Another year ends. Volgens mij een wat matig jaar afgezien van twee steekvlammen. Toch nog een eindejaarsblogje

Volgens een lieve vriendin ben ik de O.G., Original Gangster. Ik heb het uitgevonden. Ik sta midden in het veld een beetje rond te beamen van plezier. Jullie allemaal te beïnvloeden met mijn vreermagie en prachtige visioenen van een zichzelf bevrijdende en bevrijde wereld. Met plezier in de strijd en vooral in het vertellen van verhalen dat dit niet de eerste en dus niet de enige keer is dat we strijden. It’s quite boring actually, we zijn al eeeeeeuwen aan het strijden.En de noodzaak van overwinning is misschien ook nog nooit zo groot geweest voor de mensen- en dierenwereld. Minder voor de plantenwereld. Er zullen andere planten ontstaan die de aarde zullen bedekken en de grond vruchtbaar maken. Maar waarschijnlijk voor andere planten en wezens die misschien wel de methaanzwangere en heel warme lucht kunnen verdragen.

Voor ons als mensen en dieren (en mensen die gewoon ook dieren zijn) is het van groot belang dat we de schade van kapitaal en hebzucht zoveel mogelijk beperken en teniet doen, transformeren in een voor alle leven (maar niet voor kapitaal) leefbare wereld.

Als ik mijn Facebook van vreer BIJ1 naloop, dan hebben er natuurlijk wel allerlei dingen afgespeeld. En ik doe ook wel dingen, maar terugkijkend over een twaalf maanden vond ik vorig jaar geloof ik leuker.  Tegelijk heb ik dit jaar misschien toch wel meer gedaan dan ik dacht. Vast wel, ik let nooit zo vreselijk op wat ik bereik, mijn aanwezigheid in de strijd vind ik belangrijker.

Qua fractiewerk vooral achter de schermen bezig geweest, veel interne organisatie, collega’s handje helpen. Stadspolitiek was een minder uitgesproken jaar voor mij. Wel veel trans politiek gedaan. 

Trans spul

Ik was betrokken bij het proces voor het eerherstel van trans mensen. Heb daar op 27 november een stevige speech bij gehouden. Toen het in 2012 in Zweden zover kwam heb ik hier eens gepord of het wat was voor ons om ook te doen,  maar dat duurde nog een tijdje en later bleek dat het politiek onhaalbaar werd geacht. En afgelopen jaar werd Willemijn zo boos dat dat zij een wel geslaagde poging leidde. Ik mocht weer op TDOR spreken – echt net na inzetten van beperkende maatregelen verdomme. Dus eigenlijk alleen online. Wel vanaf locatie in het trans huis.

Ook heb ik het initiatief genomen tot het herschrijven van de zorgrichtlijnen voor gendertransitie zorg in Nederland. De officiële waren al bagger toen ze verschenen, maar deze dingen moeten hun beloop hebben. Er moet eerst wat officieels zijn voor je iet hebt om tegen te schoppen, anders is het een voetbalpartijtje zonder bal; dat eindigt nooit goed! Als je dit leest, en een bijdrage denkt te kunnen en willen leveren. let me know.

Ik ben een paar keer gefilmd en geraadpleegd in verband trans zaken. Gefilmd door studenten van de UvA over trans zorg. Gefilmd langdurig door het team van Medialogica dat er eerlijk gezegd een klotezooi van heeft gemaakt.
Ook ben ik gevraagd voor een panel over representatie van LHBTQ in de politiek in NL en VS, leuke senator ontmoet, Sarah McBride uit Delaware. 

BIJ1

Aan het beginselprogramma van BIJ1 heb ik een kleine maar essentiële toevoeging gedaan : het was te cisnormatief nog, de slag om niet transinclusief maar trans/cis/endosex overstijgende te zijn, nonbinair te worden, was niet gemaakt. En ik snapte totaal niet waarom we Palestina maar niet het (niet-territoriale, conceptuele) Koerdistan. Op dat soort principiële momenten ben ik op m’n best.

Van de zomer ben ik voor het eerst in jaaaren terug geweest op Tot Vrijheidsbezinning, de anarcho camping. Dat was leuk. Ondanks dat het regelmatig hondenweer was. Dat heeft niet direct met BIJ1 te maken, maar áls die anarchisten zouden stemmen , dan zou dat vast op BIJ1 zijn 😉

Vlinders

Vanaf pakweg begin oktober tot eind november hier ter plekke heel heftige vlinders in m’n buik en in m’n hoofd en om me heen, maar die werden gevangen en platgemept. Zo voelt het nu een beetje. Maar toen ze los waren en we samen vlinderden was het heerlijk! Take me back, ik wil weer meer vlinderen! Maar ja, m’n medevlinder voelt zich erg rupsig en moet zichzelf eerst weer hervervlinderen. Nooit gevoeld dat vlinders ook zo pijnlijk konden zijn. 

In Frankrijk ook mooi kunnen vlinderen, daar vond ik op een filmfestival waar ik vaak ben, een leuke vrouw met baard die ik vrolijk uitnodigde met me mee naar Amsterdam te komen, maar zoals te verwachten viel werd dat een grinnikend Nee dank je. Oh well 🙂 Met nog twee goede contacten daar was het er in elk geval fun as long as it lasted. 

Ik kan de pijn van de ontkoppeling nu gelukkig in het oude jaar achter laten. Everybody hurts – sometimes, zingt Michael Stipes. Het was “Himmelhoch jauchzend und zum Tode betrübt” en ook dat is nu mooi geweest. Voorwaarts en niet vergeten wat ons sterk maakt in de strijd (Bert Brecht,Hans Eisler).

I love the world

Ik wil – enigszins traditioneel voor mij – afsluiten met een lied geschreven uit diepe hoop, wanhoop en frustratie al jaren geleden. Door Justin Suillivan van New Model Army, de band die de soundtrack voor mijn leven vormt. I love the world – met lyrics on screen