloot van deelname aan de Femme2009 verkiezingen die een “beauty met brains and boobs” tot ambassadrice van lesbische Nederland moet verkiezen. Om de emancipatie van de lesba’s te veorderen. Het gaat niet eens om haar uiterlijk, meer om haar kennis en enthousiasme voor emancipatie. En ze hoeft geen femme te zijn (als in butch/femme, zeer vrouwelijk). Maar je moet wel als vrouw geregistreerd staan. En (mede) de Nederlandse nationaliteit hebben. Daarmee sluiten ze dus impliciet en expliciet nog steeds een aantal lesbi’s uit. Het concept genderidentiteit snappen ze nog niet helemaal, zoveel is duidelijk. Evenmin dat je prima een Nederlandse lesbi kunt door hier te wonen en actief te zijn zonder Nederlandse identificatiegegevens. Nog even en je moet ook  nog wit zijn.

De organisatie heeft duidelijk niet goed nagedacht. Ze laat zich leiden door angst. Angst om onterecht transpotten in te sluiten (dat zouden ze nooit willen toch). Angst dat de lesbitransen zich vooral over hun trans-zijn zullen uiten (ondanks de mediatraining die ze krijgen). Angst dat bi-dames zich over hun andere zijde (interesse in mannen) zullen uiten en daar over uitweiden. Dan heb ik het er nog niet over dat een hoop lesbi-dames zich überhaupt niet vertegenwoordigd voelen door FemFusion. Ik moet wel zeggen dat FemFusion in elk geval debatten organiseert en daarmee het latente politieke bewustzijn probeert op te vijzelen. Vanwege de kritiek die TNN over ze uitstortte waren wij ook uitgenodigd voor het emancipatiedebat op 21 maart aanstaande. Althans: we hebben nooit een echte uitnodiging gekregen dus het zal wel weer een kwestie van te lage prioriteit zijn geweest. Wat aangeeft dat coalitie bouwen geen prioriteit heeft bij FemFusion.

En dan nog

Wil ik met de restjes energie die ik heb leuke dingen doen met leuke mensen: Radio Noodles volhouden en zo mogelijk verbeteren, de website van de Noodles fors verbeteren, afentoe wat bloggen … En als het mooi weer wordt wil ik natuurlijk ook op de fiets weer eens weg. Amsterdam-Boedapest lijkt me leuk, maar kost toch een twintigtal dagen: dat gaat niet lukken. Niet als ik er heen wil voor een conferentie in elk geval.

“Es gibt viel zu tun. Fassen wir sie an.”